Δεν είναι ούτε η πρώτη και πολύ φοβούμαι ούτε η τελευταία φορά που ασχολούμαι με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Αν και πρόκειται για ένα από τα πλέον άχαρα θέματα για να ασχοληθεί κάποιος, τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό εκεί, είναι αδύνατον να αγνοηθούν από κάποιον που αγαπά ειλικρινώς τον κινηματογράφο.
Το ενδιαφέρον μου κίνησε μια ερώτηση που τέθηκε στην Βουλή προς την Υπουργό πολιτισμού και Αθλητισμού κυρία Λυδία Κονιόρδου από την Βουλευτή Δράμας κυρία Χαρά Κεφαλίδου, που είναι γνωστή για την ευαισθησία της απέναντι στα ζητήματα ελληνικού κινηματογράφου.
Η ερώτηση έχει πέντε σκέλη και όλα αφορούν τους διορισμούς των τεσσάρων (!!) διευθυντών στο Ε.Κ.Κ., κάτι που από μόνο του είναι σκάνδαλο, αν σκεφτούμε ότι το προσωπικό του οργανισμού δεν ξεπερνά τα 19 άτομα και έχει ούτως ή άλλως Γενική Διευθύντρια την κυρία Ηλέκτρα Βενάκη.
Παραθέτω για την Ιστορία τα καθήκοντα των τεσσάρων διευθυντών αφήνοντας τα συμπεράσματα σε σας: 1) Διευθυντής Ανάπτυξης και Παραγωγής, 2) Διευθυντής Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών, 3) Διευθυντής Προώθησης και 4) Διευθυντής Οικονομικής και Διοικητικής Υποστήριξης.
Δηλαδή προσλήφθηκαν 3 διευθυντές (εκκρεμεί ο τέταρτος) για να διοικούν από 4 άτομα ο καθένας, εξ ων το ένα στην κάθε διεύθυνση θα έχει μάλλον καθήκοντα προϊστάμενου!
Εφόσον το προβλέπει ο νόμος Γερουλάνου όμως (3905/ 2010), δεν μπορώ να πω τίποτε πάνω σε αυτό, πέρα από το ότι σε αυτό το σκέλος ο νόμος δεν ακούγεται και τόσο οικονομικός σε μια χώρα που κακά τα ψέματα, δεν έχει βιομηχανία κινηματογράφου και γενικώς πεινάει.
Εφόσον όμως ο νόμος ισχύει ας πάμε στην ουσία αυτού του δημοσιεύματος.
Το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο σκέλος της ερώτησης της κυρίας Κεφαλίδου συνδέονται άμεσα. Ξεκινώ από το δεύτερο. Η Υπουργός ρωτάται : «Σε κάθε περίπτωση επιτρέπεται η δημοσίευση Πρόσκλησης Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος για τον ορισμό Διευθυντών του ΕΚΚ και συνακόλουθα ο διορισμός τους, χωρίς να έχει προηγηθεί η κατάρτιση και έγκριση του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας ή έστω χωρίς να τηρούνται οι προϋποθέσεις του Νόμου;»
Η ερώτηση του πρώτου σκέλους αφορά την μη ως σήμερα κατάρτιση του Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του Ε.Κ.Κ. από την 23.10.2010 οπότε και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο Νομος 3905/ 2010 για τον κινηματογράφο.
Με απλά λόγια: το να μην έχει καταρτιστεί ο Εσωτερικός Κανονισμός δεν είναι και τόσο σημαντικό. Το να προβείς όμως σε αλλαγές χωρίς να έχει καταρτιστεί ο Εσωτερικός Κανονισμός, δεν είναι καθόλου ασήμαντο. Εφόσον δεν φρόντισαν να κάνουν Εσωτερικό Κανονισμό, δεν έπρεπε να προσλάβουν. Τέλος. Αλλιώτικα τα πράγματα σκουραίνουν, όπως η Βουλευτής κυρία Κεφαλίδου αφήνει να εννοηθεί με το τρίτο σκέλος της απλής ερώτησης «με ποια διαδικασία αποφασίστηκαν οι διορισμοί του Ε.Κ.Κ.»;
Δυστυχώς όμως τα θέματα στο Ε.Κ.Κ. δεν τελειώνουν εδώ.
Λόγω της ερωτήσεως της Βουλευτού κυρίας Χαράς Κεφαλίδου ερεύνησα περισσότερο το ζήτημα του Ε.Κ.Κ. Και από ότι φαίνεται υπάρχουν και άλλα προβλήματα στο Ε.Κ.Κ. καθώς κυκλοφορεί η φήμη πως το Διοικητικό Συμβούλιό του έχει αποστείλει επιστολή διαμαρτυρίας προς την Υπουργό κυρία Λυδία Κονιόρδου με την οποία καταγγέλλει την Γενική Διευθύντρια του οργανισμού κυρία Ηλέκτρα Βενάκη, για την στάση της αλλά και για εσκεμμένη καθυστέρηση εφαρμογής των αποφάσεων τους.
Αν η καταγγελία, όντως αληθεύει, τότε βρισκόμαστε πραγματικά στο σύμπαν του Ευγένιου Ιονέσκο αφού η Γενική Διευθύντρια κυρία Βενάκη επιλέγηκε και διορίστηκε μόλις πέρσι από το τωρινό Δ.Σ. δηλαδή το ίδιο που την καταγγέλλει το 2017.
Σε επόμενο άρθρο θα αναφερθώ εκτενέστερα, στο θέμα του Ε.Κ.Ο.Μ.Ε. δηλαδή του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας, κάτι σαν το παλιό ΙΟΜ, το Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μέσων που πρόκειται να θεσπιστεί δια νόμου από τον υπουργό κ. Ν. Παππά.
Έχοντας διαβάσει μάλιστα επισταμένα το προτεινόμενο νομοσχέδιο, όπου περιλαμβάνεται η σύσταση του Ε.Κ.Ο.Μ.Ε. που βρίσκεται αναρτημένο προς διαβούλευση στη διαύγεια διερωτώμαι κατά πόσο δεν είναι αντικρουόμενες οι αρμοδιότητες ανάμεσα στο Ε.Κ.Ο.Μ.Ε. και το Ε.Κ.Κ. και υποψιάζομαι ότι το Ε.Κ.Ο.Μ.Ε. ιδρύεται για να αντικαταστήσει το Ε.Κ.Κ. σε ότι αφορά τη διάθεση των κονδυλίων που προορίζονται για την οικονομική ενίσχυση των κινηματογραφικών, και όχι μόνον, παραγωγών.
Υπόψη δε ότι το Ε.Κ.Ο.Μ.Ε. υπάγεται στο Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης ενώ το Ε.Κ.Κ. στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, οπότε τίθεται το εξής εύλογο ερώτημα.
Δυο διαφορετικά υπουργεία θα χρηματοδοτούν παραγωγές ενός κινηματογράφου που αγγίζει τα όρια του ανύπαρκτου;
Δύσκολο το βλέπω. Και περίεργο.