Κοσμάς Βίδος

Συµβαίνει κάτι µαγικό µε το περπάτηµα: µπορεί όταν ξεκινώ να είµαι όλο άγχος, αλλά µε 10 λεπτά έντονου βαδίσµατος αρχίζω να συνέρχοµαι, στο ηµίωρο βρίσκω λύσεις στα προβλήµατά µου, στην ώρα τα ξεχνώ και αρχίζω να τραγουδώ «Doe, a deer, a female deer / Ray, a drop of golden sun / Me, a name I […]

Περίπατος στη βασκική πόλη που την τελευταία εικοσαετία έχει μπει δυναμικά στον τουριστικό χάρτη χάρη στο φουτουριστικό Guggenheim του Φρανκ Γκέρι.

Η διάσημη ελληνίδα τραγουδίστρια που αποσύρθηκε στη Νεμπράσκα για να αφιερωθεί στην ανατροφή της κόρης της επιστρέφει με τη διπλή ιδιότητα της μεσοφώνου και της εικαστικού

Το σπίτι που γεννήθηκα ήταν µία από τις παλιές, χαρακτηριστικές µονοκατοικίες της Αθήνας. Από την κεντρική πόρτα ένας διάδροµος σε οδηγούσε σε µία εσωτερική αυλή µε µια µεγάλη λεµονιά και πολλές γλάστρες. Γύρω-γύρω ήταν τα δωµάτια, κάποια εκ των οποίων επικοινωνούσαν µεταξύ τους και αποτελούσαν τον κύριο κορµό της κατοικίας. Μια σκάλα σε ανέβαζε στην […]

«Πληρώνουµε τα ίδια χρήµατα µε τους άνδρες για ένα προϊόν που δεν ταιριάζει εξίσου καλά σε εµάς» δηλώνει στην «Daily Telegraph» ακτιβίστρια ονόµατι Καρολίν Κριάδο Πέρεζ. Η καταγγελία αφορά τα νέα iPhones, που είναι, λέει, πολύ µεγάλα για να χωράνε στο γυναικείο χέρι. Υπερβολές. Και κάποια τηλεκοντρόλ-παντόφλες είναι µεγάλα για ορισµένα χέρια, είτε γυναικεία είτε […]

Το µεσηµέρι δεν έφαγες για να… έχεις χώρο για το βράδυ, που το περιµένεις πώς και πώς. Επιστροφή, έπειτα από καιρό, στο αγαπηµένο σου εστιατόριο. Πόση ευτυχία! Ρίχνεις όµως µια πρώτη µατιά στον κατάλογό του και αντί να σου ανοίξει ακόµη περισσότερο η όρεξη, σου κόβεται. Το µενού παραµένει το ίδιο, οι τιµές όµως έχουν […]

Καθόταν στην έξοδο του Μετρό µε προτεταµένο το χέρι. Της φάνηκε ηλικιωµένη. Εβγαλε από το πορτοφόλι της δύο ευρώ. Ενώ τα έβαζε στη χούφτα της, συνειδητοποίησε πως ήταν πιο νέα και πιο κοτσονάτη απ’ όσο νόµιζε. Αλλη µία από εκείνες τις περιπτώσεις που υποπτεύεσαι πως δεν τις έκανε ζητιάνες η ανάγκη αλλά η τεµπελιά. Τότε […]

Εξαιρετικές παραγωγές, συγκλονιστικές ερμηνείες και δυνατές υποψηφιότητες για τα βραβεία Εmmy, τα πιο «λαμπερά» της τηλεόρασης

Πολύχρωμη, δαιδαλώδης, ζωηρή και γοητευτική, η πόλη του πορτογαλικού Βορρά επιφυλάσσει ευχάριστες εκπλήξεις στις όχθες του ποταμού Ντούρο.

Εικόνα πρώτη: Ενας άνδρας ξαπλωµένος στο πεζοδρόµιο, ξυπόλυτος, παµβρώµικος, µε κουρελιασµένα ρούχα και µε άδεια µπουκάλια µπίρας τριγύρω του. Κοιµάται ροχαλίζοντας δυνατά. Απέναντί του, σε ένα παγκάκι, δύο γιαγιάδες κάθονται και µιλάνε σαν να µην τρέχει τίποτα. Με θέα στο ερείπιο της ζωής. Κάποια στιγµή αρχίζουν να γελάνε φωναχτά. Εικόνα δεύτερη: Στην είσοδο ενός σουπερµάρκετ […]

Η (ας την πούμε) Ρωξάνη, στα 12 χρόνια της ερωτεύθηκε για πρώτη φορά

Ενώ οι ομοφυλόφιλοι ηθοποιοί καταγγέλλουν πως τα κινηματογραφικά στούντιο δεν τους προτείνουν πραγματικά καλούς ρόλους και ότι προτιμούν να αναθέτουν ακόμα και την ερμηνεία gay χαρακτήρων σε straight ηθοποιούς, το τηλεοπτικό δίκτυο «The CW» φαίνεται αποφασισμένο να κάνει τη διαφορά.

Μία από τις αγαπηµένες µου ψυχαγωγίες είναι η παρακολούθηση ξένων τηλεοπτικών σειρών.

«Κυρά Μονοβασιά μου, πέτρινο καράβι μου.

Ακούω τριξίµατα στην πόρτα και τσεκάρω αν έχω διπλοκλειδώσει. Δεν είναι ευχάριστο να είσαι µόνος σε ολόκληρη πολυκατοικία.

Ως τον «πιο ισχυρό παράγοντα στην τηλεόραση» χαρακτήριζε το περιοδικό «The New Yorker» τον Ράιαν Μέρφι. Δικαίως.

Εκείνο που µου κάνει κυρίως εντύπωση µε τους φανατικούς της ρακέτας είναι η επιµονή τους να παίζουν ανάµεσά µας, τη στιγµή που οι περισσότεροι εξ ηµών τους καταριόµαστε.

Είναι άτιµα πράγµατα οι κάκτοι! Μπορεί να ζητούν ελάχιστη περιποίηση, τελικά όµως σε εκδικούνται για τη λίγη σηµασία που τους δίνεις, ανθίζοντας τη µοναδική µέρα που δεν βρίσκεσαι στο σπίτι, διατηρώντας το υπέροχο λουλούδι τους ανοικτό για µερικές ώρες µόνο. Την επόµενη µέρα που θα επιστρέψεις, θα το δεις µαραµένο: «Αχ, τι κρίµα που δεν µε πρόλαβες!

Είναι όμως ωραίο ετούτη τη δραματική για την Ελλάδα περίοδο (δεν αναφέρομαι μόνο στις μέρες της φωτιάς, αναφέρομαι κυρίως στα χρόνια της κρίσης) να ακούς δυο καλές κουβέντες από ανθρώπους που σχεδόν πολιτογραφήθηκαν Ελληνες από αγάπη προς την πικρή αυτή πατρίδα.

Είμαι επιφυλακτικός με τα εστιατόρια που ενώ δημοσιεύουν στο Internet το μενού τους δεν αναρτούν και τις τιμές τους. Εχω την αίσθηση πως είναι παγίδες.