Μια χώρα στην οποία τα χέρια αδρανούν είναι βέβαιο ότι πάσχει από αναιμία της βούλησης, και χωρίς ακμαία βούληση τίποτα δεν προχωρεί για πολύ
Αυτά που λείπουν περισσότερο στους ανθρώπους είναι αυτά που λιγότερο ομολογούνται. Με τίποτα δεν θα ήθελε η σημερινή Ελλάδα να παραδεχθεί πως εξαπλώθηκε μέσα της η αρρώστια από την οποία ποτέ δεν πίστευε ότι μπορεί να προσβληθεί. Είναι πλέον στο έλεος της ακατάσχετης μοναξιάς. Συχνά στις δυτικές μεγαλουπόλεις βλέπει κανείς στους πολυσύχναστους δρόμους να περπατούν […]
Είναι άλλο πράγμα ένα κράτος να παρέχει προστασία στους πολίτες και άλλο να τους μετατρέπει με την προστασία του σε παιδικό πληθυσμό. Στις πρόσφατες καταστροφές από τις πυρκαγιές είδαμε έναν κρατικό μηχανισμό να κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις της φύσης, αλλά να μην κάνει ό,τι μπορεί ώστε οι μηχανές του να ενισχυθούν […]
Υπάρχει ένα είδος τέχνης ακόμη και στην ανάρρωση από μια αρρώστια. Οταν αρχίζει κανείς να συνέρχεται από τους πόνους, προτού ζητήσει να γευτεί και πάλι τις νοστιμιές της ζωής είναι καλό να σταθμίσει τι πέρασε. Κάνει τον απολογισμό του, που τον διαδέχεται το καταστάλαγμα. Αυτό το καταστάλαγμα αντί να του κόψει την όρεξη, την ανοίγει […]
Πλησιάζει η ώρα για να ανοίξουν λίγο οι σφιγμένες καρδιές και να βγάλουν από μέσα τους τις ευχές για καλύτερες μέρες. Αλλά τι μπορεί να περιέχουν αυτές οι μέρες; Τι άλλο έχει να ζητήσει κανείς εκτός από το να απαλλαγεί από τα τρέχοντα βάρη; Δύσκολα θα ομολογούσαν οι σύγχρονοι Ελληνες ότι δεν έχουν πολλά να […]