Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου υπήρξε από μόνη της ένα πολύ τραγικό γεγονός που ήρθε, σε μια εποχή σχετικής κοινωνικοπολιτικής ηρεμίας, να επιβεβαιώσει ότι πολλά πράγματα κρυβόντουσαν κάτω από το χαλί
Γνωρίζουμε ότι το φαινόμενο της πολιτικής στράτευσης στην Ελλάδα άρχισε να μειώνεται σημαντικά από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 και ύστερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι εκείνη την περίοδο ο γνωστός ιδεολογικός άξονας Αριστεράς-Κέντρου-Δεξιάς έχασε την αξία του αλλά σε μεγάλο βαθμό έπαψε να εμπνέει το πολιτικό πάθος, τη σωματική εμπλοκή και σταθερή στήριξη των […]
Το γεγονός ότι ο ελληνικός σιδηρόδρομος αποτελεί μια μαύρη τρύπα που αφορά σχεδόν όλες τις παρατάξεις που κυβέρνησαν τη χώρα την τελευταία περίπου δεκαετία αφήνει μεγάλα περιθώρια ακόμη και για το ενδεχόμενο μιας μαζικής ψήφου διαμαρτυρίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα εν γένει
Η τελευταία περίπου δεκαετία στιγματίστηκε από την ακραία πόλωση που έλαβε ο δημόσιος λόγος όχι μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά και της εξατομικευμένης δυνατότητας παρέμβασης στη δημόσια σφαίρα μέσω του Διαδικτύου και ιδίως των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Τις τελευταίες ημέρες δύο διαφορετικής τάξης γεγονότα έχουν απασχολήσει εύλογα την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη.
Η προσπάθεια να οργανωθεί και να συγκροτηθεί μια ομάδα συστηματικής έρευνας και εργασίας για την ελληνική ιδιωτική τηλεόραση είναι επιτακτικότερη από ποτέ μετά την κρίση και το διαφαινόμενο κλείσιμο του μεγαλύτερου τηλεοπτικού σταθμού, του Mega.
Η τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα αποτελεί μια περίοδο απροσδόκητων οικονομικών, πολιτικών, επικοινωνιακών και ευρύτερα πολιτισμικών ανακατατάξεων που εύλογα έχουν μεταφραστεί με τον όρο «κρίση», αφού δεν οδηγούν σε μια επιθυμητή αλλαγή αλλά σε ένα σπιράλ αναγκαστικών ή εξαναγκασμένων και όχι πάντα ολοκληρωμένων προσαρμογών στην - έτσι κι αλλιώς ρευστή - συνθήκη της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης.
Είναι δύσκολο όταν βρίσκεται κανείς στη μέση ενός πολιτικού φαινομένου να το περιγράψει με απόλυτη ακρίβεια και νηφαλιότητα
Είναι η σύγχρονη Ελλάδα μια κοινωνία που «ιδιωτεύει», που προσβλέπει μόνο στην ατομική ευημερία;
Ο πολιτικός λόγος συχνά - πυκνά στα χρόνια της οικονομικής κρίσης καταπιάνεται με την αναθεώρηση της σύγχρονης Ιστορίας.