O κόσμος μας αποδεικνύεται πηγή και πομπός θαυμάτων στην πρώτη συλλογή διηγμάτων του Μιχάλη Μοδινού
Το μωσαϊκό της μεσοπολεμικής Θεσσαλονίκης γίνεται η μυθιστορηματική ύλη του νέου βιβλίου του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, ο οποίος θέτει σε πρώτο πλάνο τον εμπρησμό της εβραϊκής συνοικίας του Κάμπελ και έναν υπερβατικό έρωτα.
Το βιβλίο της Ιριδος Τζαχίλη αποτελεί μια ατελή πλην οιονεί μυθιστορηματική σύνθεση, όπου κυριαρχεί η επιστημονική μέθοδος της αρχαιολογίας
Η δεύτερη γενιά των millennials περνά τώρα από τη μοναξιά, την κατάθλιψη και την έκκεντρη θέση της στην κοινωνία σε μια ωριμότερη εποχή.
Η Δήμητρα Λουκά εγκαθιστά το μοτίβο της αφωνίας στο κέντρο μιας πραγματικότητας όπου επικρατούν η βία, η ανδροκρατία και ο θάνατος
Το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Ν. Παπαδάκη είναι ένα περιπετειώδες οικογενειακό χρονικό με φόντο την Κρήτη
Ενας εξαιρετικά ασταθής σαραντάρης που σφετερίζεται το καθ’ όλα επιτυχημένο πρότυπο του ερωτικού ανταγωνιστή του είναι ο ήρωας του νέου μυθιστορήματος του Θανάση Χειμωνά
Ο κύπριος λογοτέχνης αφιερώθηκε με την ίδια προσήλωση στη φιλολογική έρευνα, στην πανεπιστημιακή διδασκαλία, στο διήγημα και στο θέατρο, επιμένοντας στην ποίηση και στους οργανικούς δεσμούς της με τον τόπο και τον χρόνο
Με το νέο του βιβλίο ο Σταύρος Κρητιώτης περνά από την υπαρξιακή κρίση της λογοτεχνίας σε μια αμιγώς ανθρωπολογική κρίση
Υπόδειγμα αφηγηματικής στρατηγικής η πρώτη απόπειρα του Γιώργου Κυριακόπουλου στο μυθιστόρημα
Η σύνθεση του Θανάση Χατζόπουλου ξεκινά από την πτώση του Βυζαντίου για να φτάσει μέχρι τα προεπανα-στατικά χρόνια της ελληνικής ανεξαρτησίας, μιλώντας για την ελευθερία, τον θάνατο και τη γλώσσα
Στο πρώτο του μυθιστόρημα ο Δημήτρης Χριστόπουλος συναιρεί την Ιστορία με τη μυθοπλασία και με την εσχατολογική φαντασία
Δύο αγόρια και ένα κορίτσι αγωνίζονται να επιβιώσουν σε μια πόλη που βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα του θανάτου, της πορνείας και των ναρκωτικών
Η αγάπη και ο χρόνος σε μια νουβέλα που μετατρέπει την επιστημονική φαντασία σε υπαρξιακή αλληγορία
Ενα ιστορικό μυθιστόρημα για τη δεκαετία του 1950 που αποφεύγει τον ηθογραφικό τόνο επειδή εκείνο το οποίο συνδέει τους ήρωές του είναι η κοινή απέχθεια για την κοινωνία όπου ζουν
Ο Σταμάτης Πολενάκης συγκεράζει στο πρώτο του μυθιστόρημα διαφορετικές ιστορικές εποχές, από την εξέγερση των χωρικών στη Γερμανία του 16ου αιώνα ως τις δίκες της Μόσχας
Στη νέα συλλογή διηγημάτων του Γιώργου Σκαμπαρδώνη το μαγικό, η φαντασία και το παράλογο έρχονται να συναντηθούν με τα αισθήματα των χρόνων που έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί
Στο μυθιστόρημα της Ελευθερίας Κυρίμη οι επίγονοι ξετυλίγουν τον μνημονικό μίτο για λογαριασμό των ανιόντων, λύνοντας τον προγονικό γόρδιο δεσμό σε συμβολικό επίπεδο
Η Ελενα Χουζούρη αφηγείται τη μυθοπλαστική ιστορία του θανάτου ενός νεαρού αντιεξουσιαστή το φθινόπωρο του 1989
Με μια γλώσσα που λειτουργεί καθαρώς ειρωνικά ο Αρις Αλεβίζος πετυχαίνει ένα είδος αποσάθρωσης της εφιαλτικής καθημερινότητας των κοστουμαρισμένων νομικών θεσμών