Η 25 Νοεμβρίου ανακηρύχθηκε Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, με στόχο την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και την προώθηση πολιτικών για την πρόληψη και την καταπολέμηση της έμφυλης βίας.
Περίπου 21 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν ετησίως στα χέρια των αδίστακτων διακινητών, οι 800.000 εντός Ε.Ε. - Γυναίκες και κορίτσια κυρίως τα θύματα.
Η δύναμη της αλληλεγγύης, της ενότητας και της αγάπης που αποπνέει ο πάντα εμπνευσμένος λόγος του Κινγκ, αντικατοπτρίζεται με συγκλονιστικό τρόπο, στην πλέον επιδραστική ομιλία του 20ου αιώνα που εκφώνησε στις 28 Αυγούστου του 1963, με τίτλο «Έχω ένα όνειρο».
Η εξόντωση των Ρομά αποτελεί μια από τις πιο σκοτεινές πτυχές του ολοκαυτώματος, που μέχρι μερικά χρόνια πριν παρέμενε στη σκιά της σύγχρονης Ιστορίας.
Η Σιμόν Βέιλ θα μείνει στην Ιστορία ως σύμβολο κοινωνικής προόδου, ειρήνης, αδελφοσύνης και κυρίως ως ύψιστο πρότυπο αλληλεγγύης, συγχώρεσης και ανθρωπισμού.
Η μάχη του Σολφερίνο κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην παγκόσμια Ιστορία, όχι όμως για τη σκληρότητα της, ούτε για την έκβαση της, αλλά λόγω του γεγονότος ότι αποτέλεσε αφορμή για τη γέννηση του μεγαλύτερου παγκοσμίου ανθρωπιστικού κινήματος, του Ερυθρού Σταυρού
«Δεν ήρθα εδώ για να τρέξω για εμένα. Ήρθα να τρέξω για την Ελλάδα και τους Έλληνες».
Είναι χρέος όλων μας, συμπεριλαμβανομένων και των ίδιων των Ρομά, να συμπορευτούμε ισότιμα για μια βιώσιμη, δίκαιη και συμπεριληπτική κοινωνία.
Σύμφωνα με τους δείκτες για την ισότητα των φύλων για το 2023, το 22% των Ευρωπαίων γυναικών με αναπηρία διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας
Ο Ιταλοεβραίος χημικός, συγγραφέας και ποιητής Πρίμο Λέβι, με την νηφάλια πένα και την εντυπωσιακή του αξιοπρέπεια, μας μεταφέρει με τη συγκλονιστική του μαρτυρία στην πιο σκοτεινή άβυσσο του ολοκαυτώματος, στο στρατόπεδο εξόντωσης του Άουσβιτς.
Καμία κοινωνία δε μπορεί να αλλοιωθεί, επειδή θα δώσουμε τη δυνατότητα σε κάποιους πολίτες να ζουν ευτυχισμένοι
Μέσω των στεγών υποστηριζόμενης διαβίωσης.
Η αποτελεσματική προστασία της παιδικής ηλικίας αποτελεί δομικό θεμέλιο κάθε σύγχρονου κράτους και όλα τα κράτη οφείλουν να την εγγυώνται απόλυτα και να τη διασφαλίζουν.
Παρά τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, πολύς δρόμος μένει ακόμη να διανυθεί, προκειμένου να αρθούν τα παγιωμένα κοινωνικά στερεότυπα, που δυσχεραίνουν στη χώρα μας αλλά και διεθνώς την ισότιμη συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στην εργασία.