Γιάννης Πρετεντέρης

Tο ξεκαθάρισμα θα είναι μια μεγάλη νίκη της δικαιοσύνης αλλά κυρίως της δημοκρατίας μας. Οποιος θέλει να στήσει τέτοιες άθλιες σκευωρίες στο μέλλον, θα πρέπει να το σκεφτεί διπλά.

Εως τώρα αυτό πασχίζουν όσοι υποστηρίζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο την Ουκρανία. Να σταθεί όρθια, να μην υποταχθεί στην ισχύ του ρωσικού μεγέθους ώστε να μπορέσει να διαπραγματευτεί με αξιοπρέπεια το μέλλον της.

Τι να πουν λοιπόν κι οι δυστυχείς συριζαίοι που έχουν πάθει συμπούρμπουλο με τον αρχηγό που έμπλεξαν; Απλώς πρέπει να έχουμε συναίσθηση ότι οι άνθρωποι περνούν δύσκολα και δεν είναι ευγενικό να τους κάνουμε πλάκα.

Ο μεγάλος προκάτοχος του Μακρόν, ο Φρανσουά Μιτεράν, συμβούλευε «να δώσουμε χρόνο στον χρόνο».

Οι Γάλλοι λοιπόν έδωσαν χθες μια απάντηση σύνθετη σε ένα περίπλοκο ερώτημα που τίθεται τελικά σε όλη την ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Η δημοκρατία δεν μπορεί να μείνει απροστάτευτη, ούτε η κοινωνία αφρούρητη. Κι αυτό δεν χρειάζεται να γίνονται εκλογές στη Γαλλία και η Ακροδεξιά να χτυπάει την πόρτα της εξουσίας για να το καταλάβουμε.

Την επόμενη μέρα από την εκλογική επιτυχία της Λεπέν, οι δύο «πρώην» εμφανίστηκαν μαζί στο Πολεμικό Μουσείο και εξαπέλυσαν μια σφοδρή επίθεση στον Πρωθυπουργό και την κυβερνητική πολιτική.

Ο Αυγενάκης και ο Κασσελάκης έχουν ένα κοινό στοιχείο. Την εξαιρετικά μεγάλη ιδέα για τη σημασία του εαυτού τους.

Και πάλι καλά που δεν ζήτησε ο Καραμανλής να βοηθήσουμε τον Πούτιν. Διότι τον άκουγε κι ο Σαμαράς που δεν το έχει σε τίποτα μετά την Τουρκία, τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία να κηρύξει τον πόλεμο και στον Ζελένσκι.

Ετσι είναι συνήθως οι πρώην. Δεν μπορούν εύκολα να χωνέψουν ότι δεν είναι νυν. Τι να κάνουν λοιπόν; Ανησυχούν!

Στις βουλευτικές εκλογές του 2023 το ΠΑΣΟΚ υπολειπόταν του Μητσοτάκη σχεδόν 30 (!) μονάδες. Οποιος νομίζει ότι μπορεί να τις καλύψει έως το 2027 και χωρίς να μεσολαβήσει εθνική καταστροφή, καλοδεχούμενος.

Μια κρίση στη Γαλλία μπορεί να κοστίσει σε ολόκληρη την Ευρώπη

Αν οι προβλέψεις επαληθευθούν, το μετεκλογικό μέλλον της Γαλλίας προμηνύεται δύσκολο και πάντως αχαρτογράφητο

Υποθέτω πως οι βουλευτές της ΝΔ που διαμαρτύρονταν στην ΚΟ δεν εννοούσαν τόσο τον τρόπο διακυβέρνησης του Μητσοτάκη, ούτε καν τους συνεργάτες που έχει επιλέξει, αλλά το γεγονός ότι δεν κυβερνούσε μαζί τους. Αισθάνονται δηλαδή πως τους έχει στην «απ' έξω».

Και τα αδέλφια μας, οι «Αλονζανφάν», θα περάσουν άσχημα με αυτούς που πάνε να μπλέξουν.

Καλώς ή κακώς, οι πολιτικές ηγεσίες δεν αναδεικνύονται από το ΑΣΕΠ, ούτε από συγκλήτους καθηγητών.

Τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί πριν από τα «μπάνια του λαού»;

Δεν έχει φθορά η κυβέρνηση; Προφανώς έχει και θα έχει. Είναι στη λογική των πραγμάτων. Και είναι υπόθεση της αντιπολίτευσης να την εκμεταλλευτεί.

Ευκαιρία για δύο κομματικούς χώρους να μετρηθούν χωρίς ψευδαισθήσεις, να αναλογιστούν τι θέλουν και πώς το επιδιώκουν, να αυτοπροσδιοριστούν στον σύγχρονο κόσμο πριν τους αφήσει πίσω του. Δεν είναι πολυτέλεια. Είναι υποχρέωση.

Όπως είπαμε, η δημοκρατία άντεξε. Για την Αριστερά το βλέπω πιο δύσκολο.