Γιάννης Πρετεντέρης

Προχθές, με αφορμή τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, μια ομάδα συριζαίων συνδικαλιστών και πολιτικών απηύθυνε πρόσκληση υπέρ των φίλων τους.

Πρέπει να παραδεχθώ ότι η ανησυχία της Αριστεράς και των παρατρεχάμενων της Αριστεράς για το μέλλον αυτής της εφημερίδας είναι συγκινητική.

Προχθές, μετά τον διαγωνισμό στον ΔΟΛ, η «Αυγή» έμοιαζε να έχει κρεμάσει πλερέζες. «Η διαπλοκή φαίνεται να επιβιώνει είτε ονομάζεται παλιά είτε νέα» διαπίστωνε στην πρώτη σελίδα

Μήνα με μήνα και εταιρεία με εταιρεία, όλες οι δημοσκοπήσεις λένε τα ίδια πράγματα.

Η βόμβα στα χέρια του Παπαδήμου έχει φυσικούς αυτουργούς. Ελπίζω να τους πιάσουν και να μην τους αντιμετωπίσουν με λογική Πάνου Λάμπρου «θα τα δούμε όλα, θα τα δούμε νομοθετικά. Σάββα Ξηρό, DNA, αποφυλακίσεις, όλα!».

Το πρωί της Δευτέρας, 22 Μαΐου, ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μπρούνο Λεμέρ έφυγε από το Παρίσι.

Μια διαμάχη για τη διδασκαλία της Ιστορίας δεν είναι ασυνήθιστη, ούτε αποτελεί ελληνική παραξενιά.

Ο αιφνιδιασμός πρέπει να ήταν απόλυτος.

Να μη λέμε μεγάλα λόγια αλλά η παρένθεση που άνοιξε στην Ευρώπη πριν από λίγα χρόνια μάλλον οδεύει στο τέλος της.

Το χούι το έχουν από την εποχή της αντιπολίτευσης. Τότε καβγάδιζαν με κανάλια και δημοσιογράφους που δεν έλεγαν όσα εκείνοι ήθελαν να ακούν.

Η χαρμόσυνη είδηση προέκυψε απροειδοποίητα, το βράδυ της Πέμπτης.

Τα αντικειμενικά δεδομένα της συζήτησης έχουν ως εξής.

Το 2015 και το 2016 ήταν οι χρονιές της αποσταθεροποίησης. ΣΥΡΙΖΑ (δις), Podemos (δις), Πορτογαλία, Brexit, Ιταλία, Τραμπ...

Το παζάρι είναι προφανές. Η κυβέρνηση παραχωρεί στους δανειστές ένα δωρεάν τέταρτο Μνημόνιο αναλαμβάνοντας αδιανόητες δεσμεύσεις για μετά τη λήξη του τρίτου Μνημονίου.

Υποθέτω πως το αγαπημένο παιχνίδι του μικρού συριζαίου είναι «Κλέφτες κι Αστυνόμοι».

Η χώρα βρίσκεται σε οιονεί προεκλογική περίοδο και από φθινόπωρο κάθε Κυριακή είναι πιθανώς εκλογική. Any given Sunday, που έλεγε κι ο Αλ Πατσίνο.

Στη Βουλή, ο υπουργός Οικονομικών κατηγόρησε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης ότι λέει «ανακρίβειες». Καμία αντίρρηση.

Παρακολουθώντας τον Πρωθυπουργό στη Βουλή μού γεννήθηκε μια απορία: Γιατί τραβάει τόσο ζόρι αν η αντιπολίτευση θα ψηφίσει ή δεν θα ψηφίσει τα (κατ' αυτόν) «θετικά αντίμετρα»;

Το 2000 και το 2001, όταν η κυβέρνηση Σημίτη εγκαινίαζε το αεροδρόμιο και το μετρό, ο αρμόδιος υπουργός Κ. Λαλιώτης κάλεσε στην τελετή όλους τους πρώην πρωθυπουργούς και πρώην υπουργούς που είχαν συμβάλει στα έργα, καθώς και όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα της εποχής.

Για όσους δεν κατάλαβαν, η διαπραγμάτευση για την αξιολόγηση είχε ένα και μοναδικό πρακτικό αποτέλεσμα: πετσόκοψε δραματικά τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησης.