Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ενημέρωση ή οξυμμένη πολιτική αντίληψη για να καταλάβει κανείς ότι το γυαλί μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ έχει ραγίσει.
Στο ερώτημα «ποιος φοβάται τις εκλογές», η προφανής απάντηση είναι: «Η κυβέρνηση». Η εξάμηνη αντεπίθεση με κοινωνικά μερίσματα, σκάνδαλα και φανφάρες έκλεισε τον κύκλο της και αφήνει το πολιτικό τοπίο εκεί που βρισκόταν πριν. Στην καθαρή υπεροχή της ΝΔ.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει δημοκρατία στον πλανήτη όπου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εγκαλεί ή ελέγχει τον οιονδήποτε πολίτη για στοιχεία που περιέχονται σε μια δικογραφία.
Μια (νομίζω επίκαιρη) ιστορία την οποία δεν έχουμε ακόμη διηγηθεί είναι πώς ο Σαββίδης δεν πήρε τον ΔΟΛ για λογαριασμό του Μαξίμου. Να την πάρει το ποτάμι.
Ομολογώ πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν το 2015 ότι «η Ευρώπη αλλάζει», δεν περίμενα ότι θα συμβεί τόσο γρήγορα και τόσο δραστικά.
Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό, η υπόθεση των δύο στρατιωτικών στον Εβρο είναι «ένα σύνηθες επεισόδιο». Και ως εκ τούτου «δεν πρέπει να μετατρέψουμε ένα σύνηθες επεισόδιο σε μέγα ζήτημα».
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η χώρα ζει έναν εμφύλιο σπαραγμό, έστω χαμηλής έντασης. Και βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ενδημική κατάσταση ανταρσίας.
Ενας αξιοθρήνητος αναγκαστικός ανασχηματισμός οδήγησε αναγκαστικά σε αξιοθρήνητα αποτελέσματα. Λογικό. Το αντίθετο θα αποτελούσε έκπληξη.
Από το βήμα της Βουλής η προεδρεύουσα Τασία Χριστοδουλοπούλου πέταξε ένα «άι στον διάολο!» σε βουλευτή της αντιπολίτευσης νομίζοντας ότι δεν ακούγεται.
Η υπόθεση Novartis επιβάλλει δύο συμπεράσματα, τα οποία μάλλον δεν είχαν υποψιαστεί οι εμπνευστές της. Ενα δυσάρεστο και ένα ευχάριστο.
Η κυβέρνηση γύρισε από τις καλοκαιρινές διακοπές σίγουρη ότι αφού έκλεισε τη δεύτερη αξιολόγηση και την επαινούν οι Μοσκοβισίδες, θα συμβεί κάτι μαγικό να ξαναβγεί στον αφρό.
Τις τελευταίες μέρες στο μπούνκερ της Καγκελαρίας, ο Χίτλερ ζούσε με ένα σενάριο της φαντασίας του. Οτι ο (άρρωστος) Ρούζβελτ θα πεθάνει, ο Τρούμαν θα ζητήσει χωριστή ειρήνη και η προέλαση των Συμμάχων θα καταρρεύσει διασπασμένη.
«Μια φορά δεν είναι συνήθεια» λένε οι Γάλλοι και αυτή τη φορά θα ακούσω την κυβέρνηση: στην υπόθεση Novartis να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της.
Νομίζω ότι οι χειρότεροι φόβοι κάθε σκεπτόμενου πολίτη επιβεβαιώνονται.
Παλιός φίλος και παραδοσιακό στέλεχος του ΠαΣοΚ σε πόλη της Βόρειας Ελλάδας τηλεφώνησε να προειδοποιήσει: - Την Κυριακή θα βουλιάξει η Αθήνα. Μόνο από εδώ κατεβαίνουν τρία πούλμαν!
Δεν θα μπω στην κουβέντα πώς ακριβώς το είπε, αλλά ο Τόμας Βίζερ, απερχόμενος πρόεδρος του EuroWorking Group, έχει δίκιο. Η μόνη κυβέρνηση που αγκάλιασε πραγματικά και επί της ουσίας τα Μνημόνια είναι η κυβέρνηση Τσίπρα.
Βασικό ερώτημα. Μπορούν δύο αδύναμες κυβερνήσεις να λύσουν ένα περίπλοκο και φορτισμένο πρόβλημα όπως το Σκοπιανό;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να ξεπερνάει την πρώτη μεγάλη δοκιμασία της αρχηγίας του χωρίς σοβαρές βλάβες. Ενδεχομένως να βγει και ενισχυμένος.
Το αφήγημα της κυβέρνησης αρχίζει να θολώνει επικίνδυνα - για την κυβέρνηση…
Δεν έχει κλείσει μήνας αφότου αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον και οι διαπραγματεύσεις για το Μακεδονικό. Αλλά ήδη τα πράγματα είναι λιγότερο αισιόδοξα.