Γιάννης Πρετεντέρης

Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στην Ευρώπη που να γίνεται τόση φασαρία πώς θα μπουν τα παιδιά στα Πανεπιστήμια.

Υποθέτω πως τέτοιες μέρες πριν από τρία χρόνια, όταν ο Κ. Μητσοτάκης ετοίμαζε την υποψηφιότητα για την αρχηγία της ΝΔ, ούτε οι πιο αισιόδοξοι φίλοι του είχαν φανταστεί την ευκαιρία που θα ζούσε σήμερα.

Η τελευταία πράξη του δράματος μάλλον δεν ενθουσίασε ούτε το πιο πιστό κοινό του.

Αν κατάλαβα καλά, το έσχατο επιχείρημα της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι πως αν φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ θα έλθει «ο Βορίδης με το τσεκούρι» - κατατρομάξαμε!

Γιατί άραγε τόσα στελέχη της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, τόσοι διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, ακόμη και δημοσιογράφοι, βολοδέρνουν ακατάπαυστα από άποψη σε άποψη και από θέμα σε θέμα;

Τέλος χρόνου. Χωρίς παράταση. Η χώρα ζει τις τελευταίες μέρες μιας παρωδίας που υποδύεται τη διακυβέρνηση.

Πρώτα μάζεψαν «ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών» να χειροκροτούν τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ.

Αν με ρωτούσε κάποιος «τι ΔΕΝ έχει πάει στραβά στην κυβέρνηση», η απάντησή μου θα ήταν απλή: δεν ξέρω.

Στις αρχές του χρόνου, όταν διάφοροι ανεγκέφαλοι πίεζαν τον Μητσοτάκη να στηρίξει τη συμφωνία με τα Σκόπια, τους απαντούσε:

Κατά την ταπεινή γνώμη τού γράφοντος, σφάλλουν όσοι νομίζουν ότι οι φασαρίες με τις διάφορες κάλπες και τις ημερομηνίες των εκλογών έγιναν για να μπερδέψει ο Τσίπρας τους ψηφοφόρους.

Πολύ φοβούμαι πως σε λίγο για να μάθουμε τι θα ξημερώσει στην Ελλάδα πρέπει να ρωτάμε τον... Ζάεφ! Εκείνος μάς αποκάλυψε ότι το δημοψήφισμα και οι συνταγματικές αλλαγές στη χώρα του θα έχουν ολοκληρωθεί έως τις 15 Ιανουαρίου, ενδεχομένως λίγο πριν από τα Χριστούγεννα.

Φρέσκος φοιτητής στο Πανεπιστήμιο, στην πρώτη κιόλας προπόνηση της ομάδας ράγκμπι, ο προπονητής μας μάζεψε και διατύπωσε το δόγμα που όλοι οι προπονητές ράγκμπι λένε σε όλους τους πιτσιρικάδες.

Ο Τσόρτσιλ έλεγε κάποτε ότι «προτιμώ να αλλάζω κόμμα από απόψεις». Είναι ένας έντιμος τρόπος για να διατηρείς τις απόψεις σου.

Τρεις δημοσκοπήσεις μετά τις Πρέσπες (Marc, Pulse, Metron) πιστοποιούν το ίδιο πράγμα: το Σκοπιανό εξελίσσεται σε πολιτικό Βατερλό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Δεν έχω αντίρρηση να δεχθώ ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορούσε να αντιταχθεί συνταγματικά στη συμφωνία με τα Σκόπια.

Υποθέτω πως αν δεν μεσολαβούσαν το μεσογειακό θέρος και «τα μπάνια του λαού», η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μάζευε ήδη τα μπογαλάκια της.

Η κρίση στην Κεντροαριστερά ήταν προβλέψιμη. Απεδείχθη δυστυχώς και αναπόφευκτη.

Τα πράγματα είναι απλά. Στο Σκοπιανό, ο Πρωθυπουργός δίνει μάχη να διαφυλάξει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να παρατείνει τον βίο της κυβέρνησής του. Κατανοητό.

Μια μεταχειρισμένη αλλά ακριβής έκφραση του Φρανσουά Μιτεράν λέει ότι «πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων».

Πέρυσι τέτοια εποχή η κυβέρνηση πανηγύριζε επειδή έκλεισε η β' αξιολόγηση και ο τόπος «γυρίζει σελίδα». Ο Πρωθυπουργός αυτοπροσώπως έδωσε το σύνθημα της «μεγάλης αντεπίθεσης».