Γιάννης Πρετεντέρης

Το γενικότερο φαινόμενο ενίσχυσης των κυβερνήσεων σε πολλές δημοκρατικές χώρες και σε περίοδο πανδημίας ονομάστηκε ήδη «The Covid Bonus» – «μπόνους κορωνοϊού» σε ελεύθερη απόδοση («The Economist», 20/3). Ενα φαινόμενο που δεν καταγράφεται μόνο στις δημοσκοπήσεις. Σε δύο εθνικές εκλογές (Ολλανδία, Ισραήλ) οι κυβερνώντες βγήκαν ενισχυμένοι, ανεξαρτήτως των επιδόσεών τους στη διαχείριση της πανδημίας. Σε άλλη […]

Η ευρεία συναίνεση και η απλόχερη εμπιστοσύνη της πρώτης περιόδου της πανδημίας κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε μπούμερανγκ. Και γι' αυτό εχθρός της κοινωνίας δεν είναι πλέον μόνο ο κορωνοϊός. Είναι και ο χρόνος.

Επί διακόσια χρόνια όλοι πλακώνονται με όλους σαν το γαλατικό χωριό του Αστερίξ. Αλλά κάποια απρόβλεπτη και απροσδόκητη στιγμή κάτι συμβαίνει και όλοι μαζί κάνουν ένα βήμα μπροστά. Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης.

Τον Μάιο 1821, λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα, οι προύχοντες της Πελοποννήσου συνέρχονται σε συνέλευση στη μονή των Καλτεζών (20-26 Μαΐου). Εκεί συζητείται η οργάνωση μιας Πελοποννησιακής Γερουσίας. Ο Α. Ζαΐμης, προεστός των Καλαβρύτων, που μετέχει στη συνάντηση δεν πολυγουστάρει το σχέδιο και αναφέρει σχετικά: «Το ύφος και οι λόγοι του Κυρίου […]

Ο αρχηγός των ανταρτών συνελήφθη επειδή ατυχώς έχασε το πορτοφόλι του δέρνοντας αστυνομικούς και πήγε στο οικείο Αστυνομικό Τμήμα να το αναζητήσει!

Εκεί που περιμέναμε «να μπουν οι αντάρτες στην Αθήνα» ώστε «το Σύνταγμα να λέγεται πλατεία Κουφοντίνα», το ανταρτικό στράτευμα ξεστράτισε και βρέθηκε Νέα Σμύρνη. Οπου αποδείχθηκε ότι οι πολυαναμενόμενοι στην πρωτεύουσα αντάρτες ήταν τελικά ένας Ιρακινός από το Μενίδι, ένας Αφγανός, ένας Αλβανός φόλα Ολυμπιακάρα, κάτι Αεκτζήδες, οι γνωστοί «Ανταρσύες» αλλά και μερικοί αντιεξουσιαστές που […]

Το 2003, όταν έφευγα από τη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού μετά την ανακοίνωση των ποινών, πίστευα ότι είχα τελειώσει μαζί της. Οτι το θέμα έκλεισε. Λάθος μου. Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης.

Εζησα τη δράση της «17 Νοέμβρη», κάλυψα την εξάρθρωση και τη δίκη της, της αφιέρωσα αναρίθμητα κείμενα, πολλές τηλεοπτικές εκπομπές και ένα βιβλίο. Το 2003, όταν έφευγα από τη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού μετά την ανακοίνωση των ποινών, πίστευα ότι είχα τελειώσει μαζί της. Οτι το θέμα έκλεισε. Λάθος μου. Υπάρχουν λογαριασμοί που δεν […]

Ο απολογισμός λέει λίγα για την κυβέρνηση, η οποία απλώς κατάφερε να πιαστεί από την υπερβολή των άλλων για να βγει από τη δύσκολη θέση που την είχε φέρει η υπόθεση Λιγνάδη. Αλλά λέει πολλά για την αντιπολίτευση. Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης.

Τρεις υποθέσεις σε κοινό περιτύλιγμα. Να το ξετυλίξουμε. Πρώτον, η υπόθεση του ελληνικού #MeToo που ξεκίνησε με τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου και συνεχίστηκε με πολλές αποκαλύψεις σε διάφορους κοινωνικούς χώρους. Δεύτερον, η περίπτωση Λιγνάδη. Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη ως προς το ποινικό σκέλος. Ως προς το πολιτικό απαντήθηκε από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή. […]

Σε συνθήκες πόλωσης ένας ψηφοφόρος δυσκολότερα θα εγκαταλείψει το στρατόπεδό του για να μετακινηθεί στους αντιπάλους. Και όλα τα πεδία σύγκρουσης που έχει έως τώρα επιλέξει η αντιπολίτευση είναι σχεδόν εκ προοιμίου προνομιακά για τη φιλοκυβερνητική κοινή γνώμη.

Ολα έχουν κάποτε ένα τέλος. Και γι’ αυτό είχε δίκιο ο Τσίπρας όταν έλεγε ότι «άρχισε η αντίστροφη μέτρηση» για τον Μητσοτάκη (Alpha, 9/2). Απλώς δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει η μέτρηση (θα είναι έως το τρία, έως το δεκατρία ή έως το κανένα εκατομμύριο;) και πότε θα λήξει. Προς το παρόν δεν βλέπω τον […]

Ομολογώ ότι με εξέπληξε ο θόρυβος και οι αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν από τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι δέχεται το ρίσκο επέκτασης της κορωνοϊού από τον συγχρωτισμό και τον συνωστισμό των πολιτών σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας (Alpha, 9/2). Το ρίσκο των άλλων, φυσικά. Ο άνθρωπος δεν είπε τίποτα περισσότερο από ό,τι λέει (και κάνει…) συνήθως η […]

Ομολογώ ότι με εξέπληξε ο θόρυβος και οι αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν από τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι δέχεται το ρίσκο επέκτασης της κορωνοϊού από τον συγχρωτισμό και τον συνωστισμό των πολιτών σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας (Alpha, 9/2). Το ρίσκο των άλλων, φυσικά. Ο άνθρωπος δεν είπε τίποτα περισσότερο από ό,τι λέει (και κάνει…) συνήθως η […]

Τίποτα δεν φαίνεται να στοιχειοθετεί τη μανία καταδίωξης πέρα από τη μόνιμη μανία καταδίωξης που φαίνεται να διακατέχει την αντιπολίτευση. Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης.

Ούτε ένας ούτε δύο, αλλά 37 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (από τους 86!) κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή για τις… δημοσκοπήσεις! Η πρωτοβουλία είναι όντως πρωτότυπη, ιδίως όταν διανθίζεται με απορίες για «τον τρόπο δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων στα ΜΜΕ». Ή όταν ρωτάει «αν έχει ασχοληθεί το ΕΣΡ με υποθέσεις όπου δεν γινόταν αντικειμενική παρουσίαση των δημοσκοπήσεων σε […]

Η πραγματική αντίθεση «εθνικού/κομματικού» ισχύει μόνο σε ακραίες περιστάσεις, με δεδομένο ότι σε συνθήκες δημοκρατίας όλα τα κόμματα υπηρετούν το έθνος. Αλλά φυσικά δεν το υπηρετούν με τον ίδιο τρόπο. Ευτυχώς. Διότι τότε δεν θα χρειαζόταν να έχουμε κόμματα. Γράφει ο Γιάννης Πρετεντέρης

Τσαλαβουτώντας στα απόνερα των δηλώσεων Σαμαρά, ο Τσίπρας βρήκε την ευκαιρία να ρωτήσει τον Μητσοτάκη αν «θα πράξει το εθνικά επωφελές ή το κομματικά αναγκαίο» (News 247, 27/1). Ωραία ερώτηση. Αλλά ευκολάκι. Αφενός επειδή δεν έχει κάτι να πράξει ο Μητσοτάκης. Στις κουβέντες βρισκόμαστε. Αφετέρου επειδή δεν υπάρχει αυτονόητο «εθνικά επωφελές», ούτε αυταπόδεικτο «κομματικά αναγκαίο». […]

Νομίζω ότι ήδη από την αντιπολίτευση είχε καταλήξει στην άποψη ότι κανένα ζήτημα δεν είναι από μόνο του σημαντικό. Το σημαντικό είναι να κόβεις το οξυγόνο στον αντίπαλο. Να μην του δίνεις χώρο και ανάσες.

Εχω την εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης έχει βρει ένα κόλπο. Το οποίο δυσκολεύεται να κατανοήσει η αντιπολίτευση, με αποτέλεσμα να αιφνιδιάζεται. Πάμε λίγα χρόνια πίσω. Μιλώντας προ ημερών στη Βουλή ο Τσίπρας θύμισε ότι η ΝΔ ήταν αντίθετη στην επέκταση των χωρικών υδάτων στο Ιόνιο και γι’ αυτό η κυβέρνησή του δεν την προχώρησε. Ο […]