Γιάννης Πρετεντέρης

Θα αλλάξει το σκηνικό έως τις ευρωεκλογές; Δεν το πιστεύω αλλά θα περιμένω να δω. Εκεί όμως βρίσκεται το κλειδί. Κι αν κάποιος ψηλώσει ξαφνικά αποκλείεται να περάσει απαρατήρητο.

Οι παρατάξεις αλλάζουν επειδή αλλάζει η εποχή κι όχι με αποφάσεις επιτελείων. Διαφορετικά πεθαίνουν από έλλειψη προσαρμογής στις νέες συνθήκες – όπως πέθαναν κάποτε κι οι δεινόσαυροι.

Ενα μικρό κόμμα της Αριστεράς αποφασίζει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται εξοπλισμούς. Μια ομάδα εργαζομένων στα δημόσια Πανεπιστήμια αποφαίνεται ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται ιδιωτικά.

Σε καμία σοβαρή χώρα του κόσμου η πολιτική δεν γίνεται με ακτιβίστριες και σούπες.

Η ενίσχυση της χώρας δεν είναι υπόθεση κραυγών, παροξυσμών και ψωροπερηφάνιας αλλά σοβαρότητας, σταθερότητας και επιμονής.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση καταφέρνουν να διαφωνούν και όταν συμφωνούν. Και μετά κάνουν μούτρα ο ένας στον άλλον.

Είναι απορίας άξιο πώς μια τέτοια μεταρρύθμιση γενικής αποδοχής δεν συγκέντρωσε τις απαιτούμενες ψήφους για να εφαρμοστεί όχι μόνο στις ευρωεκλογές ή τα δημοψηφίσματα αλλά και στις βουλευτικές.

Δεν ξέρω τι είδος διαλόγου διεξάγεται μεταξύ άσχετων για ένα θέμα που δεν τους αγγίζει – ούτως ή άλλως τίποτα δεν αλλάζει στα υπάρχοντα πανεπιστήμια και για τους φοιτητές τους...

Οι ιεράρχες θα υπεραμυνθούν της ηθικής που έχουν επιλέξει και θα απευθυνθούν στο ποίμνιο που τους ακολουθεί. Δεν μπορείς να ζητάς από την Εκκλησία να πει άλλα πράγματα από εκείνα τα οποία πιστεύει και διδάσκει η Εκκλησία.

Αυτά που εδώ και πέντε μήνες συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σωστά ή λάθος, χρήσιμα ή άχρηστα, δεξιά ή αριστερά. Είναι απλώς ασόβαρα.

Θεωρώ αυτονόητο τον απόλυτο σεβασμό στις απόψεις της Εκκλησίας. Οπως περιμένω κι από την Εκκλησία να σεβαστεί τις απόψεις των άλλων, κυρίως όταν είναι διαφορετικές από τις δικές της.

Η ασφάλεια είναι ένας τομέας στον οποίο η κυβερνητική απόδοση βαθμολογείται έως τώρα (επιεικώς) κάτω από τη βάση.

Ποιος ανέθεσε στην ολλανδή ευρωβουλευτή να απονέμει δικαιοσύνη στη χώρα μας και την υπόλοιπη Ευρώπη;

Φυσικά η οργάνωση της επιστολικής ψήφου δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση. Από κάπου όμως πρέπει κάποτε να αρχίσουμε.

Η γενική εικόνα παραμένει αμετάβλητη. Απόλυτη κυριαρχία της κυβέρνησης, ενώ το ΠΑΣΟΚ σταθεροποιείται κάπως στη δεύτερη θέση αλλά με χαμηλά ποσοστά.

Η πολιτική έχει έναν απλό κανόνα. Αν μια κυβέρνηση αναμετρηθεί με την κοινωνία, τότε κερδίζει η κοινωνία. Χωρίς πατέντες. Και χωρίς εξαιρέσεις.

Για ποιο λόγο ο Πρωθυπουργός αποφάσισε να ανοίξει σε ανύποπτη συγκυρία ένα θέμα που δεν απέρρεε από κάποια ανάγνωση ή απαίτηση αυτής της συγκυρίας; Το οποίο ουδείς έθετε πιεστικά στον δημόσιο διάλογο και καμία δέσμευση δεν επέβαλλε, κανένα διεθνές ή ευρωπαϊκό δίκαιο;

Ο Πρωθυπουργός εξήγησε στην τηλεόραση και σε απλά ελληνικά τι θέλει να κάνει για τα ομόφυλα ζευγάρια. Σωστό ή λάθος, θα το κρίνει ο καθένας. Αλλά κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι κρύφτηκε ή έκρυψε κάτι.

Οποιος μπορεί να συνοψίσει με δυο λόγια και χωρίς περικοκλάδες τι ακριβώς υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ, θα προσφέρει υπηρεσία στο έθνος.

Η παρένθετη κύηση δεν είναι θέμα δικαιώματος, ούτε ισότητας, ούτε διακρίσεων, ούτε κανενός δικαστηρίου. Εχουμε δηλαδή μια τυπική περίπτωση απάτης.