Γιάννης Πρετεντέρης

Θεωρητικά κι εφόσον το Λαϊκό Κόμμα παραμείνει μεγαλύτερο κόμμα στο Ευρωκοινοβούλιο (αυτό τουλάχιστον λένε οι δημοσκοπήσεις...) δύσκολα θα στερηθεί την Προεδρία της Κομισιόν.

Από τις γεωπολιτικές ανησυχίες του ΚΚΕ περί «ινδικού εμπορικού δρόμου» (!) προτιμώ τις άλλες ιστορίες με τους sugar daddies.

Φυσικά δεν μπορώ να προεξοφλήσω το αποτέλεσμα μιας τελικής αντεπίθεσης, ούτε να στενοχωρήσω τους επιτιθέμενους, αλλά αναρωτιέμαι μήπως κάηκαν στο ζέσταμα.

Η κυβέρνηση έκανε τελικά περίπατο δεν είναι επειδή η ίδια παρουσιάστηκε καλή. Είναι επειδή αποδεικνύονται τόσο ανεπαρκείς οι άλλοι.

Αλλά ακόμη και τα μούτρα θέλουν ένα μέτρο σοβαρότητας.

Δεν ξέρω πόσα χρόνια θα μείνει ακόμα Πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης αλλά ελπίζω να μην τα περάσουμε κάνοντας σχέδια και εικασίες για τη διεθνή θέση που (υποτίθεται) θα αναλάβει κάποια στιγμή.

Οι διαπρεπέστεροι συνταγματολόγοι εξηγούν πως η ρύθμιση για τα «μη κρατικά» Πανεπιστήμια δεν παρουσιάζει πρόβλημα συνταγματικότητας.

Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ιδιόμορφο και ιδιότυπο πολιτικό σχήμα, το οποίο έχει όλο και μικρότερη σχέση με εκείνο που υπήρξε.

Η πολιτική παραδοχή του πρώην πρωθυπουργού κλείνει ένα κεφάλαιο που είχε ήδη κλείσει. Και το οποίο, αν θέλετε τη γνώμη μου, το έκλεισαν πρώτες η δημοκρατία και η δικαιοσύνη.

Η πολυδιαφημισμένη επέλαση του «αντιδεξιού μετώπου» στους δήμους της χώρας κατέληξε ελαφρώς σε πανωλεθρία.

Μια αντιπολίτευση που μπορεί να μη μετριέται στις δημοσκοπήσεις, να μην εμφανίζει διαχειριστικές ή άλλες φιλοδοξίες, να μην έχει κομματικό πρόσωπο ή πρόσημο αλλά λειτουργεί ως υφέρπουσα εστία αμφισβήτησης της κυβερνητικής πολιτικής.

«Υπάρχει λοιπόν ακροδεξιός κίνδυνος; Κολοκύθια τούμπανα. Ακόμη κι αν υπάρχουν διχογνωμίες στο ακροατήριο δεν είναι απαραίτητα μελανοχίτωνες του Μουσολίνι όσοι διαφωνούν με τον γάμο των ομοφύλων, ούτε υπηρετούν στα Waffen SS όσοι δεν θέλουν την παράνομη μετανάστευση».

Ξέρετε τι δεν υπάρχει; Κάποιος υποψήφιος να κυβερνήσει τη χώρα αν εκλείψει η κυβέρνηση την οποία αντιπολιτεύεται η αντιπολίτευση.

Στη δημοκρατία η ελευθερία δεν κυκλοφορεί α λα καρτ. Είτε την υπηρετείς συνολικά, είτε όχι.

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Κασσελάκης θα φύγει μετά από μια ήττα στις ευρωεκλογές, ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλήξει σε κάποια άλλα χέρια. Δεν είμαι καν βέβαιος ότι επήλθε «ανακωχή» στο μαλλιοτράβηγμα.

Φανταστείτε ένα βαγκνερικό σκηνικό με τους Θεούς να θρηνούν τους χαμένους Ηρωες της κυβερνώσας Αριστεράς. Μεγαλείο!

«Τι ακριβώς είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ που παρέδωσε ο Τσίπρας και παρέλαβε ο Κασσελάκης; Πού αποβλέπει; Με ποια φυσιογνωμία και ποιες προοπτικές; Κανείς δεν ξέρει».

Aν ψάχνουμε απλώς κάποιον ανισόρροπο να κάνει φασαρία, κανένα πρόβλημα. Από ανισόρροπους η Ελλάδα είναι γεμάτη. Περιττό το ψάξιμο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να εντοπίσουμε τα κέντρα βασανιστηρίων όπου οι έρημοι δημοσιογράφοι «συλλαμβάνονται, φυλακίζονται και ξυλοκοπούνται» από τους κυβερνητικούς ενώ κάνουν απλώς τη δουλειά τους.

Ανοιχτό πνεύμα, ισχυρές απόψεις. Ο Γιάννης Πρετεντέρης γράφει για τον ευπατρίδη εκδότη, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννησή του.