Γιάννης Πρετεντέρης

Δεν υπάρχει κοινωνία αν δεν ξέρει να διαβάζει τα σήματα κινδύνου που την προειδοποιούν.

Η ΝΔ είναι και παραμένει διαχρονικά μια δύναμη σταθερότητας.

Η σύζυγος του Πρωθυπουργού, όπως κάθε πρόσωπο που μετέχει έστω εμμέσως στον κύκλο της εξουσίας, υπόκειται σε εύλογη δημόσια κριτική. Αλλά επί πραγματικών δεδομένων και εξακριβωμένων περιστατικών.

Οταν το Σύνταγμα και οι νόμοι σού υποδεικνύουν πώς να κινηθείς αν θέλεις να βρεις το δίκιο σου, τι νόημα έχει να ψάχνεις διάφορες πατέντες;

Μπορεί να έχουμε μια κυβέρνηση ή μια αντιπολίτευση που δεν μας αρέσουν αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε μαζί τους εφόσον έχουν νόμιμα και συνταγματικά εκλεγεί.

Στη δημοκρατία για να φύγει μια κυβέρνηση δεν αρκεί να μην αρέσει η ίδια. Πρέπει να αρέσουν και εκείνοι που θα την αντικαταστήσουν. Εκεί νομίζω κρύβεται το απλό μυστικό.

Εχουμε μια κυβέρνηση που δεν αισθάνεται ελεγχόμενη και μια αντιπολίτευση που δεν μπορεί να ελέγξει.

Αν λοιπόν κάποια Ευρωπαία Εισαγγελέας (κάτι που προφανώς δεν πιστεύω…) επιχειρήσει αναρμοδίως να ρίξει τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, θα ταχθούμε αναφανδόν ως πολίτες στο πλευρό της κυβέρνησης που έχουμε δημοκρατικά εκλέξει. Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι.

Από το 1974 καμία κυβέρνηση δεν έχει πέσει από πρόταση δυσπιστίας. Και μιλάμε για κυβερνήσεις που κάποιες ήταν πιο αδύναμες και με πιο ισχνή πλειοψηφία από τη σημερινή. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι θα καταργήσουμε τις προτάσεις δυσπιστίας επειδή δεν ρίχνουν κυβερνήσεις.

Ακόμη και μια ανιαρή διαδικασία μπορεί να διδάξει μερικά χρήσιμα πράγματα.

Είναι η πρώτη παρέμβαση στρατού στην παγκόσμια ιστορία που εκδηλώθηκε σε επίπεδο νεοσύλλεκτου φαντάρου και μέσω TikTok. Τουλάχιστον οι προηγούμενοι που έδιωχναν Πρωθυπουργούς είχαν φροντίσει να έχουν και κανένα γαλόνι.

Ποιοι είναι λοιπόν οι δολοφόνοι αν δεν είναι αυτοί που είναι; Ελα ντε! Μπορεί να είναι τρομοκράτες ισλαμιστές, νεοναζί Ουκρανοί ή πολωνέζες μπαλαρίνες.

Οταν καλείται ο «λαός» να αποφασίσει το «δίκιο» και να πάρει τη «δικαιοσύνη» στα χέρια του, η δημοκρατία είναι εκείνη που θα πληρώσει τον λογαριασμό [...] Της οποίας η Δικαιοσύνη είναι το τελευταίο ανάχωμα.

Τι καλύφθηκε συγκαλυπτόμενο στην υπόθεση των Τεμπών κι ευτυχώς που το πήραμε χαμπάρι το 77% των Ελλήνων και ο γράφων;

Είναι βέβαιο πως κανείς δεν έμαθε κάτι καινούργιο για το δυστύχημα στα Τέμπη, δεν μάθαμε καν αν υπήρχε κάτι καινούργιο να μαθευτεί.

Mιας και προγραμματίζουμε τόσες αλλαγές μήπως θα έπρεπε να αλλάξουν και οι αρμοδιότητες της Εισαγγελέως ώστε να μην ασχολείται μόνο με τις απάτες «σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ»;

Ο τελευταίος που θυμάμαι να πηγαίνει με φλας και κάμερες στον στρατό ήταν ο Ελβις Πρίσλεϊ.

Το πραγματικό φάντασμα που πλανιέται πάνω από την Ελλάδα είναι η επίθεση που δέχεται το συντεταγμένο πλαίσιο της δημοκρατικής πολιτείας μας.

«Οι δημοσκοπήσεις δεν έχουν τίποτα να πουν πέρα από ό,τι λένε ήδη. Απλώς οι κάλπες θα απαντήσουν αν υπάρχει ζωή στην αντιπολίτευση. Ωστε να υπάρξει ζωή και στο πολιτικό μας σύστημα».

Η πολιτική δεν γίνεται με υπονοούμενα. Ούτε με εξυπνάδες.