Γιάννης Πρετεντέρης

«Υπάρχει λοιπόν ακροδεξιός κίνδυνος; Κολοκύθια τούμπανα. Ακόμη κι αν υπάρχουν διχογνωμίες στο ακροατήριο δεν είναι απαραίτητα μελανοχίτωνες του Μουσολίνι όσοι διαφωνούν με τον γάμο των ομοφύλων, ούτε υπηρετούν στα Waffen SS όσοι δεν θέλουν την παράνομη μετανάστευση».

Ξέρετε τι δεν υπάρχει; Κάποιος υποψήφιος να κυβερνήσει τη χώρα αν εκλείψει η κυβέρνηση την οποία αντιπολιτεύεται η αντιπολίτευση.

Στη δημοκρατία η ελευθερία δεν κυκλοφορεί α λα καρτ. Είτε την υπηρετείς συνολικά, είτε όχι.

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο Κασσελάκης θα φύγει μετά από μια ήττα στις ευρωεκλογές, ούτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλήξει σε κάποια άλλα χέρια. Δεν είμαι καν βέβαιος ότι επήλθε «ανακωχή» στο μαλλιοτράβηγμα.

Φανταστείτε ένα βαγκνερικό σκηνικό με τους Θεούς να θρηνούν τους χαμένους Ηρωες της κυβερνώσας Αριστεράς. Μεγαλείο!

«Τι ακριβώς είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ που παρέδωσε ο Τσίπρας και παρέλαβε ο Κασσελάκης; Πού αποβλέπει; Με ποια φυσιογνωμία και ποιες προοπτικές; Κανείς δεν ξέρει».

Aν ψάχνουμε απλώς κάποιον ανισόρροπο να κάνει φασαρία, κανένα πρόβλημα. Από ανισόρροπους η Ελλάδα είναι γεμάτη. Περιττό το ψάξιμο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πρέπει να εντοπίσουμε τα κέντρα βασανιστηρίων όπου οι έρημοι δημοσιογράφοι «συλλαμβάνονται, φυλακίζονται και ξυλοκοπούνται» από τους κυβερνητικούς ενώ κάνουν απλώς τη δουλειά τους.

Ανοιχτό πνεύμα, ισχυρές απόψεις. Ο Γιάννης Πρετεντέρης γράφει για τον ευπατρίδη εκδότη, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από τη γέννησή του.

Ο Μητσοτάκης έχει μια λογική με την οποία μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να μη συμφωνεί κι όταν δεν συμφωνούμε βάζουμε τις φωνές. Ο Κασσελάκης δεν έχει καμία λογική.

Οσο το ΠΑΣΟΚ παραμένει συγκεχυμένα απροσδιόριστο δεν είναι προφανές γιατί θα το προτιμήσει ένας πρώην ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και της ΝΔ.

Είχε πολλές ευκαιρίες ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κάτι άλλο στη διαδρομή.

Η ελληνική Δικαιοσύνη αντέδρασε με τον πιο επίσημο κι εμφατικό τρόπο στην επίθεση μιας μερίδας του Ευρωκοινοβουλίου.

Όλοι μαζί δεν θα επιτρέψουμε να επαναληφθεί το κλίμα ανοχής, ελαφρότητας και αποχής που επέτρεψε στο προηγούμενο κύμα τρομοκρατίας να δολοφονεί ανεμπόδιστα για τρεις δεκαετίες.

Η συνέντευξη δεν ήταν σπουδαία. Ουσιαστικά ο Πούτιν μακρηγορούσε και μονολογούσε στο γνωστό παραληρηματικό στυλ που είχε πρώτος διδάξει ο Γεώργιος Παπαδόπουλος.

Μόνο οι ανισόρροποι ή οι φανατικοί μπορούν να διατείνονται ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε «πλήρη δημοκρατία». Ενδεχομένως με τα κενά της, τα λάθη της, τις ατέλειες ή τις παραλήψεις της. Αλλά πλήρη.

Ο Κασσελάκης μπούκαρε στην εκδήλωση για την «Κεντροαριστερά» και τους έκανε όλους καινούργιους. Και εκείνους που πήγαν να μιλήσουν και εκείνους που πήγαν να ακούσουν.

Τι είδους δημοκρατία είναι εκείνη που στερεί το δικαίωμα επιλογής; Κι αν η ελευθερία επιλογής δεν αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία, τότε για ποια δημοκρατία μιλάμε;

Ευτυχώς που η δημοκρατία δεν απειλείται. Αλλά να ξέρετε πως αν κάποτε απειληθεί, θα απειληθεί από εμάς τους ίδιους.

Τι νόημα έχει να κερδίσει ο Κασσελάκης τον Μητσοτάκη και να βεβαιώνει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει και μπορεί να ξανακυβερνήσει», αν δεν έχει κι ένα πρόγραμμα να κάνει τη δουλειά;