Ηταν τέλη του 1966 ή αρχές του 1967.
Το 1871, λίγο μετά τη συντριβή της Παρισινής Κομμούνας, ο γάλλος εργάτης Εζέν Ποτιέ έγραψε το ποίημα «L' Internationale» (Η Διεθνής), το οποίο, μελοποιημένο αργότερα (1889) από τον Πιερ Ντεζετέ, θα γινόταν έπειτα από λίγα χρόνια επίσημος ύμνος του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Εκτοτε, θα συνόδευε τους αγώνες αλλά και τις κάθε είδους εκδηλώσεις της Αριστεράς, και βέβαια θα μεταφραζόταν σε δεκάδες γλώσσες.
Σκέφτομαι κατά καιρούς πως τα έχουμε δει και τα έχουμε ακούσει όλα από την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και επομένως δεν έχει και πολύ νόημα να επανέρχεται κανείς στα έργα και στις ημέρες της. Α, μπα. Και να θέλεις να αγιάσεις, δεν σε αφήνουν.
Για να είναι πιο πλήρης ο τίτλος αλλά και πιο κοντά στο βιογραφικό του κ. Γαβρόγλου, πιο δόκιμο θα ήταν ίσως κάτι σαν «Ο υπουργός στο Λονδίνο, οι μαθητές στο... Βελεστίνο».
Μια φορά και έναν καιρό, πριν από περίπου τριάντα χρόνια, την Ελλάδα την κυβερνούσε το ΠαΣοΚ.
Στις παρυφές των κάθε είδους απολογισμών και αποτιμήσεων για την Οκτωβριανή Επανάσταση, δοξαστικών ή επικριτικών, περισσότερο ή λιγότερο νηφάλιων, πιστεύω πως αξίζει να φωτιστεί και μια από τις λιγότερο γνωστές πτυχές όσων κοσμογονικών έγιναν στη Ρωσία το 1917. Είναι ίσως γνωστό πως η Φεβρουαριανή Επανάσταση βρήκε τον Λένιν στη Ζυρίχη και πολλούς από τους βασικούς συνεργάτες του στο εξωτερικό - άλλωστε, ο ρόλος του κόμματος των Μπολσεβίκων στα γεγονότα που οδήγησαν στην πτώση του τσάρου δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντικός.
Εν αρχή τα γεγονότα, όπως πράγματι έγιναν. Wie es eigentlich gewesen, όπως έλεγε και ο Ράνκε, ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης ιστοριογραφίας.
Πριν από μερικές βδομάδες στις «Νέες Εποχές» υπήρχε κείμενό μου με τον τίτλο «Το χρονίως κοινολεκτούμενο απολανθάνεται;»
Εχω μια αμυδρά αίσθηση ότι κάποτε, κατά το παρελθόν, έχω ξαναγράψει για το ίδιο θέμα. Οχι όμως και με τις ίδιες απόψεις.
Οι συμπολίτες μας δεν είναι πρόθυμοι να διαμαρτυρηθούν για την καταστολή εκ μέρους «σοσιαλιστικών» καθεστώτων
«Τα βασικά επεισόδια του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, τόσο τα Δεκεμβριανά του 1944 όσο και η στρατιωτική αναμέτρηση του 1946-49,
Ηρθαν έτσι τα πράγματα ώστε τους τελευταίους μήνες να έχω αναπτύξει στενή σχέση με την πρόσφατη πολωνική Ιστορία.
Στη Γερμανία η Μέρκελ και το κόμμα της ανακοίνωσαν ήδη ότι θα προτείνουν για επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας τον σοσιαλδημοκράτη Σταϊνμάγερ,