Κώστας Παπαχρήστου

Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, πρωί...Τα στρατεύματα των ναζί εισβάλλουν στην Αθήνα.

Ο θείος μου ο Νικήτας έφυγε πριν τρία χρόνια και κάτι μήνες, πληρέστατος ημερών. Θα πρέπει να υπήρξε ένας από τους πλέον μακροχρόνιους αναγνώστες μιας ιστορικής εφημερίδας που γεννήθηκε μόλις λίγα χρόνια μετά από εκείνον...

Λάρισα, 26 Οκτωβρίου 1986...Ο Χαράλαμπος Μπλιώνας, ένας 29χρονος καθηγητής από το Λουτρό

Έχω έναν καλό φίλο που διδάσκει σε κάποιο πανεπιστήμιο. Λόγω των διοικητικών ικανοτήτων του, έχει εκλεγεί ως

Στις υγιείς δημοκρατίες, ο κομματικός πλουραλισμός – ακόμα και στην εκδοχή του δικομματισμού – λειτουργεί προς όφελος των κοινωνιών, αφού μέσα από πολιτικές αντιθέσεις παράγονται συνθέσεις που οδηγούν στις βέλτιστες λύσεις για τα προβλήματα μιας χώρας.

Δηλώνω εξαρχής, προς αποφυγή παρερμηνειών, ότι δεν έχω την παραμικρή πρόθεση να γίνω συνήγορος οποιουδήποτε πολιτικού. Ακόμα περισσότερο αν αυτός εκπροσωπεί ένα κόμμα εξουσίας (ή εν δυνάμει εξουσίας)!

Από μια πρόσφατη ανάρτηση ενός φίλου στο Facebook έτυχε να διαβάσω ένα άρθρο, πρωτότυπα δημοσιευμένο σε

Το θυμήθηκα πρόσφατα καθώς ξανάβλεπα το «Νησί των γενναίων»...Σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, εκεί κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο αξέχαστος ηθοποιός και θεατρικός σκηνοθέτης Αρτέμης Μάτσας ρωτήθηκε για τη φαινόμενη προτίμησή του σε ρόλους καταδότη και, ιδιαίτερα, συνεργάτη των Γερμανών κατακτητών την περίοδο της Κατοχής.

Στην κλασική ταινία «Μπεν-Χουρ» (Ben-Hur, 1959) ο Πρόξενος Quintus Arrius, κυβερνήτης Ρωμαϊκής γαλέρας,

Αν έκανε κάποιος μια δημοσκόπηση με ερώτημα: «ποιο, κατά τη γνώμη σας, ήταν το πιο κακό πρόσωπο του εικοστού

Καθώς βάδιζα τις προάλλες στον πεζόδρομο της γειτονιάς, συνάντησα μια φίλη από το Facebook να κάθεται

Στο διπλανό τραπέζι η συζήτηση είχε ανάψει. Μια παρέα φίλων σχολίαζε την εκλογή νέου αρχηγού στη «Νέα

Πάω πολλά χρόνια πίσω... Ένας συμφοιτητής και καλός φίλος από την παρέα τα «είχε φτιάξει» με μια κοπέλα

«Η εθνική στρατηγική για την εκπαίδευση και τη διά βίου μάθηση, ενσωματώνοντας τη Στρατηγική της Λισσαβόνας,

Χονδρικά μιλώντας, υπάρχουν δύο τρόποι για να εξοντώσει κάποιος έναν ανθρώπινο οργανισμό

Κατανοητή και απόλυτα δικαιολογημένη η επιφυλακτική (έως αρνητική) στάση των φιλο

Ο Merrill Bradshaw (1929-2000), επί χρόνια πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών

Είναι εντυπωσιακή η ευκολία με την οποία συνηθίζουμε να ταυτίζουμε ακόμα και τους σύγχρονους Γερμανούς με τους Ναζί. Αν όχι όλους τους Γερμανούς, εκείνους, τουλάχιστον, που, για τους όποιους λόγους, μας είναι δυσάρεστοι. Και – τι ειρωνεία – στην ίδια μας τη χώρα, οι παρενέργειες της κρίσης ανέδειξαν τους εγχώριους ναζί σε επικίνδυνα ανερχόμενη πολιτική […]

Μου το ανέφερε άκρως αξιόπιστη τηλεθεάτρια – μια και εγώ, εκ πεποιθήσεως, δεν διαθέτω πλέον (ψηφιακό) χαζοκούτι – με προτροπή της οποίας το δημοσιοποιώ. Αφορά πρωινή εκπομπή Μεγάλου ιδιωτικού καναλιού, την οποία παρουσιάζει γνωστό ζεύγος εξεχουσών προσωπικοτήτων του εγχώριου star system. Εκείνος, «παλιά καραβάνα» των media (έντυπων και ηλεκτρονικών) και πρότυπο του μάτσο Ελληναρά που […]

Οι εθνικές κρίσεις οδηγούν νομοτελειακά σε πολιτικές ανατροπές και υπερβάσεις. Κάποιες από αυτές είναι σαν τον ήλιο που ανατέλλει δειλά στο τέλος του Götterdämmerung: γεννούν την ελπίδα για ένα καλύτερο «αύριο». Για παράδειγμα, η Κυπριακή τραγωδία του ’74 – μια από τις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές της νεότερης ιστορίας μας – οδήγησε στην ανατροπή της δικτατορίας […]