Γιώργος Παπαχρήστος

Πρόκειται για έναν ιδιότυπο, επικίνδυνο «μιθριδατισμό» και η απορία μου είναι γιατί η πνευματική ηγεσία του τόπου δεν ορθώνει το ανάστημά της, μήπως και ανακόψει τον κατήφορο.

Tίποτε δεν δείχνει ότι σε τέσσερις μήνες ακριβώς έχουμε ευρωεκλογές. Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ, μοιάζουν να έχουν εγκλωβιστεί σε έναν αδιέξοδο ανταγωνισμό για την επίζηλη δεύτερη θέση, πίσω και μακράν της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό που κάνει εδώ και μερικούς μήνες ο Πρωθυπουργός είναι να διαμορφώνει τις συνθήκες για την επόμενη εθνική εκλογική αναμέτρηση.

Το μήνυμα Κασσελάκη στον Τσίπρα και γιατί επιβάλλεται να (το) «διαβάσει» σωστά αυτή τη φορά...

Ουσιαστική συζήτηση για τη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά δεν μπορεί να γίνει - Τα δύο στρατόπεδα που διεκδικούν τον χώρο του Κέντρου είναι ήδη διαμορφωμένα.

Ο κ. Κ. Μητσοτάκης φυσικά δεν κινδυνεύει με απόλυση από κανέναν, γιατί είχε τον περασμένο Ιούλιο την «εμπνευσμένη» ιδέα να χρίσει τον κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη υπουργό Υγείας και όχι υπουργό Προστασίας του Πολίτη, στον φυσικό του χώρο.

Η εποχή της ραθυμίας για το Μέγαρο Μαξίμου διακόπηκε την Τρίτη το μεσημέρι, μάλλον απότομα. Οι καμπάνες που ήχησαν θα φταίνε για αυτό...

Η οργή, ο θυμός, οι δεσμεύσεις ότι η κυβέρνηση θα αρπάξει επιτέλους «τον ταύρο από τα κέρατα», μετεβλήθησαν σε έναν ξαναζεσταμένο «λαπά»

Γιατί η Νέα Αριστερά θα χρειαστεί να υπερβεί τις δυνάμεις της για να μπορέσει να ξεφύγει από τη μοίρα των προηγούμενων.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν έχει κανέναν λόγο να επανέλθει στις κοντόφθαλμες αντιλήψεις μιας ομάδας «τουρκοφάγων» που διακλαδίζεται στην πολιτική, την οικονομία, τα μέσα ενημέρωσης.

Το περίφημο «πολιτικό Κέντρο» παρουσιάζει την κίνηση του εκκρεμούς και δίνει κάθε φορά, από τις αρχές της δεκαετίας του '90, κυβέρνηση στη χώρα.

Το ΠαΣοΚ πρέπει να πείσει ότι διαθέτει θέσεις και προτάσεις για τη χώρα οι οποίες δεν κινούνται απαραίτητα σε απόλυτη αντίθεση με την κυβερνητική πολιτική, ούτε υπαγορεύονται από τακτικισμούς του είδους «αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση».

Γιατί είναι εκτός κάθε σεναρίου η πιθανότητα συνεργασίας ΠαΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ στις ερχόμενες ευρωεκλογές

Μια τιμητική εκδήλωση για τον πρώην πρωθυπουργό και το ερώτημα αν ο Κ. Μητσοτάκης είναι «πνευματικό παιδί» του αναδεικνύονται ως μείζονα ζητήματα στη συντηρητική παράταξη.

Η «μητέρα ολων των μαχών» στον ΣΥΡΙΖΑ, οι διαγραφές, η σκληρή στάση Κασσελάκη και το πρόσωπο στο παρασκήνιο

Δεν πρόκειται ποτέ κανείς να οδηγηθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Τελειωμένα πράγματα…

Υπάρχει περιθώριο για «συνεργασία» μεταξύ του ΠαΣοΚ και του ΣΥΡΙΖΑ; Αν δει κάποιος τη μεγάλη εικόνα, η απάντηση είναι κατηγορηματικά «όχι»

Τώρα λοιπόν που χαμηλώνουν τα φώτα και οι κάμερες των «πρωινάδικων» αποσύρονται η μια μετά την άλλη από το κατόπι του, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές πως τίποτε δεν θα είναι πια εύκολο για αυτόν.

Για έναν περίεργο λόγο, οι πολίτες συνεχώς βρίσκονται προ εκπλήξεων. Μεγάλων, μεγαλύτερων, τεράστιων. Το γεγονός ότι αυτές οι εκπλήξεις πολλές φορές σηματοδοτούν τον ακραίο «ωχαδερφισμό» που και τους ίδιους διακρίνει, ή τους περισσότερους τέλος πάντων, καθόλου δεν φαίνεται να τους απασχολεί.

Η πολιτική σε δεύτερη μοίρα