Η Ελλάδα και η Ισπανία. Ιδιο πρόβλημα, διαφορετικές θεωρήσεις. Και ένα πολιτικό προσωπικό που εδώ δεν χάνει ευκαιρία να στέλνει λάθος μηνύματα στους απέναντι.
Εχοντας επενδύσει πολιτικά στην αποτυχία της κυβέρνησης να διαχειριστεί με επιτυχία την πανδημία, και επιδιδόμενα συνεχώς σε μια στείρα και εν πολλοίς αθέμιτη αντιπολίτευση, τα στελέχη αυτά φαίνεται να αναμένουν η αποτυχία να πλήξει κάθε απόπειρα να επανέλθει η χώρα σε μια κανονικότητα.
Για λόγους που δύσκολα μπορεί κανείς να εξηγήσει, και πολύ περισσότερο να αποδεχθεί και να υιοθετήσει, το ΠαΣοΚ, αργά αλλά σταθερά σβήνεται από τον πολιτικό χάρτη της χώρας και περνάει στο επίπεδο των ανεκδοτολογικών αναφορών και των memes που διακινούνται μέσω των social media. Αρνούμαι να δεχθώ αυτή τη μοίρα που κάποιοι έχουν προδιαγράψει για το ΠαΣοΚ.
Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι ότι στο παρασκήνιο εξελίσσεται μια διελκυστίνδα ανάμεσα στην κυβέρνηση που παίρνει τις αποφάσεις και στην επιτροπή των λοιμωξιολόγων, οι οποίοι προσπαθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να αποφύγουν να χρεωθούν ευθύνες που δεν τους ανήκουν.
Η χώρα θέλει μια Αριστερά σύγχρονη, φιλολαϊκή, όχι λαϊκίστικη και με συμπεριφορές που προσιδιάζουν σε ακροαριστερό γκρουπούσκουλο.
Ενώ η αντιπολίτευση «πυροβολεί» καθημερινά, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση έχει αποτύχει στη διαχείριση του δεύτερου κύματος ή του τρίτου κύματος της πανδημίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσιάζει μια αξιοσημείωτη αντοχή.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή η ιστορία δεν θα υπήρχε καν στην πολιτική ατζέντα εάν ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά, όταν αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση, και πολύ περισσότερο από το 2015 και εντεύθεν που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, δεν κατατρύχετο από τη μόνιμη, συνωμοσιολογικού χαρακτήρα θεωρία ότι μια αόρατη δύναμη στοιχίζει εναντίον του μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους, αναλυτές και δημοσκόπους. Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Είμαι βέβαιος ότι κατά τη συζήτηση της Τρίτης, οπότε και η Βουλή θα αποφασίσει για την τύχη του στενού συνεργάτη του κ. Τσίπρα κ. Παππά, θα ξεδιπλωθούν όλες οι πτυχές αυτής της επώδυνης για τη χώρα και τον λαό διακυβέρνησης. Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Tην ώρα που η πανδημία δείχνει τα δόντια της και το ΕΣΥ έχει φτάσει στα όριά του, η αξιωματική αντιπολίτευση αναλώνεται σε έναν πετροπόλεμο που στόχο έχει την αποκόμιση πολιτικών ωφελημάτων.
Κατά το ΚΚΕ, για να συμβεί ό,τι συνέβη το βράδυ της Τρίτης στη Νέα Σμύρνη, συνεργάστηκε η κυβέρνηση με «ύποπτους μηχανισμούς».
Θυμίζω απλώς ότι τον Δεκέμβριο του 2008, μια ανάλογη πολιτική απόφαση της τότε κυβερνήσεως (Καραμανλή), το περίφημο «να τους αφήσουμε να εκτονωθούν», παρ' ολίγον να προκαλέσει το ολοκαύτωμα του ιστορικού και εμπορικού κέντρου της πόλης και την επικράτηση γενικευμένης αναταραχής. Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Ερχεται η στιγμή κατά την οποία πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις, αφού είσαι επίσης αποφασισμένος να μην ακολουθήσεις τον ολισθηρό δρόμο της αντιπαράθεσης.
Από τις πρώτες κιόλας ημέρες της στελέχωσής του, ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός έγινε «αποθήκη» ρουσφετιών και χώρος τακτοποίησης ημετέρων [...] Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Στον μακρύ κατάλογο των σχέσεων του ΣΥΡΙΖΑ με τη διαπλοκή και τις εξυπηρετήσεις που της προσέφερε, ένα ήταν το κυρίαρχο [...] Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Ο Τύπος στην Ελλάδα δέχεται ισχυρή επίθεση από όλες τις πλευρές και έχει μεταβληθεί κάτι σαν τον σάκο του μποξ. Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος
Και τίθεται πλέον το πολιτικό ερώτημα: τι μήνυμα στέλνουν στις ευρύτερες δυνάμεις του Κέντρου τα 15 στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην βουλευτές, και μέλη της κεντρικής του επιτροπής, που στέκονται στο πλευρό του Κουφοντίνα; Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος.
Η ρήξη στις σχέσεις της προέδρου του ΚΙΝΑΛ κυρίας Γεννηματά με τον έως πρότινος – και επί πολλά έτη – κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του κόμματος κ. Λοβέρδο θεωρώ ότι είναι ένα ακόμη επεισόδιο στη μακρά και επώδυνη πορεία του χώρου της Κεντροαριστεράς προς την ολοσχερή καταστροφή και την ως εκ τούτου εξαφάνισή της από το πολιτικό προσκήνιο. Οχι […]
Δυστυχώς, σε μια κοινωνία η οποία υποτίθεται ότι είναι προηγμένη, μια κοινωνία η οποία έχει πλέον στα χέρια της ολόκληρο το φάσμα της πληροφόρησης μέσω της υψηλής τεχνολογίας, υπάρχουν ακόμη συμπολίτες μας οι οποίοι αρνούνται να υποβληθούν στον εμβολιασμό.
Aκόμη δεν ήρθε στην Ελλάδα το εμβόλιο, αλλά από διάφορους κύκλους επιχειρείται - εκτιμώ συντονισμένα... - να διευρυνθεί το κίνημα των αντιεμβολιαστών και με τον τρόπο αυτόν να παραμείνει ανεμβολίαστο σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Γιατί το κάνουν;
Στο πεδίο της πολιτικής, το ματς κυβέρνησης - αντιπολίτευσης με αντικείμενο τη διαχείριση της πανδημίας φαίνεται να γέρνει προς την πλευρά της κυβέρνησης. Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος