Θεόδωρος Δ Παπαγγελής

Το χωροταξικό πρόβλημα της Αριστεράς έχει εντοπιστεί εδώ και κάμποσο καιρό από κάποιον άλλον, αν δεν κάνω λάθος, Πανούση - αυτόν, τελοσπάντων, που αναρωτήθηκε

Η «σοφία των αρχαίων Ελλήνων» ως αγνή μητέρα του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού είναι αφήγημα που ανήκει στη βασική βιβλιογραφία της πολιτισμικής ιστορίας της Δύσης

Δήλωσε σε συνέντευξή του ο κ. Γιάννης Πανούσης ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι «λαϊκό παιδί, αυθόρμητο, με την πλάκα του, με το ταλέντο του»

Πριν από δύο ή τρεις εβδομάδες η Ζωή Κωνσταντοπούλου, απευθυνόμενη σε ομάδα δημοσιογράφων

Φιλοσοφικοί στοχασμοί μεσούντος του Αυγούστου δεν είναι το δραστικότερο αναψυκτικό που μπορεί να τρατάρει κάποιος σε έλληνες αναγνώστες.

Η ουβερτούρα είναι πανεπιστημιακή και, για όσους ξέρουν τα πράγματα από μέσα, δεν έχει να προσφέρει τίποτε καινούργιο στη σχετική «βιβλιογραφία».

O κεντρικός ρόλος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο ελληνικό δράμα ερμηνεύθηκε και ερμηνεύεται σχεδόν αποκλειστικά με οικονομικούς όρους.

Διαβάζουμε σε δόσεις, και καταβάλλοντας εξαιρετικά δαπανηρή συνδρομή, το «μυθιστόρημα

«Πώς είναι δυνατόν να αρνούνται την άσκηση ενός δημοκρατικού δικαιώματος στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία; Πώς μπορούν να ταπεινώνουν έναν κυρίαρχο και περήφανο λαό;

Σταθερό τέμπο, διαυγής άρθρωση και βαρύτονες χρώσεις υποστήριξαν τη ρητορική του Αλέξη Τσίπρα από την αρχόμενη άνοδο του πολιτικού του άστρου ως σήμερα.

Σε μια από τις πιο επίμονες ονειροφαντασίες του ο Αδόλφος Χίτλερ έβλεπε τον εαυτό του άλλοτε ως Φύρερ με φόντο την Ακρόπολη και άλλοτε ως Περικλή εν Καγκελαρία.

Στη δημοσκόπηση της Κάπα Research για λογαριασμό του «Βήματος της Κυριακής» (12.4.2015) εμφαίνεται, μεταξύ άλλων, ποσοστό 50,5% Νεοδημοκρατών

Το σύνολο των ωρών που αφιέρωσε το Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ μέσα στο τρέχον ακαδημαϊκό έτος διαβουλευόμενο σχετικά με ένα νέο Πρόγραμμα Σπουδών είναι επιπέδου ρεκόρ Γκίνες.

Είναι νόμιμο, ενδεχομένως και ηθικό, να υποθέσουμε ότι όταν τις προάλλες ο Μάριο Ντράγκι ευχήθηκε «ένα κβαντικό άλμα προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση»

«Διανοούμενος είναι κάποιος που ανακατεύεται σε πράγματα που δεν τον αφορούν» είπε ο Σαρτρ, και δεν το εννοούσε ως σιωπητήριο αλλά ως εγερτήριο.

Η «ελπίδα» που επί του παρόντος έγινε «ασφυξία» αποτελεί σοβαρή εξέλιξη και δικαίως φαίνεται να μονοπωλεί το ειδησεογραφικό ενδιαφέρον

Μια και ο λόγος περί «ρετσινιάς», είναι διδακτικό να θυμηθούμε μια, ελληνικής μάλλον μοναδικότητας, ρετσινιά που διακινείται ευρέως στο πλαίσιο της σχολικής μας πραγματικότητας.

Είναι μάλλον ακόμη πρόωρο να πιστέψουμε ότι η συνθηματική «ελπίδα» των προεκλογικών ημερών ήρθε στα πολιτικά μας πράγματα

Η μέρα δεν ήταν ζεστή και ποιητική μήτε ο ουρανός ένα γαλάζιο ανοιχτό αλλά, παρ' όλα αυτά, ήταν ωραία τις προάλλες στον αύλειο χώρο του Μαξίμου.

Μιλώντας για τα κακώς κείμενα του πανεπιστημίου σε περιφερειακό τηλεοπτικό κανάλι, ο πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας του ΑΠΘ