Το ΒΗΜΑ αποχαιρετά τον σπουδαίο πεζογράφο και ακαδημαϊκό Θανάση Βαλτινό.
Πώς χτίζονται σήμερα οι ουτοπίες;
Σύμφωνα με αδιάσειστα τεκμήρια αλλά και κατά τις επιταγές ελληνοπρεπών φαντασιώσεων, η ελληνική αρχαιότητα έχει κατοχυρώσει πατέντα για ένα σωρό πράγματα, από την ατομική θεωρία και τα υψίπεδα του φιλοσοφικού στοχασμού μέχρι τα μυστήρια της φυλομετάβασης και τα διαστρικά ταξίδια αλλά, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, δεν επεξεργάστηκε ποτέ σοβαρά την ιδέα των καλοκαιρινών διακοπών. […]
Η κάλπη, αυτή καθεαυτή και πριν τον τοκετό της, είναι ένα θρίλερ με τη δική του γοητεία και το δικό του κυριακάτικο τελετουργικό.
Για τις εκλογές υπάρχουν ευσεβή αφηγήματα, όπως αυτό που τις θέλει «γιορτή» ή, με κάποια ερωτική υπόκρουση, «κορυφαία στιγμή» της δημοκρατίας. Υπάρχει και η ασεβής πραγματικότητα: η όξυνση, τις παραμονές της γιορτής, της κομματικής αντιπαράθεσης που μπορεί συχνά να είναι ευφημισμός για το εντατικοποιημένο τελετουργικό που βγάζει στη φόρα άπλυτα και σκελετούς από ντουλάπες. Δεν […]
Το ποίημα «Κήτη» του Σάκη Σερέφα είναι ένας τερπνός ειδολογικός γρίφος
Σε επιστολή προς τον αδελφό του, έπαρχο στη ρωμαιοκρατούμενη Μικρά Ασία, ο πολιτικός και φιλόσοφος Κικέρων γράφει: «Μίλα πού και πού ελληνικά στους έλληνες υπηκόους σου· κολακεύονται επειδή πιστεύουν ότι μιλούν την ωραιότερη γλώσσα του κόσμου». Πρόκειται εν μέρει για συμβουλή διπλωματικής διαχείρισης (όπου μπορεί κανείς να διακρίνει και κάποια ειρωνεία) αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία […]
Μπορεί να μη συμφωνούσε ο Τόλκιν, αλλά η αλήθεια είναι ότι μπροστά στα μισοφωτισμένα μαγαζάκια της γερμανικής, της σκανδιναβικής ή της κελτικής η ελληνική μυθολογία είναι φωταγωγημένο σουπερμάρκετ με διαχρονικό λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό πελατολόγιο. Η άλλη αλήθεια είναι ότι τα προϊόντα της ελληνικής μυθολογικής βιομηχανίας είναι τα πιο κατάλληλα για διαρκή ανα-συσκευασία ανάλογα με τα […]
To 1921, όταν o «Manchester Guardian» («Guardian» από το 1959) συμπλήρωνε τα εκατό χρόνια του, ο εκδότης του C. Ρ. Scott κληροδοτούσε στη δημοσιογραφία μια σημαντική διάκριση ανάμεσα σε σχολιασμό και γεγονότα: «Ο σχολιασμός είναι ελεύθερος αλλά τα γεγονότα είναι ιερά» (comment is Free but facts are sacred). Κανένα από τα δύο μέρη αυτής της […]
Οποιος σέβεται και φοβάται τα γεγονότα αναλαμβάνει τον μόχθο να τα αναλύσει νηφάλια και να υποδείξει τα λάθη στη διαχείρισή τους.
«Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, λοιπόν, έρχεται να δημιουργήσει μια ασφυκτική καθημερινότητα για τη νεολαία μέσα σε ένα Πανεπιστήμιο που θα χωράει μόνο τα μαθήματα και το διάβασμα και θα τρομοκρατεί και θα καταστέλλει οποιονδήποτε προσπαθεί να αντιταχθεί σε αυτό το καθεστώς. Θέλει, δηλαδή, να παταχθούν ο μάχιμος φοιτητικός συνδικαλισμός και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων, […]
Μόλις τις προάλλες ο Εμανουέλ Μακρόν, για τους δικούς του προφανείς λόγους, ξεστόμισε τη λέξη που δεν τολμάει να βγει στα χείλη άλλων ευρωπαίων ηγετών: «Η Τουρκία έχει αυτοκρατορικές τάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο».
Ο Ταγίπ αντλεί ιστορική γνώση και από αυτό το είδος ιστορικής σαπουνόπερας που διακινεί η νεοοθωμανική «ιντελιγκέντσια» και οι εντεταλμένες εκλαϊκευτικές παραφυάδες της
«Είναι αυτονόητο ότι το 2020 η διαγωγή ενός μαθητή δεν πρέπει να έχει καμία θέση στο απολυτήριό του» αποφάνθηκε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την Παιδεία. Υπάρχουν λέξεις και φράσεις που διεγείρουν μνήμες τόσο άμεσα και δραστικά όσο η μαντλέν του Μαρσέλ Προυστ, και η «διαγωγή», με το «εύγε» του […]
Μαζί με τις ανθρωποβόρες φυσικές καταστροφές, οι επιδημίες τροφοδότησαν ανέκαθεν θεολογικό και ηθικό προβληματισμό γύρω από το ζήτημα που μπορεί να επιγραφεί ως «Ο Θεός και το Κακό». Τον συλλογιστικό χορό τον άνοιξε πρώτος ο Επίκουρος: Επιθυμεί ο Θεός να αποτρέψει το Κακό αλλά δεν μπορεί; Τότε δεν είναι Παντοδύναμος. Μπορεί αλλά δεν επιθυμεί; Τότε […]
Οπως κατ’ έθιμον είχε την υποχρέωση, ο πρωθυπουργός προανήγγειλε νέα σωτηριολογική μεταρρύθμιση που θα βάλει τα ΑΕΙ σε τροχιά αυτοδιοίκητης, αξιολογούμενης και αξιοκρατικής προκοπής. Οσοι ξοδέψαμε μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας μέσα στο πανεπιστήμιο απλώς για να διαπιστώσουμε τη βαθιά σοφία τού «όσο πιο πολύ αλλάζει, τόσο πιο πολύ παραμένει απαράλλακτο», διατελούμεν […]
Μας αρέσει να πιστεύουμε ότι, όπως το περιεχόμενο ενός βιβλίου, τα δρώμενα και τα φαινόμενα της Ιστορίας μπορούν κι αυτά να κατατμηθούν σε θεματικές ενότητες και ότι οι ενότητες αυτές συμπίπτουν με τη συμβατική διαίρεση του χρόνου σε δεκαετίες και αιώνες. Φυσικά, τις περισσότερες φορές δεν πρόκειται παρά για ψευδαίσθηση, που όμως μας επιτρέπει να […]
Για πολλούς από αυτούς που το έζησαν, το (δημόσιο) γυμνάσιο της δεκαετίας του ’60 δεν είναι, υποθέτω, τόπος ανεπιφύλακτης νοσταλγίας. Δύσκαμπτος πειθαρχισμός, σκυθρωπή «παιδαγωγική» και απροσήγοροι δάσκαλοι όριζαν μια νόρμα που εύκολα δεν επέτρεπε, αν και τελικά δεν απέτρεπε, ανακουφιστικές αποκλίσεις και εξαιρέσεις. Ομως αυτό που σίγουρα θα θυμούνται οι παλαιοί των ημερών είναι η […]