Γιώργος Πανταγιάς

Αν κάτι προκύπτει από μια ψύχραιμη και νηφάλια αποκρυπτογράφηση της εγχώριας πολιτικής σκηνής, είναι η απομάγευση των λεγόμενων κομμάτων εξουσίας, η καθίζηση των προσδοκιών, η έκλειψη εμπιστοσύνης.

Την πολιτική των αξιών και των αρχών, την υποκαθιστούν οι σκοτεινές και οι φανερές συναλλαγές, η βιαιότητα της ακροδεξιάς, ο κυνισμός του ατομικισμού, η εκδικητικότητα του εθνικισμού, η αντιπαλότητα του λαϊκισμού

Το πεδίο της πολιτικής βρίθει από περιπτώσεις, όπου οι πρωταγωνιστές της επιδίδονται σε ένα διαρκή αγώνα, προκειμένου να φέρουν τη ζώσα πραγματικότητα στα μέτρα τους. Και πρωτίστως, να εξυπηρετήσουν τις υστερόβουλες σκοπιμότητες και επιδιώξεις τους.

Ο Κώστας Σημίτης ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος. Ξεχώριζε για το ήθος του, τις αξίες και τις αρχές του. Η διανοητική και πνευματική του υπόσταση τον καθιστούσαν μοναδικό.

Ο πρώην Πρωθυπουργός κατέγραφε βήμα-βήμα στο μπλοκάκι του όλες τις αναγκαίες κινήσεις και ενέργειες του, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι τους οποίους προηγουμένως είχε επεξεργασθεί με ιδιαίτερη επιμέλεια.

Η πλειονότητα της κοινής γνώμης σε αναπτυγμένες αλλά και υπανάπτυκτες χώρες, έλκεται από τους θιασώτες της αποκαλούμενης υποκουλτούρας της πολιτικής και όχι μόνο.

Η ξηρασία που επικρατεί σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, εύλογο είναι να τροφοδοτεί τη συζήτηση για το ποιος ή ποια από τους επίδοξους διεκδικητές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να δώσει την απαιτούμενη αξία και υπόσταση στο πρωθυπουργικό αξίωμα.

Η προοπτική μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης, δεν νοείται να στηρίζετε σε βερμπαλισμούς και ανέξοδες διακηρύξεις.

Η ανάληψη και η προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 συνέπεσαν με το εγχείρημα του εκσυγχρονισμού και εξευρωπαϊσμού, το οποίο πρέσβευε ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και επέδρασε καταλυτικά στην χρησιμότητα, ακόμη και ωφελιμότητά τους.

Μολονότι πέρασε μόλις ένας χρόνος από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, οι αλλαγές που έχουν εμφανιστεί στην εγχώρια πολιτική σκηνή, συνιστούν μια διαφορετική πραγματικότητα.

Πάντως ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές της σημάνσεις, ιδίως στους προοδευτικούς εκφραστές της, η πολιτική είναι ένας χώρος όπου το ιδιωτικό συναντά το δημόσιο και μεταμορφώνεται δυναμικά.

Ο νέος αρχηγός ως μεταλλάκτης, μεταλαμπαδεύει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την πολιτική υποκουλτούρα του τραμπικού εγχειρήματος.

Η αντινομία μεταξύ θέλησης και πράξης είναι διαρκής. Συνιστά μια ανεπίλυτη εξίσωση.

Η μειωμένη ευρωπαϊκότητα της κυβέρνησης, φάνηκε σε πράξεις και ενέργειές της, που αντιστρατεύονται ευθέως την ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Η πλεονάζουσα έλξη που εμφανίζει το κυβερνών κόμμα και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, έρχεται να δείξει την απουσία ενός εναλλακτικού πόλου.

«Η κυβέρνηση αντί να κοκορεύεται, χρήσιμο θα ήταν να κοιτάξει τον εαυτό της στον καθρέπτη. Έτσι μόνο θα αντιληφθεί την αναντιστοιχία λόγων και έργων. Η ελαφρότητα που την χαρακτηρίζει, την καθιστά ευάλωτη στην αλαζονεία».

Έπειτα από τις εκλογές του 2023, ο Πρωθυπουργός φανέρωσε τις αδυναμίες του. Μάλιστα δημιούργησε ένα πολυπληθές κυβερνητικό σχήμα, το οποίο αποδείχθηκε ξέπνοο.

Οι πρωταγωνιστές στην εγχώρια και διεθνή σκηνή στην πλειονότητά τους, αποδεικνύονται μετριότητες. Η βουλιμία για την εξουσία, είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους. Ο αριβισμός καθοδηγεί τις πράξεις και τις ενέργειές τους.

Ο περισσότερος κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ, σκέφτηκε πως το ναυάγιο θα είναι «γλυκό», στα φωτεινά μάτια ενός παράξενου σαλταδόρου, ορμώμενου από την άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Τα πρόσφατα βίαια γεγονότα στη νεκρή ζώνη της Κύπρου, κοντά στο χωριό Πύλα, έρχονται να δείξουν τη σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί στη Μεγαλόνησο σχεδόν πενήντα χρόνια τώρα.