ΙΩΑΝΝΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

Tα μικρά και τα μεγάλα τρέχουν παράλληλα. Πάντα ήταν δύο ευθείες που μοιάζει να μην τέμνονται πουθενά, παρά μόνο μέσα μας. Η εναλλαγή συναισθημάτων, σκέψεων και φόβων ανάμεσα σε δύο ειδήσεις είναι ταχύτατη, αυτόματη και με βάση τη λογική φαίνεται παράλογη. Από τον σχολιασμό μια ατυχούς – ως συνήθως – δήλωσης ενός πολιτικού, στη διαπίστωση κορυφαίων επιστημόνων […]

Μοιάζει να είναι τόσο μακρινός ο Σεπτέμβριος. Αλλες χρονιές μάς απειλούσε ήδη από τα τέλη Ιουλίου. Τώρα είναι μια προοπτική στο βάθος. Ισως γιατί ξέραμε καλά τι να περιμένουμε. Δεν υπήρχαν οι μεγάλες εκπλήξεις και τα συγκλονιστικά απρόοπτα, και όταν κάτι είναι γνωστό – το ίδιο συμβαίνει και με τις διαδρομές που έχουμε κάνει πολλές φορές […]

Αν κάποιος μάς ζητούσε να προβλέψουμε πριν από καμιά εικοσαριά χρόνια ποιες θα ήταν ορισμένες από τις βασικές επιδράσεις και αλλαγές που θα επέφερε το Διαδίκτυο της κοινής πληροφορίας, της ελεύθερης πρόσβασης, θα λέγαμε με σιγουριά πως θα ήταν η προσέγγιση, ο κοινός τόπος, οι συλλογικότητες, η υποχώρηση του φανατισμού, κυρίως εκείνου που είναι αποτέλεσμα […]

Ανάμεσα στις πολλές προβλέψεις για το πώς θα βγούμε από την πανδημία, τι άνθρωποι θα είμαστε, ποιες αλλαγές θα είναι μόνιμες, εκείνη που δείχνει να βγάζει πρώτη κεφάλι είναι κάποια που δεν είχε υπολογιστεί επαρκώς. Η βία. Σκάει από παντού και το πλέον ανησυχητικό είναι πως σκάει στους εφήβους. Το δελτίο είναι συχνά γεμάτο από […]

Το πώς θα το βαφτίσουμε είναι δευτερεύον. Γυναικοκτονία, συζυγοκτονία, ή σκέτο δολοφονία. Αναγνωρίζω πως η κάθε μία έννοια φέρει και ένα διαφορετικό ειδικό βάρος, που τη συνδέει με κοινωνικές δομές και αντιλήψεις και σε εκείνες εστιάζει ο κάθε χαρακτηρισμός. Παρ’ όλα αυτά είναι δευτερεύουσες. Πρωτεύον είναι κάτι που δεν έχει να κάνει τόσο με την […]

Mε σφιγμένο στομάχι – ποδοσφαιρόφιλοι και μη – παρακολουθήσαμε την περιπέτεια του Κρίστιαν Ερικσεν στον αγώνα της Δανίας με τη Φινλανδία. Ενας εξαιρετικός και ιδιαίτερα συμπαθής παίκτης «έφυγε» και «γύρισε» μέσα σε λίγα λεπτά. Τα ρεπορτάζ σε όλα σχεδόν τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης ανά τον κόσμο ταυτίστηκαν σε έναν τίτλο: «Πάγωσε ο πλανήτης». Σωστά, έτσι έγινε. Εκατομμύρια […]

To Euro που δεν είδαμε πέρυσι λόγω πανδημίας ξεκινήσαμε να το βλέπουμε εφέτος. Προσωπικά έχω μια εξάρτηση από τα πρωταθλήματα εθνικών ομάδων, ευρωπαϊκά και Μουντιάλ. Εχουν αλλάξει πολλά και η αλήθεια είναι πως η άκρατη εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου έχει ακυρώσει αρετές, έχει αποδυναμώσει συναισθηματισμούς και δεν αντέχει τους ιδεαλισμούς του παρελθόντος. Ενα από τα στοιχεία […]

H πανδημία τραυμάτισε δύο πράγματα. Τις σιγουριές μας – σε όσους τις είχαν ακόμη – και την επαφή. Ο ακανόνιστος κόσμος, ένα άθροισμα τυφλής τύχης και ακαθόριστων συγχρονισμών, έβγαλε τη γλώσσα για ακόμη μία φορά στα σπιτάκια που χτίζουμε στην άμμο. Παιχνίδια στα χέρια των παιδιών, που λέει το τραγούδι. Η απόσταση μας ανάγκασε να βρούμε τρόπους, […]

Αν αθροίσει κάποιος τα κείμενα, τα τραγούδια, τις δηλώσεις, τις αναλύσεις, τις διαμάχες των τελευταίων 16 μηνών θα φτιάξει το μωσαϊκό της πανδημίας, το χνάρι της επάνω στις ζωές μας. Δεν θα είναι η ρεαλιστική και οριστική αποτύπωση, αλλά εκείνη η πρώτη εν θερμώ αποτίμηση που συνοδεύει πάντα την καταγραφή μιας δραματικής συγκυρίας. Η Ιστορία […]

Πριν από δεκαπέντε ημέρες ο Σπύρος Παπαδόπουλος ανακοίνωσε το τέλος της εκπομπής του. Tώρα που πέρασαν 17 χρόνια και μπήκε η τελεία από τον ίδιο, να πούμε το δικό μας «ευχαριστώ». Ο Σπύρος Παπαδόπουλος έφτιαξε μια φωλιά για ένα τραγούδι που επί 30 ολόκληρα χρόνια είναι απόλυτα εξορισμένο από όλα τα κανάλια της ιδιωτικής τηλεόρασης. […]

Στην Ευρώπη έχουν αρχίσει τα πειράματα για το πώς θα μπορέσουν να ανοίξουν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις για το εφετινό καλοκαίρι. Σε Βρετανία, Ισπανία και Γερμανία δοκιμάζονται τρόποι, στήνονται πιλοτικές συναυλίες και προσπαθούν να βοούν μια ασφαλή λύση. Οι άγγλοι διοργανωτές βρίσκονται σε διαμάχη με την κυβέρνηση ζητώντας της να αναλάβει μέρος των ασφαλίστρων των προγραμματισμένων […]

Το Μεγάλο Σάββατο έφερναν τα αρνιά, ζωντανά. Τα έσφαζαν κάτω από μια συκιά. Μας άφηναν, πέντε χρονών παιδιά, και βλέπαμε. Δεν ξέρω πώς το έκαναν αυτό, δεν ξέρω πώς το κάναμε κι εμείς. Μετά έσκιζαν λίγο το δέρμα στο ένα τους πόδι και φυσούσαν για να φουσκώσει και να γίνει πιο εύκολο το γδάρσιμο. Κανά […]

Μία από τις συνέπειες που θα αφήσει πίσω η πανδημία, σύμφωνα με τους περισσότερους επιστήμονες, είναι η δραματική αύξηση της εξάρτησης των παιδιών από το Διαδίκτυο, τους υπολογιστές, τις οθόνες. Αυτό βέβαια είναι κάτι που αφορά όλους μας, αλλά πες πως εμείς έχουμε ισχυρές αναφορές ζωής έξω από τους υπολογιστές, έχουμε ζωντανές μνήμες από διαφορετικούς […]

Ανάμεσα στα πολλά που έχουν ανασταλεί ή χαθεί τον τελευταίο χρόνο είναι και κάτι που δεν του έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα. Μπήκε σε αναστολή ο νυχτερινός μας εαυτός, ή μάλλον ο νυχτερινός άνθρωπος. Δεν είναι ο ίδιος με της ημέρας. Εκείνος που τρέχει μέσα στην ημέρα για τη δουλειά, τις υποχρεώσεις, ο άνθρωπος της αναγκαστικής […]

Σαν το πλοίο στο Σουέζ, έχει κολλήσει κάτι μπροστά μας και μας κόβει τον δρόμο, τη ροή. Δεν περνάει ούτε νερό ούτε καράβια, μόνο ο αέρας. Κάτι κόβει το νερό στα δύο και το σταματημένο νερό γίνεται βάλτος και λασπόνερα. Ακριβώς σαν το σκοτωμένο αίμα, δεν έχει ζωή. Οταν ανοίξει το πέρασμα, θα χυθεί μπροστά […]

Οι ταχύτητές μας είναι πια πολύ γρήγορες. Ή έτσι νομίζουμε. Εχουμε μάλλον θεωρήσει ταχύτητα τη βιασύνη. Η κατανάλωση της πληροφορίας, της μουσικής, των σχέσεων, της ανάλυσης, της συνθετικής σκέψης πέφτουν θύματα βουλιμικού επεισοδίου. Και απλά παχαίνουμε. Φουσκώνουμε από ακατέργαστες τροφές, παντός είδους, και το βράδυ βλέπουμε εφιάλτες. Τα κείμενα γίνονται όλο και πιο μικρά, βαφτίζονται […]

Στο ξεκίνημα του πρώτου lockdown, ακριβώς έναν χρόνο πριν, έγραψα σε αυτή τη στήλη πως η ζωή δεν έχει πατήσει pause. Δεν θα σταματήσει λόγω μιας στραβής που έκατσε στον καιρό μας. Οφείλει να συνεχίσει, με άλλους όρους, για κάποιο μικρό διάστημα, και σίγουρα όχι με χειρότερους όρους από εκείνους με τους οποίους αναγκάστηκαν να […]

Ποτέ δεν πίστεψα την πλειονότητα των θεωριών συνωμοσίας, πως σε έναν κόσμο που ενοποιείται με τρομερές ταχύτητες, που ο αλληλοεπηρεασμός είναι πιο έντονος από κάθε άλλη εποχή, είναι ποτέ δυνατόν μικρές παρέες να κινούν τα νήματα του κόσμου. Δεν μπορούν. Μπορούν να προσπαθούν αλλά λίγα καταφέρνουν, είναι εκατοντάδες οι απρόβλεπτοι παράγοντες που στην πορεία χαλάνε […]

Θεωρώ πως είναι λάθος να ζυγίζουμε την «πολιτική ευθύνη» με βάση το μέτρο της δικής μας καθημερινότητας και προσωπικής μας ζωής. Στη ζωή μας θα συγχωρήσουμε έναν φίλο που έκανε μια αβλεψία ή μια πράξη εις βάρος μας λόγω άγνοιας ή κεκτημένης, πάντως σίγουρα εκτός κακών και ιδιοτελών προθέσεων. Με βάση αυτό, πολλοί αντιστοιχούν έτσι […]

Εχουμε μάθει να γενικεύουμε οτιδήποτε συμβαίνει στον μικρόκοσμό μας. Την προσωπική μας εμπειρία την ανάγουμε σε μια συλλογική αλήθεια, απόλυτη, έναν κανόνα που μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο από μικρές εξαιρέσεις. Η αλήθεια είναι πως η προσωπική εμπειρία είναι ένα αναγκαίο εργαλείο για να αισθανθείς τον κόσμο αλλά σίγουρα δεν είναι ικανό για κάποια συνολική ερμηνεία. […]