Γιάννης Μεταξάς

Με τα μάτια ιδιαίτερα από αυτή την έκδοση ευεργετημένα, μια ολόκληρη ιστορία ένα βιβλίο διηγείται. Το έργο το έχω στα χέρια μου από τον Μάιο. Η πολυτιμότητά του όμως είναι εκείνη που επέβαλε την καθυστέρηση της αντίδρασής μου. Δεν θα ανεχόταν ένα απλό ξεφύλλισμα. Θα ήταν άκομψη επίσκεψη στην προσφορά. Το βιβλίο εντάσσεται σε μια […]

Επειδή πολύς λόγος γίνεται για αποκλιμάκωση, ώστε να παραχθούν προϋποθέσεις για διερευνητικές επαφές, κάποιοι όροι διεθνούς πολιτικού πολιτισμού, ιδιαιτέρως χρήσιμοι, πρέπει να διασφαλιστούν. Μια αποκλιμάκωση δεν μπορεί να αφορά μόνο στα ορατά και στα ηχηρά, «στα πλοία και στα αεροπλάνα». Κάθε μέρα με δηλώσεις υβριστικές, υποτιμητικές και με ύφη ανάλογα, προσβάλλεται ο λαός μας και […]

Αν τα σύνορα των αιώνων είναι κάποτε εξωφρενικώς συμβατικά – ενδίδοντας για μια ακόμα φορά στην ευκολία της σχολικής καθιέρωσης – ένα άλλο βιβλίο, από την ποιότητά του, έρχεται την αδιόρατη συνάντηση των χρόνων να αποκαταστήσει. Κατ’ ακρίβεια «των καιρών». Και των αισθητικών κλιμάτων. Δεν εκτοπίζει τις περιόδους. Τις αλληλοδιοχετεύει έτσι ώστε «Η Τέχνη του 20ού αιώνα», […]

Πέρα από την απίστευτη βαναυσότητα της κίνησης να αποσπασθεί η Αγια-Σοφιά από τον πολιτισμό και να επανέλθει σε ένα καθεστώς από το οποίο ευφυώς εξήλθε, το έγκλημα είναι ΑΛΛΟΥ. Είναι εκεί που οι επιπτώσεις και οι μετεπιπτώσεις απειλούν την ανοχή και την αξιοπρέπεια στην παγκοσμιότητά τους. Με αυτή την άγρια πράξη μια κοινωνία καλείται – και […]

Οταν η κυβέρνηση μιας χώρας έχει καταφέρει να μετατρέψει το ενδεχόμενο σύγκρουσης με μια άλλη σε εκπλήρωση εθνικού χρέους, τότε η εσωτερική νομιμοποίηση που της παρέχεται από την κοινωνία της είναι και κρίσιμη και αυτοπαγιδευτική. Αυτοπαγιδευτική γιατί η τελευταία, η κυβέρνηση, δεν μπορεί να προδώσει την αίσθηση δίκαιου μιας κοινής γνώμης, της δικής της, στην […]

Στο Valmy – πολλοί δεν θα ξέρουν τις συνέπειες μιας μάχης ιστορικής για την Ευρώπη – καθιερώθηκε η υποχρέωση κάθε κράτους να συμβάλλει στις δύσκολες ώρες ενός άλλου. Kαι κατά συνέπεια και στην ειρήνη όλης της ηπείρου. Το πώς συνέβη αυτό διαβάστε για το Valmy. Σήμερα η Γαλλία του Valmy διά του προέδρου της «έπεισε» – και έχει […]

Πρόσφατα μου προσφέρθηκε ο νέος δίσκος της Λίνας Νικολακοπούλου. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τη μεγάλη μας ποιήτρια γι’ αυτή την κίνηση. Η «Ομορφη ζωή», το πρώτο ποίημα, όπως είναι απλωμένο και μουσικά εξαίσια υποστηριγμένο από τον Nicola Poviani, προαναγγέλλει όλα τα άλλα. Δεν τα υποτάσσει. Τα φιλοξενεί. Αυτή την «Ομορφη ζωή», που στ’ αλήθεια, ναι, στ’ αλήθεια, […]

Οι δύο καταστάσεις δυστυχώς αποδεικνύονται δυσκατοίκητες. Κάθε φορά που η πρώτη για κάποιον λόγο υπερενισχύεται – και ο εθνικισμός παραμονεύει – υποφέρει η δεύτερη. Και κάθε φορά που η δεύτερη, η ευρωπαϊκή νομιμότητα, υπερβαίνει το ενωσιακό όριο – όπως αυτό καθορίζεται από τις Συνθήκες – τότε παρέχεται άλλοθι στην κάθε κοντόφθαλμη κυβέρνηση να παρασύρει μια κοινωνία σε υπονομευτικούς για […]

Ξεφυλλίζοντας, και διαβάζοντας, αλλά και κοιτώντας, και κάπου στεκόμενος εδώ ή εκεί, απολαμβάνω μια θαυμάσια έκδοση. Και ταυτόχρονα συμβιώνω με μια διαχρονική μουσική περιπέτεια. «Οι μπάντες της Κέρκυρας – Μουσικές στο δρόμο» είναι το βιβλίο του Κώστα Καρδάμη, εκλεκτού ιστορικού, γραμμένο όπως θα έπρεπε. Τεκμηριωμένο και αισθητικά ιδιαίτερα προσεγμένο. Το βιβλίο ανοίγει τις πύλες του […]

Η πρόσληψη του μηνύματος μιας εικόνας, ή μιας λέξης, είναι, νομίζω, εξ ορισμού συναισθησιακή. Ο θεατής που κοιτάζει, φαντασιακά ακούει, οσφραίνεται, αγγίζει. Και ο αναγνώστης, ή ακροατής, ενώ τη διαβάζει ή την ακούει, φαντασιακά κι αυτός… κοιτάζει. Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης – για αυτόν τον φιλόσοφο σήμερα ο λόγος – με μια θαυμάσια ζωγραφική απολογία σε μια τέτοια […]

Στη λιτή αίθουσα της Στοάς Κοραή μια έκθεση, όχι για περαστικούς, διηγείται το μέσα και το έξω μιας εποχής. Προβάλλονται εδώ σπίτια αποσυρμένα. Εκείνα που έμοιαζαν με έπιπλα και τους δρόμους μας παλιότερα κοσμούσαν. Ο Πέτρος Ζουμπουλάκης θυμίζει την πόλη που χάθηκε μέσα στην άθλια πράξη της κατεδάφισης. Ο πίνακας, για παράδειγμα, με τη βαθιά […]

Οι επέτειοι διακρίνονται σε κριτικές και δοξαστικές. Με τις πρώτες προσπαθούμε την «αλήθεια» των γεγονότων να μην την προσπερνάμε. Με τις δεύτερες ενδίδουμε στον πειρασμό της ιστορικοποιημένης αυτοκαταξίωσής μας. Και έτσι απολαμβάνουμε ό,τι ευχάριστο στα αφτιά μας θα ακουστεί. Και ό,τι φαντασμαγορικό μπροστά στα μάτια μας θα φτάσει. Και όλα αυτά υπαγορευόμενα από την υπόδουλη […]

Είναι αληθές ότι η συνεχώς επαναλαμβανόμενη απαίτηση για ρεαλισμό στις διεθνείς σχέσεις της χώρας έχει υπερβεί κάθε όριο κυνισμού. Ετσι φθάσαμε στο σημείο κάποιοι, όχι προφανώς από πρόθεση αλλά από πολύ κακή εκτίμηση των πραγμάτων, να θεωρούν ότι τα εσωτερικά προβλήματα της Γαλλίας δεν της επιτρέπουν να έχει σε θέματα αρχών την απαιτούμενη επιρροή. Ομως […]

Οταν σε μια έκδοση διαπιστώνεται η λεπταίσθητη συνάντηση ενός βλέμματος με τη Φύση, αλλά και με κάποια από τα εκλεκτά δημιουργήματά μας, τότε αυτό το προκύπτον έργο αξίζει ευρύτερα να κοινοποιηθεί. Ο Γιάννης Σ. Πιέρης, ο πρόεδρος της Αναγνωστικής Εταιρείας Κέρκυρας (1836), συνθέτει ένα εκδοτικό έργο που μας χορηγεί την πόλη του και το νησί […]