Γιάννης Μεταξάς

Πόσο απάνθρωπο θα ήταν να αφαιρέσεις από τον άνθρωπο τη σχετικότητά του και ταυτόχρονα τη δυνατότητά του να σφάλει;

O,τι συνέβη εκείνη την ημέρα, στις 30 Ιανουαρίου 1933, δεν είναι παρά το τελετουργικό επιφαινόμενο μιας βαθύτερης και διάχυτης ευθύνης. Δικής μας ευθύνης. Ο παρανοϊκός – και άκρως ταλαντούχος δημαγωγός – δεν ήταν μόνος του. Δεν ήταν αυτόνομο περιστατικό. Hταν ο ψυχολογικός εκπρόσωπος μιας συλλογικής υπαιτιότητας. Και γερμανικής και ευρωπαϊκής και εν μέρει και παγκόσμιας. Μόνο μέσα […]

Από τον περασμένο Μάιο κυκλοφορεί ένα βιβλίο του Louis-Ferdinand Céline με τίτλο «Guerre» («Πόλεμος»). Πρόκειται για ένα χαμένο χειρόγραφο το οποίο ήρθε στο φως αιφνιδίως και κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες, γεγονός που προσδίδει στην έκδοση αστυνομικό χαρακτήρα, εντείνοντας έτσι την περιέργεια του κοινού και, τελικά, την απόλαυση του έργου. Και αυτό το βιβλίο, όπως και […]

Νομίζω πως τα χειροκροτήματα δεν αφορούσαν μόνο το πρόσωπο αλλά και την πεποίθηση που προέκυπτε από την ανεπιτήδευτη σοβαρότητα με την οποία ειπώθηκαν. Αφορούσαν και κάποια θέματα.

Ο Melenchon με το αποτέλεσμα που έφερε αποκάλυψε και την έκταση και την ένταση και τη συνθετότητα μιας δίκαιης διάχυτης απαίτησης: ότι κάτι πρέπει να αλλάξει. Κάτι πρέπει να αναδιανεμηθεί. Και αυτή η ετυμηγορία πρέπει να εισακουσθεί

Πριν από λίγες ημέρες πήραμε ένα μήνυμα ιδιαίτερης χρησιμότητας από τον πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μελέτιο-Αθανάσιο Δημόπουλο. Μάθαμε ότι διοργανώνεται για την κλιματική κρίση μια διπλή παρέμβαση. Η πρώτη αφορά ένα πολυθεματικό συνέδριο και η δεύτερη  δράσεις ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ κοινωνικής συμμετοχής. Αν δεν ξεχνά κανείς, ούτε στιγμή, ότι η κλιματική αποδιοργάνωση της […]

Οσα εξέθεσε και μας απηύθυνε για το Νέο Ετος ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας είναι όλα, μα όλα, ιδιαιτέρως κρίσιμα. Κάτι όμως από αυτά δεν ειπώθηκε ως έκκληση αλλά ως επίγραμμα πολιτικής. Και είναι αυτό το πιο σημαντικό, από προοπτική άποψη. Το πιο στρατηγικό. Το πιο ελπιδοφόρο. Είναι ότι, κλείνοντας το διάγγελμά του, αντέστρεψε τη […]

Χιλιάδες είναι λοιπόν αυτοί που γνωρίζουν ότι αρνούμενοι να εμβολιαστούν πολλούς θα τους οδηγήσουν υποχρεωτικώς εκτός ζωής.

Με το ρήμα «solliciter» εκλιπάρησε. Εκφράζοντας έτσι τη συντριβή του. Με αυτόν τον τρόπο διεθνοποίησε μια ψυχική στάση παγκόσμιου δημόσιου συμφέροντος. Τόσο τη δική του όσο και εκείνη της χώρας του. Και διεύρυνε το πεδίο αναγνώρισης μιας ευθύνης.

Από την ανεξαρτησία της η χώρα αυτή «καθιέρωνε» μέσα από τους κοινωνικούς και πολιτικούς της θεσμούς τη θέλησή της να είναι δημοκρατική. Και μάλιστα - και κυρίως σ' αυτό - υποδειγματική σ' αυτήν της την επιλογή. (Κάτι από Επιτάφιο είχε η Διακήρυξή της.) Γράφει ο Γιάννης Μεταξάς.

Με τη λέξη «επέτειο» χαρακτηρίζουμε την πανηγυρική ανάκληση γεγονότων με την οποία επιθυμούμε να «βεβαιώσουμε», δημόσια, για μια ακόμα φορά, τη διάχυτη συμφωνία για τη σημασία που αποδίδουμε σε αυτά. Μια επέτειος, έτσι οριζόμενη, δείχνει να έχει ως προέχουσα «αποστολή» μια περισσότερο ή λιγότερο δοξολογική αναπαράσταση των γεγονότων, μέσω της οποίας επιδιώκεται ο εγκοινωνισμός μας […]