Γιάννης Μαρίνος

Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα: ο φόβος. Ο φόβος του αύριο, καθώς βήμα-βήμα, οπισθοχωρούντες, εθελοτυφλούντες όπως οι στρουθοκάμηλοι, παραιτούμεθα και από την ελπίδα.

Με τον οχετό λάσπης που μας κατακλύζει διά του σκανδάλου Novartis, με τους κουκουλοφόρους και τους Ρουβίκωνες να δρουν ανεμπόδιστα ως τάγματα εφόδου και ως προπομποί του κατά Μίκη Θεοδωράκη ερυθρού φασισμού, και με τον προκλητικά κυκλοφορούντα ανάμεσά μας ισοβίτη, αρχιδολοφόνο Κουφοντίνα να χλευάζει διά της συνηγόρου του τους συγγενείς των θυμάτων του, πώς θα μπορούσα να είμαι αισιόδοξος;

Η φωνή των εκατοντάδων χιλιάδων λαού που διήγειρε το πανελλήνιο και εξέπληξε τη διεθνή κοινή γνώμη δεν αρκεί.

Ποια είναι η σωστότερη προσέγγιση του απρόβλεπτου συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης για το Μακεδονικό και του πιθανόν ογκωδέστερου σημερινού;

Η απορία ήταν εύλογη.

Δέχομαι κατά καιρούς από καλόπιστους αναγνώστες μου την παρατήρηση ότι επικεντρώνομαι κυρίως στις αρνητικές εξελίξεις και παραλείπω αναφορές στα θετικά.

Η νέα χρονιά ξεκίνησε με τη διαπίστωση έρευνας του διάσημου Αμερικανικού Ινστιτούτου Γκάλοπ, που δημοσιεύεται στον βρετανικό «Economist», ό,τι οι Ελληνες αισθάνονται οι πιο δυστυχισμένοι άνθρωποι στη Γη, με δεύτερους τους Βορειοκορεάτες και τρίτους τους κατοίκους της Βενεζουέλας.

Ο νέος χρόνος μπαίνει με το αριστερό, όχι μόνο λόγω ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί ξαναφουντώνει η ένταση γύρω από το θεωρούμενο πάντα μείζον εθνικό θέμα, δηλαδή το Μακεδονικό, που αφέθηκε να κακοφορμίσει με δική μας κυρίως υπαιτιότητα

Μολονότι καρδιά του χειμώνα, η ημέρα ξεκίνησε ηλιόλουστη, με ανοιξιάτικες θερμοκρασίες. Ετσι, τα παιδιά βγήκαν για τα κάλαντα και οι μηχανόβιοι κατέβασαν από τα πεζοδρόμια τα δίτροχα για να μην αναγκάζονται τα ανήλικα να κινδυνεύουν στο κατάστρωμα της ασφάλτου.

Σκέπτομαι να σας κάνω κοινωνούς μερικών διαπιστώσεων που διάβασα πρόσφατα και που νομίζω ότι η επικαιρότητα επιβάλλει να προσεχθούν.

Δεν χρειάζονταν μαγικές ικανότητες για να προβλέψεις τι θα συνέβαινε την εβδομάδα Γρηγορόπουλου και Ερντογάν, όπως διακινδύνευσα στο σημείωμα της προηγούμενης εβδομάδας.

Μια εβδομάδα γεμάτη ένταση, αλλά και απρόβλεπτες εξελίξεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν εκρηκτικές και εκτός ελέγχου. Και ένας διάχυτος φόβος, ακόμα και στους κυβερνώντες, για το τι σημαίνει ο Ερντογάν στην Ελλάδα και στην υπό τουρκική επιρροή ελληνική (ακόμα) Θράκη. (Μια πιθανή Κριμαία σε μικρογραφία.) Καθώς οι γραμμές αυτές γράφονται έξι μέρες πριν δημοσιευθούν, ο συντάκτης δεν γνωρίζει τι συνέβη σήμερα που τον διαβάζετε. Εικάζει όμως τι θα μπορούσε να είχε συμβεί.

Οι 23 νεκροί και η πλήρης καταστροφή της Μάνδρας λόγω πλημμύρας οφείλονται στην αδιάφορη και αναποτελεσματική γραφειοκρατία του δημοσιοϋπαλληλικού στρατού κατοχής και στην υπερσυγκεντρωτική εξουσία της κυβέρνησης.

Εν μέσω ατέλειωτων ύμνων για την Οκτωβριανή «Επανάσταση» και το ανίκητο λαϊκό κίνημα, ο «Ριζοσπάστης» έφερε προ ημερών στη δημοσιότητα και αναδημοσίευσαν «Τα Νέα» (18.11.2017) ένα επίσημο ντοκουμέντο που περιείχε μια συγκλονιστική αποκάλυψη.

Καθώς η θριαμβευτική επανεμφάνιση του αρχιδολοφόνου της «17 Νοέμβρη» αποθράσυνε ακόμη περισσότερο τους ανεμπόδιστους εραστές της επαναστατικής βίας, με τη συμπαράσταση πια και της διεθνούς αναρχίας, με άγνωστη συνέχεια, καθώς γράφω τρεις ημέρες πριν από τη δημοσίευση του άρθρου, ας δούμε τι προηγήθηκε της διήμερης εξόδου του Κουφοντίνα από τη φυλακή και της ενθουσιώδους υποδοχής του από τους θαυμαστές της τρομοκρατίας.

Ηταν πριν ακριβώς 30 χρόνια (10 Νοεμβρίου 1987), δηλαδή προτού ακόμη καταρρεύσει το σοβιετικό σύστημα του υπαρκτού σοσιαλισμού, όταν ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος» σε ειδικό αφιέρωμα ανέλυσε, νομίζω για πρώτη φορά στην Ελλάδα, γιατί η αποκαλούμενη Οκτωβριανή Επανάσταση στη Ρωσία το 1917 ήταν πραξικόπημα.

«Αν μου πρότειναν να κυβερνήσω το κράτος θα άρχιζα από την αποκατάσταση της έννοιας των λέξεων» είχε πει ο Κομφούκιος. Θα προσπαθήσω λοιπόν να αποκαταστήσω τη λέξη πλεονάσματα, για των οποίων τη διανομή ερίζουν χωρίς ντροπή κυβέρνηση, αντιπολίτευση, δανειστές και ΜΜΕ.

Για να αξιολογηθούν καλύτερα η επίσκεψη του Πρωθυπουργού και τα όσα συνέβησαν στις ΗΠΑ θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα το ασυνήθιστης αμεσότητας σχετικό άρθρο του αμερικανού πρεσβευτή κ. Τζέφρι Πάιατ. Ξεκινά με την απόφανση ότι «η επίσκεψη ήταν μια μεγάλη επιτυχία.

Γεγονός-κλειδί για να αποκρυπτογραφήσουμε καλύτερα την κατάσταση ανομίας που κυριαρχεί στη χώρα και την εξουθενωτική απουσία αποτρεπτικών και κατασταλτικών επεμβάσεων είναι νομίζω η απόφαση των δικαστηρίων στην υπόθεση της εισβολής του Ρουβίκωνα στην πρεσβεία της Ισπανίας.

Επιτρέψτε μου κάποιες προσωπικές εκμυστηρεύσεις.