Στις 15 Σεπτεμβρίου 2008 η Lehman Βrothers μόλις είχε χρεοκοπήσει. Οι αγορές κατέρρευσαν, η παγκόσμια οικονομία «πάγωσε», το εμπόριο συρρικνώθηκε, οι τράπεζες σταμάτησαν να δανείζουν, οι καταναλωτές να αγοράζουν, οι παραγωγοί να παράγουν, ενώ η κρίση ρευστότητας μετεξελίχθηκε σε μια πλήρους έκτασης πιστωτική κρίση που οδήγησε στη μεγαλύτερη παγκόσμια ύφεση μετά το 1929. Η κατάρρευσή […]
Η συνεχιζόμενη απομόχλευση των τραπεζών και ο περιορισμός των «κόκκινων» ξενοδοχειακών δανείων ύψους 3,3 δισ. ευρώ που αφορούν 1.400 επιχειρήσεις, οι επενδυτικές ανάγκες του κλάδου που εκτιμώνται σε 4,8 δισ. ευρώ ως το 2022 και η είσοδος διεθνών επενδυτών που προσθέτουν ξενοδοχειακές μονάδες στο δυναμικό τους αλλάζουν τον ξενοδοχειακό χάρτη της χώρας, ο οποίος οδηγείται σε βίαιη ορισμένες φορές αναδιάρθρωση και σε συγκέντρωση προς όφελος των επώνυμων αλυσίδων.
Παρατεταμένη προεκλογική περίοδος, παροχολογία εν όψει ΔΕΘ, φόβοι αντιστροφής μέρους των μεταρρυθμίσεων, τράπεζες και «κόκκινα» δάνεια, αδύναμη ανάπτυξη, αλλά και αρνητική διεθνής συγκυρία, πίεσαν τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία, με το κόστος δανεισμού της χώρας να παραμένει στα απαγορευτικά επίπεδα του 4,4%, τις απώλειες στις τράπεζες να φθάνουν το 1,5 δισ. ευρώ σε μόλις έξι συνεδριάσεις και τις ζημιές στο Χρηματιστήριο να ξεπερνούν τα 3,5 δισ. ευρώ.
Η ανάπτυξη της οικονομίας συνεχίστηκε για έκτο συνεχόμενο τρίμηνο το διάστημα Απριλίου - Ιουνίου, σημειώνοντας ωστόσο επιβράδυνση σε τριμηνιαία βάση, λόγω της αρνητικής βάσης σύγκρισης και των αδύναμων επενδύσεων.
Η επόμενη ημέρα μετά τη «μεγάλη έξοδο» της 20ής Αυγούστου δείχνει ότι το τρίτο μνημόνιο απέτυχε τουλάχιστον σε έναν από τους βασικούς στόχους του: την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές. Η
Στα χέρια του οικονομικού εισαγγελέα Γιάννη Δραγάτση έχει περάσει η «υπόθεση Folli Follie», που κόστισε 950 εκατ. ευρώ σε μετόχους και ομολογιούχους, ενώ συντέλεσε στη μείωση της αξιοπιστίας των ελληνικών επιχειρήσεων και του συνόλου της κεφαλαιαγοράς, καθώς κατατέθηκε ο φάκελος με τις διοικητικές αποφάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς που φέρεται ότι έχουν τον χαρακτήρα μιας «οιονεί μηνυτήριας αναφοράς».
Το 2007, λίγο πρoτού η «Ελληνική Μεγάλη Υφεση» αρχίσει να ξεδιπλώνεται, ιδρύεται η Μέγας Γύρος - Megas Yeeros, η οποία γιγαντώθηκε εν μέσω κρίσης, καθώς η καταναλωτική νοοτροπία των πολιτών άλλαξε και προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα, με αποτέλεσμα η εν λόγω αγορά να γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη και η εταιρεία, αποτελώντας ένα από τα «success stories» της κρίσης, να αποκτήσει κυρίαρχη θέση
Καθώς η «χαμένη ελληνική δεκαετία» της αποκαλούμενης «Ελληνικής Μεγάλης Υφεσης» που οδήγησε σε μια σωρευτική πτώση του ΑΕΠ κατά 26,5% αποτελεί πλέον μία από τις ισχυρότερες που έχουν καταγραφεί ιστορικά από το 1870
Συνεχίζονται οι πιέσεις στην τουρκική λίρα, με την ισοτιμία της να κινείται στα 6,19 δολάρια, καθώς η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε κατάσταση υπερθέρμανσης και υπερβολικής μόχλευσης και είναι ευάλωτη εδώ και καιρό, την ώρα που επενδυτές σταθμίζουν τις προσπάθειες της Αγκυρας να διαχειρισθεί τη ρήξη της με τις ΗΠΑ.
Μπορεί ο Οδυσσέας ύστερα από μία δεκαετή περιπλάνηση να βρήκε τελικά τον δρόμο για την Ιθάκη, η οικονομική οδύσσεια της Ελλάδας ωστόσο, ύστερα από μία οδυνηρή δεκαετία πρωτοφανούς σε διάρκεια και ένταση κρίσης και 8 χρόνια, 3 μήνες και 20 ημέρες διαδοχικών μνημονίων, είναι δύσκολο να υποστηρίζει κανείς, παρά το διάγγελμα του Αλέξη Τσίπρα, ότι φθάνει σύντομα στη δική της Ιθάκη.
Με τη συμμετοχή 33 εισηγμένων και κατ' ιδίαν συναντήσεις με κορυφαία επενδυτικά funds, αναλυτές και διαχειριστές χαρτοφυλακίων θα διεξαχθεί στις 19-20 Σεπτεμβρίου το 13ο Συνέδριο Ελληνικών Επιχειρήσεων (13th Annual Greek Roadshow) στο Λονδίνο.
Σε αντίθεση με τη συγκυρία που θέλει τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες να μειώνουν την παρουσία τους στην Ελλάδα, η Storm Harbour, ένας σχετικά νέος χρηματοπιστωτικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2009, στην αιχμή της οικονομικής κρίσης, ενισχύει την παρουσία της στη Νότια Ευρώπη και στη χώρα μας.
Τροχοπέδη για την επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές μετά την «έξοδο από τα μνημόνια» αποτελούν τα «μαύρα σύννεφα» που συγκεντρώνονται στο διεθνές επενδυτικό σκηνικό, καθώς οι βασικές κεντρικές τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια πιέζοντας το κόστος δανεισμού, την ώρα που οι εμπορικοί πόλεμοι, η τουρκική κρίση και η ιταλική αναταραχή δεικνύουν πως οι ελληνικοί τίτλοι παραμένουν ευάλωτοι στην πρώτη διεθνή κρίση που θα μπορούσε να προκύψει. Για τις αγορές εξάλλου η Ελλάδα παραμένει αδύναμος κρίκος.
Μπορεί η 20ή Αυγούστου να θεωρείται ιστορική για την Ελλάδα αφού σηματοδοτεί για ορισμένους το «τέλος των μνημονίων», ή το τέλος της εποχής της Ελλάδας ως de facto αποικία της ΕΕ όπως παρατηρεί το Politico, εν τούτοις για μεγάλο μέρος της αγοράς δεν υπάρχουν πολλοί λόγοι για πανηγυρισμούς, ενώ η «μεγάλη έξοδος» θεωρείται μάλλον συμβολική.
Την ερχόμενη Δευτέρα η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αναμένεται να αποστείλει τη μηνυτήρια αναφορά στον οικονομικό εισαγγελέα Γιάννη Δραγάτση, ο οποίος και έχει αναλάβει να διαλευκάνει πλήρως την πολύκροτη «υπόθεση Folli Follie», που κόστισε 950 εκατ. ευρώ σε μετόχους και ομολογιούχους, ενώ συντέλεσε στη μείωση της αξιοπιστίας των ελληνικών επιχειρήσεων και του συνόλου της κεφαλαιαγοράς.
Υστερα από μία δεκαετία πρωτοφανούς σε διάρκεια και ένταση κρίσης, με βαρύτατο κοινωνικό και οικονομικό κόστος και οκτώμισι χρόνια διαδοχικών μνημονίων, και ενώ η «Ελληνική Μεγάλη Υφεση» πήρε τη θέση της στην Ιστορία ως μία από τις ισχυρότερες που γνώρισε ποτέ ο κόσμος, η χώρα ετοιμάζεται τη Δευτέρα να εξέλθει από το πρόγραμμα διάσωσης.
Με τη σωρευτική πτώση του ΑΕΠ να ξεπερνά τελικά το 26%, η «Ελληνική Μεγάλη Υφεση» παίρνει τη θέση της στην Ιστορία καθώς μπορεί να συγκριθεί εν καιρώ ειρήνης μόνο με τη Μεγάλη Υφεση στις ΗΠΑ το 1929 αλλά και την εποχή της Βαϊμάρης στη Γερμανία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αναταράξεις προκαλεί στις διεθνείς αγορές η κρίση στην Τουρκία, καθώς εκφράζονται φόβοι για διάχυση της κρίσης την ώρα που η τουρκική λίρα χάνει περισσότερο από 40% της αξίας της έναντι του δολαρίου από τις αρχές του έτους.
Μεταξύ 1999 και 2009, οι τράπεζες και το Δημόσιο δανείστηκαν πάνω από 60 δισ. ευρώ και 200 δισ. ευρώ αντίστοιχα, συντηρώντας έτσι το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης με δανεικά, το οποίο τελικά κατέρρευσε, ενώ η κοντόφθαλμη και ορισμένες φορές ανίκανη πολιτική ελίτ μαζί με τις «σύνθετες» ευθύνες και της οικονομικής ελίτ έφεραν την αποπομπή της Ελλάδας από τις αγορές, τα μνημόνια και την τρόικα-κουαρτέτο.
Αν και το μεγάλο στοίχημα της Ελλάδας παραμένει η επιστροφή σε ισχυρούς και διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης ώστε να επουλωθούν σε εύλογο διάστημα οι πληγές της δεκαετούς κρίσης, εν τούτοις η πραγματική μάχη της χώρας ίσως θα πρέπει να δοθεί στο δημογραφικό μέτωπο.