«Εκεί χρόνια, αιώνες ίσως, ο ναός, ο ερειπωμένος ναός, άντεχε στο χρόνο, με τους τοίχους του όρθιους, τα πορτοπαράθυρα ελεύθερα στους ανέμους, τη στέγη πεσμένη στην καρδιά του. Ένας προφήτης Ηλίας».
Αν δεχθούμε την κρατούσα εικόνα των ημερών, η επικοινωνία είναι το κλειδί των πραγμάτων και ο εύκολος δρόμος προς την επικράτηση και την πολιτική κυριαρχία. Συχνά η πλάνη εμφανίζεται με ελκυστικό ένδυμα και κερδίζει τις εντυπώσεις. Τα κοινωνικά δίκτυα και οι ποικίλες εφαρμογές τους – είμαι χρήστης τους – έχουν διαμορφώσει την πεποίθηση ότι εύκολα πλέον όλα […]
Κάθε φορά που συντελείται ένα γεγονός με επιρροή στον χρόνο, εγκαθίσταται ένα «πριν» και ένα «μετά». Αυτό παρατηρείται με καθαρότητα στις εκλογές, όσο και αν αυτές δεν έχουν όλες την ίδια βαρύτητα στη διαδρομή. Εκλογές σήμερα. Η προεκλογική περίοδος εξελίχθηκε με μια κανονικότητα άξια καταγραφής, χωρίς υπερβολές και διαβρωτική οξύτητα. Είναι μια θετική εμπειρία και […]
Η προεκλογική περίοδος είναι μια φάση ανακεφαλαίωσης. Και οι εκστρατείες είναι πάντα μια απόπειρα ανακεφαλαίωσης, θετικής ή αρνητικής, ανάλογα με την πλευρά, των πεπραγμένων της απερχόμενης Κυβέρνησης και της συνολικής παρουσίας των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Τα καταφέρνουμε στο μέτρημα, πάσχουμε και υστερούμε στο ζύγισμα. Περί χρόνου ο λόγος αυτές τις ημέρες τις εορταστικές. Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος στάθηκε με μεγάλη ευρηματικότητα απέναντι στον χρόνο. Επινόησε μέτρα και υποδιαιρέσεις, ημερολόγια και στατιστικές καταγραφές, συνέγραψε φιλοσοφικά έργα, διατύπωσε θαυμάσιους υπαινικτικούς αφορισμούς. Ακόμη και τη φαντασία του άφησε ελεύθερη να πιστεύει […]
Η διαδικασία εκλογής νέου ηγέτη στο ΚΙΝΑΛ-ΠαΣοΚ, που ολοκληρώνεται σήμερα, έφερε με ένταση στην πρώτη γραμμή τη συζήτηση για το παρόν και το μέλλον ενός κόμματος, που από μεγάλο έγινε μικρό. Και μαζί φέρνει την ανάγκη μιας συζήτησης για τα κόμματα στην Ελλάδα σήμερα, τη φύση τους, τον ρόλο τους και τον τρόπο της συμμετοχής […]
Οι μέρες ξεφυλλίζουν τις σελίδες της πολιτικής θεωρίας. Ως προϋπόθεση της συνύπαρξης, η πολιτική και κάθε θεσμική της διάσταση γίνεται άρρητο αντικείμενο συζήτησης, καθώς η πανδημία αφήνει πίσω της νεκρούς και οδηγεί στα όρια την ανθεκτικότητα μιας κοινωνίας, τις δυνατότητές της να αντιμετωπίσει την υγειονομική κρίση και να προστατεύσει αποτελεσματικά τα μέλη της από την […]
Θα ήταν αυταρχισμός μια υποχρεωτικότητα στο μέτωπο του εμβολιασμού – για αυστηρά συγκεκριμένες ομάδες γινόταν λόγος – είχαμε ακούσει από επίσημα κυβερνητικά χείλη πριν από μερικές εβδομάδες. Μάταια αναζητήσαμε σχετικό εδάφιο στα εγχειρίδια δημοκρατικότητας. Είναι σύνηθες στην πολιτική. Η αποφυγή. Η αποφυγή της αντιμετώπισης των προβλημάτων μέσα από έναν μηχανισμό διαρκούς μετάθεσης σε μια επόμενη, προσφορότερη φάση. […]
Εχει περάσει ικανός καιρός από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Σεισμός γεγονότων έχει επισυμβεί. Αξιο ανάμεσα στα άλλα παρατήρησης σε αυτήν τη διαδρομή κρίσης είναι η αδυναμία ενός κόμματος, που κυβέρνησε τη χώρα για πέντε χρόνια, να ακούσει την εποχή. Γενικά η αδυναμία του να ακούσει. Πρώτα η αδυναμία του να ακούσει τους λόγους της ήττας […]
Η εξουσία έχει ένα συνώνυμο, τον συμβιβασμό. Συνοδεύει κάθε μορφή άσκησής της, κάθε εκδοχή της στον χρόνο, δεν θα απαλλαγεί ποτέ από αυτή την επιτακτική ανάγκη. Η τρέχουσα ιδέα περί πολιτικής μιλάει για την τέχνη του εφικτού. Η κοινωνία είναι ένα εκρηκτικό μείγμα αντιθέσεων. Κάθε κοινωνικό σώμα θα δονείται πάντα από μια σεισμική ανησυχία. Αντιλήψεων, […]
Σε ένα σημείωμα, που θα αποπειραθεί να αποτυπώσει μια κατάσταση μεταξύ φθοράς και ελπίδας, ποια από τις δύο λέξεις «δικαιούται» να γίνει τίτλος; Η ελπίδα ή η φθορά; Διαλέγω την ελπίδα, αν και είναι πιο ηχηρή η παρουσία της φθοράς. Αν κάποιος μας παρατηρούσε τις τελευταίες ημέρες από μακριά, αν ακολουθούσε τις διαδοχικές σκηνές του […]
Οι άνθρωποι γεννιούνται και παραμένουν ελεύθεροι, με ίσα δικαιώματα… (Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη, Αύγουστος 1798) Υπάρχουν εποχές που τα γεγονότα ψιθυρίζουν. Τη χαμηλή φωνή τους καλύπτει η θορυβώδης βουή της εξουσίας. Δίπλα στη βιωμένη πραγματικότητα η κυρίαρχη εικόνα παρουσιάζεται ως ουσία και το διακηρυγμένο μέρος της ζωής αντιστρατεύεται τις πραγματικές συνθήκες, […]
Κάθε τόσο, με ποικίλες υπαρκτές ή ανύπαρκτες αφορμές, επανέρχεται στη δημόσια σκηνή, με τρόπο ρητό ή άρρητο, εκείνο το αιώνιο ερώτημα: ποιος έχει τα πρωτεία του λόγου; Με αφορμή την παραίτηση Κουρτς, η συζήτηση για τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, την επιρροή τους, την απόπειρα ελέγχου τους από την εξουσία, αναζωπυρώθηκε και διεκδικεί μια θέση στην […]
Τα γεγονότα βίας στη Σταυρούπολη, στην αυλή ενός σχολικού συγκροτήματος, μαζί με αυτά που ακολούθησαν σε δρόμους και πλατείες της πρωτεύουσας, επανέφεραν προσωρινά στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα της διαρκώς κυοφορούμενης βίας. Η πρόσφατη εμπειρία μοιάζει να ξεχάστηκε και, ως στιγμές μικρού καταδικαστέου θεάματος, τα υψωμένα χέρια της βίας βρίσκουν θέση στις οθόνες. Εκεί που […]
Διαδοχικές, συγκλονιστικές μεταβολές συντελούνται γύρω μας. Τόσο σε πλανητικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Νέες γεωστρατηγικές συμπαρατάξεις και συμφωνίες, αμφιβολίες και κραδασμοί στην Ευρώπη, γερμανικές εκλογές με προσδοκίες αλλαγών. Συμμετέχουμε ως χώρα σε αυτή την κίνηση. Η συμφωνία των ημερών με τη Γαλλία, μια πολύ θετική εξέλιξη για την Ελλάδα, μιλάει με τον τρόπο της […]
Οι λέξεις φωτίζουν, οι λέξεις συσκοτίζουν. Εργαλεία εξουσίας, χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της στιγμής και τις απαιτήσεις τακτικών ιδιοτελών σχεδιασμών. Θα ήταν αυταρχισμός, υποστήριξε σε ραδιοφωνική εκπομπή, πριν από ημέρες, κεντρικό πρόσωπο του «επιτελικού κράτους», η ενδεχόμενη απόφαση για υποχρεωτικό εμβολιασμό συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων. Η τοποθέτηση αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη. Δεν κέρδισε όμως και την […]
Και οι Αθηναίοι ξεκίνησαν με ενθουσιασμό για τη Σικελία, μας πληροφορεί ο Θουκυδίδης. Και αν κάποιος διαφωνούσε, δεν εκδήλωνε τη διαφωνία του αυτή για να μη θεωρηθεί κακός πατριώτης, διαφωτιστικά συμπληρώνει. Ακουσα για τον Σαγγάριο πρώτη φορά μικρός, από τον παππού μου Παναγιώτη, τον πατέρα της μητέρας μου, που βρέθηκε στρατιώτης στη Μικρά Ασία, με […]
Ο Μίκης Θεοδωράκης ανήκει στους «απεσταλμένους». Είναι αυτοί που στη διαδρομή του ανθρώπου, από τα πρώτα ήδη βήματα των αρχέγονων εναποθέσεων, μιλάνε για λογαριασμό όλων, για όλους και για όλα. Εκφράζουν με το χάρισμα της τέχνης τους την ορατή και αόρατη, την ψηλαφητή και την αψηλάφητη, ομορφιά της ύπαρξης. Τους ονομάζουμε δημιουργούς, είναι εμπνευστές. Τους […]
Φεύγει και το φετινό καλοκαίρι. Ο πολιτικός Σεπτέμβρης έρχεται φορτωμένος ήδη με τα πυκνά γεγονότα που έχουν προηγηθεί και τα νέα που θα τον βαρύνουν. Οι πρόσφατες πυρκαγιές του Αυγούστου, η πανδημία που επίμονα διαρκεί και επιθετικά επιστρέφει, τα αναπόφευκτα μέτρα για τον έλεγχό της, η δυσφορία που γεννούν, η άρνηση που εκδηλώνεται. Μαζί όλη […]
Οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές, ο συγκλονισμός που προκάλεσαν, το σοκ που διαρκεί, ο προβληματισμός που ανακινεί το γεγονός, η συνάντηση για πολλούς με την εισβολή της ήδη εδώ κλιματικής αλλαγής, κάνουν τον φετινό Αύγουστο πικρή αφορμή της πάντοτε επιβαλλόμενης, όσο ποτέ πλέον, ανακεφαλαίωσης της κατάστασής μας. Είναι δυσάρεστο να διαπιστώνει κανείς ότι μια καταστροφή ή […]