Στέφανος Κασιμάτης

Το πνεύμα του Σταθμαρχείου Λάρισας δεν εξαφανίστηκε επειδή 57 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Κρύφτηκε για λίγο και τώρα ξεπροβάλλει δειλά-δειλά και περιμένει την επόμενη ευκαιρία.

Περιττεύει να θυμίσω τη συνέχεια.

Ποια η στρατηγική που τόσο επιμελώς και επιδέξια μας κρύβει ο Νίκος ο Ανδρουλάκης;

Το τηλεοπτικό lifestyle καβάλησε το τρένο του θυμού και της αγανάκτησης και το έκανε με την ίδια ρηχότητα και ακρισία που χαρακτηρίζει τις προσεγγίσεις του στα θέματα της επικαιρότητας.

Την επομένη του δυστυχήματος, το πρωί, ο επιθεωρητής του μοιραίου σταθμάρχη παίρνει αναρρωτική άδεια τριάντα ημερών από τον γιατρό, διευθυντή Νευροχειρουργικής Κλινικής, με τον οποίο ανήκε στην ίδια συνδικαλιστική οργάνωση. Τι είναι; Μα, ΠαΣοΚ είναι! Θέλει ρώτημα;

Τον κόμπο του Κυπριακού αναλαμβάνει ο δόκτωρ Κόμπος! Σύμφωνα με τον γνωστό κανόνα του Μπίσμπαρκ, τρεις καθηγητές χρειάζονται για να γίνει η δουλειά. Ο δρ Κόμπος είναι μόνος του, αλλά είμαι βέβαιος ότι αξίζει για τρεις.

Τα παιδιά στρέφονται κατά της καθηγήτριας επειδή τους βαθμολόγησε τα λάθη των γραπτών και τους έκοψε. Κατά την αντίληψή τους, δηλαδή, η ευθύνη δεν βρίσκεται στον εξεταζόμενο που κάνει το λάθος, αλλά στον καθηγητή που τολμά να τον βαθμολογήσει αρνητικά

Αν η κυβέρνηση ακολουθούσε την κατηγορική προσταγή της κυρίας Τσαπανίδου και έφερνε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δεν θα ήταν προεκλογική η ρύθμιση, όπως είναι οι παροχές για τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ μέμφεται τη ΝΔ;

Παιδεύτηκα μάταια στην αρχή για να αποφασίσω αν ήταν τρομακτικό ή γελοίο αυτό που συνέβη εις βάρος του Πέτρου Τατσόπουλου. Μάταια, το επαναλαμβάνω και το υπογραμμίζω, διότι ήταν και τα δύο. (Δεν θέλω να παρασυρθώ σε άλλες συζητήσεις, αλλά όποιος έχει διαβάσει τις ικετευτικές επιστολές που έστελναν στον Στάλιν όσοι συλλαμβάνονταν την περίοδο του Μεγάλου […]

Προσωπική πείρα δεν έχω, παιδί της πόλης είμαι, αλλά έχω τη δυνατότητα να φανταστώ πόσο πολύτιμη και επιθυμητή μπορεί να είναι, σε κάποιες κοινωνίες λιγότερο ανεπτυγμένες, μία κατσίκα. Κατ’ επέκταση, καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να επιθυμεί τον θάνατο του γείτονά του, αν αυτό σημαίνει ότι η περιπόθητη κατσίκα του γείτονα θα περιέλθει στη δική του […]

Αν έχω καταλάβει καλά τον ενθουσιασμό του ΣΥΡΙΖΑ και των φίλων του για το οικογενειακό ταξίδι του προέδρου στη Βραζιλία, τελικά ο Λούλα πρέπει να πήγε στην ορκωμοσία του κυρίως για να συναντήσει τον Τσίπρα. Ηταν, φαίνεται, όνειρο ζωής για τον νέο πρόεδρο της Βραζιλίας να δει από κοντά τον άνθρωπο που ήθελε να κάνει την […]

Είναι μια παλιά, διδακτική ιστορία αυτή που θα σας αφηγηθώ παρακάτω. Δεν την επινόησα για να ταιριάξει στις περιστάσεις. Προϋπήρχε και περίμενε τον άνθρωπο που θα της έδινε ζωή με τη συμπεριφορά του. Ο πρωταγωνιστής της είναι ένας άνθρωπος ικανός και φιλόδοξος (και ξέρετε πως αυτά τα δύο τροφοδοτούν το ένα το άλλο), τον οποίο […]

Η επόμενη κρίση με την Τουρκία Το λένε ακόμη και τα πουλάκια στα κλαδιά των δένδρων (που πάντα έχουν φωνή στη δημώδη ποίηση) ότι η Τουρκία αναζητεί αγορές στο εξωτερικό, προκειμένου να εξαγάγει την εκλογική ανασφάλεια του καθεστώτος.  Κοινώς, ψάχνει για καβγά εκτός συνόρων, με σκοπό να συσπειρωθούν οι ψηφοφόροι του Ερντογάν και ο ίδιος […]