Λίγα εικοσιτετράωρα πριν από το υποτιθέμενο κρίσιμο Eurogroup της 20ης Μαρτίου και ούτε φωνή ,ούτε ακρόαση από την πλευρά της κυβέρνησης.
Ότι κάτι δεν πάει καλά με την κυβέρνηση του κ.Τσίπρα φαίνεται από μακριά.
Οσοι έχουν αίσθηση των συνθηκών που επικρατούν στην επιχειρηματική αγορά, σπάνια έχουν να διηγηθούν κάποια ιστορία επιτυχίας σε τούτο τον καιρό της μεγάλης κρίσης. Αντιθέτως, οι περισσότεροι περιγράφουν ατελείωτες ιστορίες καταστροφής και πτωχεύσεων.
Το 1996 ο Κώστας Σημίτης και το κύμα του εκσυγχρονισμού που εκπροσωπούσε υιοθέτησε πλήρως το ελληνικό ευρωπαϊκό όραμα της συμμετοχής στην ευρωζώνη και προσανατόλισε αντιστοίχως τόσο την κυβέρνησή του, όσο και την κοινωνία
Ενα ανοιξιάτικο απομεσήμερο του 1997, είκοσι χρόνια πίσω δηλαδή, ο τότε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Θόδωρος Καρατζάς, καθισμένος πίσω από το ιστορικό γραφείο που βλέπει την πλατεία Κοτζιά, μας περιέγραφε με τρόπο μειλίχιο και καθαρό το όνειρό του για το τραπεζικό σύστημα και κατ' επέκταση για τη χώρα.
Η σχέση της ελληνικής πολιτικής με τον χρόνο δεν είναι η καλύτερη.
Το κουαρτέτο επανέρχεται, κατά τα φαινόμενα, την Τρίτη, με την έναρξη της Σαρακοστής, στην Αθήνα.
Από την αρχή της κρίσης σταθερά έχουμε υποστηρίξει ότι όλα τα δεινά της οικονομίας και της χώρας πηγάζουν από την επελθούσα αλλά μηδέποτε επισήμως αναγνωρισθείσα χρεοκοπία
Ο Πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο, έστω μετά βασάνων και κόπων, έπραξαν αυτό που έπρεπε.
Εδώ και καιρό επισημαίνουμε την ανάγκη έγκαιρης ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης.
Ο μόνος ελπιδοφόρος τομέας της ελληνικής οικονομίας είναι αυτός του τουρισμού
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη οδηγείται ταχύτατα σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης.
Από μια σύμπτωση της Ιστορίας η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν πάντα στο επίκεντρο των μεταβατικών περιόδων. Είναι η γεωγραφική θέση της πιθανώς , το γεγονός ότι βρίσκεται στο σύνορο της Δύσης με την Ανατολή και ακόμη ότι πολιτισμικά παραμένει διχασμένη, πολιτικά είναι ατελής και οικονομικά ανολοκλήρωτη. Όπως και αν έχει σε όλες τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις […]
Εδώ και αρκετούς μήνες οι εργαζόμενοι του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη δίνουν αγώνα άνισο , κόντρα σε όλα του καιρού τα ρεύματα.
Η Ελλάδα ισορροπεί για ακόμη μία φορά «στο φτερό του καρχαρία», όπως λέει χαρακτηριστικά και ένας φίλος από τα παλιά, που έχει μακρά εμπειρία από της πολιτικής τις αβελτηρίες.
Δεν συνηθίζω να γράφω σε πρώτο πρόσωπο. Θα το κάνω για πρώτη φορά υπό τις παρούσες εξαιρετικές συνθήκες. Πριν από μερικούς μήνες, όταν τα αδιέξοδα του οργανισμού είχαν αποκαλυφθεί, ένας εκδότης ανταγωνιστικών φύλλων με ρώτησε με επιθετικό τρόπο:
Ο κόσμος αλλάζει, ο «τυφώνας» Τραμπ μπήκε ήδη στη ζωή μας και όλα πλέον τελούν υπό την επίδραση των ιδεών που κομίζει ο νέος αμερικανός πρόεδρος.
Η Ελλάδα εισήλθε στον όγδοο χρόνο κρίσης και καχεξίας με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους πολίτες και συνολικά για την οικονομική, την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας
Η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 2008 έπιασε στην κυριολεξία στον ύπνο την ελληνική πολιτική.
Η περιπέτεια του ΔΟΛ, η δική μας περιπέτεια, αποτέλεσμα της μεγάλης κρίσης που καταδιώκει εδώ και οχτώ χρόνια την ελληνική οικονομία