«Ils sont des animaux. Il faut mourir. Tous.»
Την είδα να περνάει βιαστικά τον δρόμο με βήμα γοργό και καφέ στο χέρι, όμορφη και αέρινη. Χαμογέλασα ανεπαίσθητα. «Την ξέρεις;», ακούω τη φωνή δίπλα μου. «Οχι, όχι». Είναι ίσως η μοναδική κατάρα, μέσα στις χιλιάδες ευλογίες, αυτού του επαγγέλματος. Να μην μπορείς, αν τυχαία δεις τον κάθε αγαπημένο θεραπευόμενο, να μη σου επιτρέπεται να […]
Πίσω από τα μεγαλύτερα «φοβάμαι» κρύβονται τα μεγαλύτερα «θέλω». Γράφει η Αννα Κανδαράκη
«Μόλις ανέβασε στόρι. Να το δω; Χθες βράδυ πόσταρε μια φωτογραφία, είχε βγει, θα βγάλω και γω τώρα μια από το καφέ να ανεβάσω». Αρθρο της Αννας Κανδαράκη.