Στη Μεταπολίτευση, ο Χρήστος Λαμπράκης, προώθησε την ανάγκη μιας δημοκρατικής ενημέρωσης των πολιτών, που βασιζόταν στον άμεσο προφορικό και γραπτό διάλογο.
1. «Τα Δικαιώματα του Ανθρώπου είναι προϊόν του ισχύοντος θετικού δικαίου και προϋποθέτουν αφενός την ύπαρξη του δικαίου που τα απονέμει και ρυθμίζει την άσκησή τους και αφετέρου της κρατικής εξουσίας που τα προστατεύει με τους καταναγκαστικούς μηχανισμούς της» (Αριστόβουλος Μάνεσης, «Ατομικές Ελευθερίες», 1983, σελ. 39). Το Σύνταγμα ορίζει ότι «στα τακτικά ποινικά δικαστήρια ανήκει […]
Ο μοναδικός Μίκης Θεοδωράκης δεν υπήρξε ποτέ μοναχικός. Φώτισε τη ζωή μας, μας βοήθησε «να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα», έζησε, έπραξε και δημιούργησε για τους άλλους, τους Ελληνες και τους πολίτες όλου του κόσμου και ανάλωσε την ιδιοφυΐα και το τάλαντό του με τη συνείδηση ότι πράττει «προς έτερον», για τους άλλους. Το έργο και το […]
Η δεκαετία που άρχισε το 1965 και συμπληρώθηκε το 1975 είναι η πιο πυκνή σε καθοριστικά γεγονότα εποχή της μεταπολεμικής Ελλάδας. Γράφει ο Χριστόφορος Αργυρόπουλος.
Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν στη σκοτεινή εποχή που επιμέναμε να ελπίζουμε: στα χρόνια της Χούντας. Μέσα σε μια ακίνητη χώρα, με πολίτες χωρίς δικαιώματα και με τους ανιστόρητους εξουσιαστές που ήθελαν να πιστεύουν πως η «επανάσταση» είναι μια στρατιωτική επιχείρηση ερήμην του λαού, τη «σωτηρία» του οποίου διά της βίας υπολάμβαναν σαν suprema lex. Αιτία […]