ΠΑΠΠΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Την 1η Νοεμβρίου 1755 η Λισαβόνα συγκλονίστηκε από τρομερό σεισμό, τον οποίο μάλιστα ακολούθησαν τσουνάμι και μεγάλη πυρκαγιά. Την επόμενη χρονιά, το 1756, ο Βολταίρος έγραψε το «Ποίημα για την καταστροφή της Λισαβόνας», με το οποίο κατακεραύνωνε εμμέσως όλους εκείνους τους συγχρόνους του, φιλόσοφους και άλλους, που επέμεναν να κάνουν λόγο για τον αγαθό και […]

Αφορμή για το κείμενο αυτό η απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου (ΓΑΠ) να διεκδικήσει την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ. Ή μήπως του ΠαΣοΚ; Παράξενα πράγματα, καθώς το κόμμα του, το ΚΙΔΗΣΟ, εξακολουθεί πάντα να υπάρχει. Θα έχει, άραγε, το ΠαΣοΚ ηγέτη αυτόν που το 2015, διασπώντας το, το οδήγησε στα όρια της πολιτικής εξαφάνισης; Τέλος πάντων, δικός […]

Πολλά τα παραδείγματα βιασμού της λέξης «δημοκρατία» και κυρίως του επιθέτου «δημοκρατικός». Για λόγους χώρου, θα περιοριστώ εδώ σε τρεις περιπτώσεις. Πρώτη: Ο όρος «δημοκρατική παράταξη» χρησιμοποιείται συχνά για να υποδηλώσει τα κόμματα του Κέντρου ή/και της Κεντροαριστεράς και γενικότερα τις εκβλαστήσεις της βενιζελικής παράταξης. Οι ρίζες του όρου βρίσκονται στην περίοδο του Διχασμού και […]

Στις 3 Απριλίου του 2016, και πάλι στις «Εποχές» του «Βήματος της Κυριακής», είχε δημοσιευτεί κείμενό μου με τον τίτλο «Μέρες του ’56;». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε σχετικά πρόσφατα τότε εκλεγεί αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Ποια ήταν τα δεδομένα και τα συμφραζόμενα; α) Το εσωκομματικό έδαφος κάθε άλλο παρά στέρεο ήταν κάτω από τα πόδια […]

Στις 5 Μαΐου 1821, πριν από ακριβώς διακόσια χρόνια, ο Ναπολέων Βοναπάρτης άφηνε την τελευταία του πνοή στο νησί Αγία Ελένη, στον Νότιο Ατλαντικό, κυριολεκτικά «στη μέση του τίποτα», όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος κοιτάζοντας τον χάρτη. Ηταν 52 ετών και τον είχαν στείλει εκεί το 1815 οι νικητές αντίπαλοί του και κυρίως οι […]

Με αφορμή την επέτειο για τα διακόσια χρόνια από το 1821 κυκλοφορούν δεκάδες βιβλία, προσεγγίζοντας την Επανάσταση από ποικίλες οπτικές γωνίες. Κάποιες, μάλιστα, από αυτές τις προσεγγίσεις είναι αρκετά πρωτότυπες, όπως για παράδειγμα η αξιοποίηση οθωμανικών πηγών. Κάποιες άλλες πάλι, δεν διστάζουν να θέσουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων αναφορικά με ορισμένες μαύρες […]

Το 1549 ο Ζοακίμ ντι Μπελαί (Joachim du Bellay) έγραψε το «μανιφέστο», κατά κάποιον τρόπο, των καινοτόμων στην εποχή τους ποιητών της Pléiade, πιο γνωστός από τους οποίους μάς είναι ο Πιερ Ρονσάρ. Το κείμενο αυτό έφερε τον ενδεικτικό τίτλο «Défense et illustration de la langue française». Ελληνιστί, κατά μετάφρασιν των παλαιοτέρων, «Αμυνα και στολισμός […]

Και πρώτα απ’ όλα, «τι είναι και τι θέλει» ο µελιορισµός, φιλοσοφικό ρεύµα που σε παλαιότερες εποχές αποδιδόταν ως βελτιοδοξία. Οσο για τους οπαδούς του, αυτοί αποκαλούνταν µελιοριστές ή βελτιόδοξοι. Ούτε εγώ είμαι ειδικός σε θέματα φιλοσοφίας, ούτε ο χώρος των εφημερίδων προσφέρεται για φιλοσοφικές πραγματείες. Για τις ανάγκες της συζήτησης και μόνο, θα έλεγα […]

Με αφορμή την πορεία ή μη για το Πολυτεχνείο πριν από περίπου έναν μήνα, αλλά και γενικότερα τη στάση του απέναντι στην Covid-19, ξαναήρθε στην επιφάνεια μια συζήτηση που ίσως έχει γίνει και κατά το παρελθόν, αλλά και που συνεχώς αναθερμαίνεται: πόσο το ΚΚΕ προσομοιάζει όλο και περισσότερο με θρησκευτική σέχτα; Επειδή τέτοιου είδους συζητήσεις […]

Με αφορμή την πρόταση Μητσοτάκη για την Αννα Διαμαντοπούλου Σε κείμενο με τίτλο «Μέρες του ’56;», ήδη τον Απρίλιο του 2016, λίγον καιρό αφότου ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εκλεγεί αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, έγραφα: «Υπάρχει και σήμερα νέος αρχηγός στην Κεντροδεξιά, και μάλιστα (εκ πρώτης όψεως, τουλάχιστον) με ανοιχτό μυαλό, φιλελεύθερες απόψεις, δοκιμασμένα αντιλαϊκιστικά ανακλαστικά». […]

Πολύ απέχω από το να είμαι ειδικός στα ασφαλιστικά, ούτε βέβαια γνωρίζω να κάνω αναλογιστικές μελέτες (νομίζω ότι έτσι λέγονται), δηλαδή προβολές που αφορούν το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος. Οσα ακολουθούν, λοιπόν, είναι από τη σκοπιά ενός απλού πολίτη, ο οποίος απλώς ανησυχεί για όσα συμβαίνουν γύρω του. Συμμερίζομαι εδώ και χρόνια την άποψη του […]

Τώρα που φεύγει το καλοκαίρι είναι και η κατάλληλη εποχή για έναν άτυπο απολογισμό της περιόδου των διακοπών. Προσωπικά πάντως, απ’ όλα όσα περί διακοπών άκουσα, ομολογώ ότι περισσότερο με εντυπωσίασε η ιδέα που είχαν οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ να περάσουν κάποιες μέρες χαλάρωσης(;), ου μην αλλά και «μνήμης», στον Γράμμο! Σιγά μην άφηναν τους […]

Η πρώτη από τις τρεις επισημάνσεις ίσως σε αρκετούς φανεί αρκετά τολμηρή. Δεν είναι, ωστόσο, υπαγορευμένη από κάποιες ανάγκες ή σκοπιμότητες της συγκυρίας. Αντιθέτως, τη θεωρώ απόρροια ώριμης σκέψης, έπειτα από περίπου πενήντα χρόνια κατά τα οποία ασκώ ανελλιπώς το εκλογικό μου δικαίωμα, έχοντας μάλιστα παλαιότερα και κάπως πιο ενεργή συμμετοχή στα κοινά. Οι εκλογές, […]