Πεζογράφος που παλαιότερα περιέβαλλε με κάποιες δόσεις ποιητικής αύρας την κατά τα άλλα ρεαλιστική του αφήγηση
Ο ξεχωριστός δεσμός που αναπτύσσεται ορισμένες φορές μεταξύ ψυχοθεραπευτή και θεραπευομένου
Η Καλλιρρόη Παρούση είναι γεννημένη το 1988 και η συλλογή διηγημάτων Κανείς δε μιλάει για τα πεύκα αποτελεί το πρώτο πεζογραφικό της βιβλίο.
Ως διηγηματογράφος (έχει γράψει επίσης μυθιστορήματα, ποίηση και θέατρο) ο Χρήστος Χαρτοματσίδης θα αποφύγει ευθύς εξαρχής, παρά τον σαφώς κοινωνικό προσανατολισμό του, κάθε δραματικό και καταγγελτικό τόνο.
Γεννημένος το 1964, απόφοιτος του Γερμανικού Σχολείου στη Θεσσαλονίκη και με σπουδές φωτογραφίας στην Κολονία, εργάστηκε ως φωτογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός στη διαφήμιση μετακινούμενος συνεχώς μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας:
Το Κακό φωλιάζει σε κάθε σελίδα της πεζογραφίας της Μαρίας Κουγιουμτζή, κάνοντας κουρέλια τη ζωή των ηρώων της και οδηγώντας τον ούτως ή άλλως στενόχωρο κόσμο τους στα όριά του.
Οι όψεις που μπορεί να πάρει η λογοτεχνική φαντασία είναι άπειρες.
Η κορτιζόλη είναι η ορμόνη του άγχους και της κατάθλιψης, και η κυρία η οποία πρωταγωνιστεί στον μονόλογο της καινούργιας νουβέλας του Μισέλ Φάις βυθίζεται, από την πρώτη ως και την τελευταία σελίδα, στον πανικό και στον φόβο.
Το τοπίο που κυριαρχεί στον Σκοτεινό Βαρδάρη (2004), το πρώτο μυθιστόρημα της Ελενας Χουζούρη, είναι η Θεσσαλονίκη της εποχής των Βαλκανικών Πολέμων,
Κυριαρχημένοι από τις προσωπικές τους έγνοιες, ο Ηλίας και η Αγλαΐα, το πρωταγωνιστικό ζεύγος του μυθιστορήματος Ακόμα φεύγει
Με το μυθιστόρημά του Η λάσπη, ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος μάς έδειξε πριν από δύο χρόνια τον τρόπο με τον οποίο βιώνει ένας μετανάστης την παραμονή του στην Αθήνα:
Το θέμα της μετανάστευσης (των Ελλήνων στο εξωτερικό και των ξένων στην Ελλάδα) απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια τη σύγχρονη πεζογραφία,
Το ζήτημα του θανάτου διαπερνά όλη τη διηγηματογραφία του Γιάννη Καισαρίδη. Στο Χρονικό μιας πρεμιέρας (1997) οι περισσότεροι ήρωες,
Τι ακριβώς ήταν οι αριστεροί νεολαίοι που αφού πρώτα αντιστάθηκαν οργανωμένα στη χούντα, έχοντας ήδη γυρίσει τις πλάτες στη σοβιετική ιδεολογία του ΚΚΕ,
Η Ιουλία Περσάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1895 και άρχισε να δημοσιεύει διηγήματα από τα είκοσι ένα της χρόνια.
Ο κόσμος των λαϊκών τάξεων και του κοινωνικού περιθωρίου του μεταπολεμικού Πειραιά αποτελεί απαραγνώριστο χαρακτηριστικό της πεζογραφίας του Διονύση Χαριτόπουλου,
Με την πρώτη συλλογή διηγημάτων του, που κυκλοφόρησε προ διετίας υπό τον τίτλο Τηγανητές γοργόνες, ο Παναγιώτης Ρίζος
Ο Αργύρης Χιόνης εκπροσωπεί μια από τις ισχυρότερες φωνές όχι μόνο της γενιάς του 1970 αλλά και ευρύτερα της νεότερης ελληνικής ποίησης.
Οι ιστορικοί μυθιστοριογράφοι του 19ου αιώνα είχαν μια καταστατική αρχή: να θέτουν στο κέντρο της δράσης τους ανώνυμα πρόσωπα.
Ενα φως από βιτρό που κουβαλά την εικόνα μιας μεσαιωνικής δεσποσύνης και λούζει λυτρωτικά έναν καθηγητή της μέσης εκπαίδευσης,