Αντώνης Τριφύλλης

Τρία γεγονότα του Σεπτεμβρίου συνέβαλαν στο να καθαρίσει κάπως ο ορίζοντας των διαδοχικών κρίσεων που πλήττουν την Ευρώπη εδώ και χρόνια. Ας τα δούμε περιληπτικά: 1.  Brexit. Μετά το δημοψήφισμα και την ενεργοποίηση του άρθρου 50 για την έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ, φαίνεται ότι οι δύο πλευρές συνειδητοποίησαν πως οι οικονομικές, κοινωνικές […]

Ο νέος υπουργός Brexit της Μεγάλης Βρετανίας Dominic Raab παρουσίασε την πρώτη ομάδα κατευθύνσεων προς τις επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια και τους πολίτες σχετικά με το τι τους περιμένει μετά την έξοδο, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία με την ΕΕ των «27».

Ηταν μια μέρα σαν τις άλλες. Η παρέα, πολιτικά πολύχρωμη, απολάμβανε την κυριακάτικη μονοτονία των ολιγοήμερων διακοπών αρχές καλοκαιριού στο νησί. Μπάνιο, γενναίο πρωινό, πειράγματα παιδιάστικα μεσηλίκων και μια θέα με βάρκες, θάλασσα απέραντη ακύμαντη και καφές.

Η «δεξαμενή σκέψης» που απέκτησε σε λίγα μόνο χρόνια διεθνή φήμη για τις μελέτες της έχει δημοσιεύσει τέσσερις έρευνες με τίτλο «Τι πιστεύουν οι Ελληνες».

Δύο γεγονότα κυριάρχησαν τις τελευταίες ημέρες πριν από τις θερινές διακοπές των εθνικών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Και τα δύο ολοκλήρωσαν την παρούσα φάση της διπλής κρίσης που βιώνει η Ενωση.

«Δεν καταλαβαίνω πώς οι Αυστριακοί κατάφεραν να θεωρεί όλος ο κόσμος ότι ο Μπετόβεν ήταν Αυστριακός και ο Χίτλερ Γερμανός!»

Μελέτησε το παρελθόν αν θες να ορίσεις το μέλλον Κομφούκιος

Το ερώτημα είναι ρητορικό, όπως καταλαβαίνετε.

«...Για κάθε τι, για το παραμικρό ρωτούνε κ' εξετάζουν,

Σε πρόσφατη έκδοση του βιβλίου της διαΝΕΟσις «Η Επόμενη Ευρώπη» παρουσιάζεται ένα σύνολο κειμένων για το μέλλον της Ευρώπης

Η Κίνα και η Ρωσία έχουν ένα πλούσιο ιστορικό παρελθόν, στο οποίο χρειάστηκε να αφιερώσουμε μεγάλο μέρος των προηγούμενων άρθρων μας για να εντοπίσουμε μερικά στοιχεία της ταυτότητάς τους που παίζουν καταλυτικό ρόλο σε σχέση με τη σημερινή τους θέση στον κόσμο και τις μεταξύ τους ισορροπίες.

Σε αντίθεση με τα προηγούμενα κείμενα στο «Βήμα» για την Κίνα και τη Ρωσική Ομοσπονδία, οι αναφορές στην ιστορία της πρώτης υπερδύναμης της εποχής είναι σχετικά σύντομες. Και αυτό γιατί η Αμερική είναι μια «νέα» χώρα.

Δύο από τις δραστηριότητες του ανθρώπινου είδους είναι αυτές που παράγουν πλούτο, ευημερία, φτώχεια και παρακμή. Είναι αυτές που προκαλούν ανισορροπίες, συμμαχίες, εχθρότητες, ακόμα και πολέμους.

Η πιο σκοτεινή ώρα (Darkest Hour). Έγχρωμη δραματική ιστορική ταινία αγγλικής παραγωγής 2017, σε σκηνοθεσία

Μετά τη σύντομη παρουσίαση της Κίνας στο «Βήμα», στο πλαίσιο επισκόπησης των Μεγάλων Δυνάμεων που καθορίζουν την παγκόσμια ισορροπία, συνεχίζουμε σήμερα με τον ρόλο της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οπως θα δείτε, οι οικονομικές της αποδόσεις δεν είναι εντυπωσιακές.

«Οι προϋπολογισμοί δεν είναι λογιστικές ασκήσεις, αλλά πρέπει να ανταποκρίνονται στις προτεραιότητες και στις φιλοδοξίες. Αποτυπώνουν το μέλλον μας σε αριθμούς. Πρώτα λοιπόν πρέπει να συζητήσουμε τι είδους Ευρώπη θέλουμε. Στη συνέχεια, τα κράτη-μέλη πρέπει να διαθέσουν τα χρήματα που απαιτούνται για τους φιλόδοξους στόχους τους».

«Οταν ξεκινήσεις το ταξίδι στον ωκεανό της παγκοσμιοποίησης, δεν πρέπει σε κάθε φουρτούνα να επιστρέφεις στο ασφαλές σου λιμάνι, αλλά αποφασιστικά να συνεχίσεις». Ο πρόεδρος Σι Τζιπίνγκ στην ομιλία του στο περσινό Νταβός.

«...Θοδωράκια μ', Χατζιδάκια μ', εσείς τρώτε και πίνετε και μένα με τρώει η αρκούδα...» Διονύσης Σαββόπουλος, «Η εκδίκηση της γυφτιάς»

Σύμφωνα με το κινεζικό ωροσκόπιο, η Ευρωπαϊκή Ενωση, που γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1957, χρονιά του Αρουραίου, είναι ένα ον φιλόδοξο, τίμιο, μερικές φορές επιθετικό, δύσπιστο και οργανωτικό.

«...πλην Λακεδαιμονίων» «Στα 200 π.Χ.», Κ.Π. Καβάφης