Ιωάννης Τούντας

Στο γνωστό παιχνίδι «Θάρρος ή Αλήθεια» κάθε παίκτης σε μια παρέα πρέπει να διαλέξει, όταν έρθει η σειρά του, το «θάρρος» ή την «αλήθεια». Στην πρώτη περίπτωση θα πρέπει να εκτελέσει μια πράξη που θα του υποδειχθεί, ενώ στη δεύτερη να απαντήσει ειλικρινά σε ερώτηση που θα του τεθεί. Καλό είναι το παιχνίδι αυτό να […]

Πρόσφατα παρουσιάστηκε η έρευνα της διαΝΕΟσις για το «τι πιστεύουν οι Ελληνες», την οποία σχολίασαν η καθηγήτρια Ιστορίας Μαρία Ευθυμίου και ο συγγραφέας-φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος.

Η συνεχιζόμενη κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με την Τουρκία ξαναέφερε στο προσκήνιο την ανάγκη εθνικής συνεννόησης για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.

Οι χρόνιες στρεβλώσεις στην αγορά του φαρμάκου συνέθεταν προνομιακό πεδίο για την εκτροφή πιθανόν σκανδάλων και προφανούς σκανδαλολογίας για τα οποία θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη.

Τα παλιά καλά χρόνια, στην πολιτική, η θεωρία προηγείτο της πράξης, ιδιαίτερα στον χώρο της Αριστεράς, όπου έβριθαν οι διανοούμενοι και περίσσευαν οι ιδεολογικές διαμάχες. Μετά την ίδρυση της Tρίτης (Κομμουνιστικής) Διεθνούς και την εγκαθίδρυση κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη και στην Ασία, η θεωρία, αν και υποτάχθηκε στις πολιτικές-κομματικές ανάγκες και σκοπιμότητες των ολοκληρωτικών αυτών καθεστώτων, δεν έπαψε να αποτελεί ζωντανό πεδίο αναζητήσεων και αντιπαραθέσεων, κυρίως στον σοσιαλιστικό και ευρωκομμουνιστικό χώρο, που διατήρησαν την ιδεολογικοπολιτική τους αυτονομία από τον δογματικό κομμουνισμό.

Οι περισσότερες μεταρρυθμίσεις αποτυγχάνουν.

Τα κομματικά συνέδρια δεν παρουσιάζουν κατά κανόνα ευρύτερο ενδιαφέρον.