Η ποιητική γλώσσα του Ντίνου Σιώτη υποβάλλει έναν κόσμο συνδυάζοντας την πραγματικότητα με τη φαντασία ή ένα μείγμα των δύο, με έναν ανανεωμένο τρόπο που δεν έχει προηγούμενο, γράφει ο Πέτρος Γκολίτσης, ανασκάπτοντας εις βάθος τις υπό έρευνα δύο ποιητικές συλλογές [Κέδρος, 2006, και Κοινωνία των (δε)κάτων, 2012, αντίστοιχα].