Η φιλελεύθερη δημοκρατία από πεδίο άσκησης της ελευθερίας του λόγου, ανοικτό για τους πάντες, μετατρέπεται σε χώρο που μόνον οι «ειδικοί» έχουν δικαίωμα λόγου.
Δεν ξέρουμε ακόμη πόσο θα επηρεάσει τις λειτουργίες των δημοκρατιών η πανδημία, αλλά γνωρίζουμε πως η 11/09 τις επηρέασε καθοριστικά.
Ο αμερικανός αντιστράτηγος ε.α. παραδέχεται ότι η υπερδύναμη έθεσε πολύ υψηλούς στόχους και ανέχθηκε επί μακρόν τη διαφθορά στην αφγανική εξουσία
Συμπληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή 53 χρόνια από την εισβολή στην Πράγα των τανκς των κρατών του Συμφώνου Βαρσοβίας – πλην της Ρουμανίας. Τη νύχτα της 20ης προς την 21η Αυγούστου έληγε το πείραμα της εφαρμογής του «δημοκρατικού σοσιαλισμού». Γενικά το να ζει κανείς σ’ αυτόν τον κόσμο ήταν πολύ επικίνδυνο. Ας θυμηθούμε «Το Αστείο» του Κούντερα. […]
Το 2010 στην Πλατεία των αγανακτισμένων κτύπησαν οι καμπάνες του τέλους της Μεταπολίτευσης. Οχι γιατί κατέρρευσε ο παραδοσιακός δικομματισμός ΠαΣοΚ και ΝΔ, αλλά γιατί κατέρρευσαν οι «ανοχές» που κρατούσαν τη συνοχή της μεταπολιτευτικής κοινωνίας. Μερικοί κρίνουν το τέλος ή τη συνέχεια της Μεταπολίτευσης αθροίζοντας τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων. Κάνουν λάθος. Κάθε ιστορική περίοδος […]
Το τι είναι Κέντρο εξαρτάται πάντοτε από την πολιτική συγκυρία. Αλλο ήταν αυτό στην περίοδο του Εμφυλίου, άλλο στο 1964, άλλο στη Μεταπολίτευση και άλλο σήμερα.
Στις 23 Ιουλίου έκλεισαν 47 χρόνια από την πτώση της χούντας. Η Μεταπολίτευση, την οποία αρκετοί προσπάθησαν να απαξιώσουν, είναι μακράν η καλύτερη περίοδος για την ελληνική Δημοκρατία. Συμβολικά αυτή τελείωσε το 2010. Το κομματικό-πολιτικό σύστημα που προέκυψε ήταν διπολικό με συμπλήρωμα ένα μικρό κόμμα της Ακρας Δεξιάς τα πρώτα χρόνια και δύο μικρά κόμματα […]
Χρειάζονται μεταρρυθμιστικές πρακτικές, αλλά πιο πολύ είναι απαραίτητες μεταρρυθμιστικές ιδέες και πνοή. Ο αβέβαιος άνθρωπος χρειάζεται μια πολιτική αφήγηση για να πιαστεί απ’ αυτήν και να σταθεροποιηθεί κάπου
Το να τσαλαβουτά κανείς στα βρώμικα νερά της ρευστής κοινωνίας σημαίνει να ακολουθεί το «Κέντρο» ως σύγχρονη μορφή εξαφάνισης του Πολιτικού. Ολα είναι Κέντρο
Οι κατ' ουσία σοσιαλδημοκρατικές παρεμβάσεις των Μπάιντεν - Γέλεν - γνωστές, να μην τις επαναλαμβάνω - αμφισβητούν όχι μόνο τους νεοφιλελεύθερους αριθμητές, αλλά και την ιερή αγελάδα του μονεταριστικού κοινού παρονομαστή, του «χρυσού δημοσιονομικού κανόνα».
Ο Μπλερ ήταν το άλογο που πήρε τους Εργατικούς από το κατεστραμμένο τοπίο της μάχης και τους μετέφερε σε νέο χώρο. Θλιβερή σύγκριση με το καθ' ημάς Κίνημα Αλλαγής...
Δεν είμαστε η πρώτη χώρα στην οποία ξεσπούν διαμάχες για την ιστορία της.
Η «αξιοκρατία» όντως χρειάζεται για την ανάπτυξη αισθήματος δίκαιης κοινωνίας. Η εργαλειοποίησή της όμως απαξιώνει όλους όσοι δεν κατορθώνουν να πετύχουν στην αγορά.
Αν η Κεντροαριστερά δεν μπορέσει να γίνει η πολιτική αντιπρόταση στην Κεντροδεξιά, τότε αυτή η αδυναμία δημιουργεί πολιτικό κενό το οποίο τείνει να καλυφθεί εντός της Κεντροδεξιάς.
Η πανδημία αργά η γρήγορα θα περάσει. Τι θα μείνει όμως μετά από αυτήν; Μπορεί, όπως λένε οι Αμερικανοί, να γίνει ένα rally’round the flag, δηλαδή οι πολίτες να συσπειρωθούν γύρω από «τη σημαία», γύρω από το υπερσυντηρητικό «νόμος και τάξη» ή, όπως λένε πάλι οι Αμερικανοί, να πουν οι πολίτες fine weather for ducks, […]
Ενα φάντασμα πλανιέται στο Διαδίκτυο – το φάντασμα της νεο-αντιδραστικής σκέψης. Ολες οι δυνάμεις των ποικίλων φόβων των μεσαίων και των ασθενέστερων στρωμάτων έχουν συνασπισθεί σε ιερή συμμαχία υπέρ του. Στον ρόλο του Μέτερνιχ κάποιοι «φιλελεύθεροι». Πρώην κομμουνιστές οι περισσότεροι που προσχώρησαν στον φιλελευθερισμό, χωρίς να έχουν «ξεπεράσει» τον κομμουνιστικό μανιχαϊσμό. Τρία είναι τα μέτωπα αυτής […]
Το μείζον πρόβλημα της ΕΕ είναι ότι αυτή έχει απολέσει την προωθητική της δυναμική. Και την έχει απολέσει γιατί έχουν «μπουκώσει» οι μηχανές των δύο πολιτικών πόλων του μεταπολεμικού θαύματος: της Σοσιαλδημοκρατίας και της Κεντροδεξιάς.
Τι κάνει αυτούς τους ανθρώπους να πιστεύουν σε συνωμοσιολογίες και να θεωρούν τώρα εχθρούς και τους επιστήμονες εκτός από τους πολιτικούς;
Δεν είχαν σταματήσει οι δολοφονικές επιθέσεις τζιχαντιστών στη Γαλλία και σ’ αυτές ήρθαν να προστεθούν οι επίσης απεχθείς και βάρβαρες δολοφονίες στη Βιέννη. Και αύριο ποιος ξέρει πού αλλού. Κανείς δεν είναι σίγουρος τι μπορεί να του συμβεί ανά πάσα στιγμή. Η δίκαιη οργή των ευρωπαίων πολιτών ξεχειλίζει. Ο φόβος πλέον επεκτείνεται παντού. Πώς να […]
Αρχικά οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο «εύγε» στους δικαστές που πέταξαν στα σκουπίδια την εισήγηση της εισαγγελέως για την αθώωση της ηγετικής ομάδας της Χρυσής Αυγής και έβγαλαν μια ιστορική απόφαση καταδίκης αυτού του νεοναζιστικού κόμματος ως εγκληματικής οργάνωσης. Οφείλουμε ένα ακόμα μεγαλύτερο «μπράβο» σε αυτή την ηρωική μητέρα, τη Μάγδα Φύσσα, που σε πείσμα μιας […]