Νίκος Μπακουνάκης

Το μήκος της ήταν εντυπωσιακό: 3.350 μέτρα. Στην πλήρη ακμή της, που συμπίπτει με την εποχή της λεγόμενης Μπελ Επόκ, ήταν ένα θαλάσσιο μέτωπο κοσμοπολίτικης αύρας, όπου τα καφενεία, οι ταβέρνες και οι μπιραρίες διαδέχονταν τα κινηματοθέατρα, τα μεγάλα ξενοδοχεία συνόρευαν με μεγαλοαστικές κατοικίες και οι αποθήκες εμπορευμάτων γειτνίαζαν με γραφεία ναυτιλιακών και εξαγωγικών εταιρειών […]

Φοράει τζιν και στενό κοντομάνικο πουκάμισο. Είναι μόλις 44 ετών και διδάσκει φιλοσοφία στη γαλλική Πολυτεχνική Σχολή. Τον αποκαλούν φιλόσοφο, αλλά ο ίδιος προτιμάει την ιδιότητα του «καθηγητή φιλοσοφίας». Ηρθε στην Αθήνα για να μιλήσει για την ελευθερία. Γευματίσαμε μαζί του στη Γαλλική Πρεσβεία, την περασμένη Τρίτη. Είναι ο Μικαέλ Φεσέλ. Γι’ αυτόν τον ταλαντούχο […]

Μαρτυρίες για την οδό Ευριπίδου, έναν κεντρικό δρόμο, που αποτελεί το όριο ανάμεσα στην παράδοση και στις νέες συνθήκες της πόλης

Με τη νίκη του στη μάχη του Ισθμού το 146 π.Χ. ο ύπατος Λεύκιος Μόμμιος επικύρωσε την οριστική κατάκτηση της Ελλάδας από τη Ρώμη. Οι κάτοικοι της Κορίνθου δολοφονήθηκαν ή πουλήθηκαν ως δούλοι, οι θησαυροί της πόλης λεηλατήθηκαν, τα δημόσια κτίριά της καταστράφηκαν και τα εδάφη της έγιναν περιουσία της Ρώμης. Τέτοιας έκτασης βαρβαρότητα είχε […]

Ποτέ τόσο πολλά ρολόγια δεν χτύπησαν χαρμόσυνα για μια επανάσταση. Πρόκειται για τα επιτραπέζια φιλελληνικά ρολόγια, μια αποκλειστικά γαλλική ειδικότητα, που παράγονταν κατά εκατοντάδες στις δεκαετίες του 1820 και του 1830, με παραστάσεις από την Επανάσταση του 1821 (ο ελληνικός αγώνας για την ανεξαρτησία) αλλά και συμβολοποιημένες σκηνές από την αρχαία ιστορία. Τα ρολόγια αυτά, […]

Oλοι ξέρουμε τον καφέ της παρηγοριάς. Τον περιμένουμε, συνήθως μετά την τελετουργία του οριστικού αποχωρισμού, με τη συνοδεία κονιάκ. Οι Γάλλοι έχουν μάλιστα την έκφραση «consoler son café» (παρηγορώ τον καφέ μου, κατά λέξη) που σημαίνει ρίχνω αλκοόλ στον καφέ (που δεν είναι απαραίτητα ο τούρκικος). Η παρηγοριά μπορεί να είναι λοιπόν μια χειρονομία, αλλά […]

Φανταστείτε μια επιστημονική έρευνα με αντικείμενο το πέος: το πέος όχι ως ανδρικό όργανο αναπαραγωγής αλλά ως μια κοινωνική κατασκευή. Μέσα από αυτή την οπτική το πέος είναι η βάση μιας κουλτούρας βιασμού που ενυπάρχει στις κοινωνίες. Βιασμός κάθε είδους, ακόμα και βιασμός της φύσης. Από την άποψη αυτή, το πέος είναι επίσης υπεύθυνο για […]

Ο Γιώργος Παππάς (1903-1982) είχε γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη. Αστός. Ηταν δικηγόρος. Είχε ασκήσει μάλιστα το δικηγορικό επάγγελμα στη Γαλλία και στη Μαδαγασκάρη. Ισως γι’ αυτό ένα από τα προσωνύμιά του ήταν Μαδαγασκαρινός. Τα άλλα παρατσούκλια του ήταν Φράγκος, Καθολικός και Κατάσκοπος. Την άνοιξη του 1941 ο Παππάς πρωτοστάτησε στην ίδρυση της αντιστασιακής οργάνωσης Εθνική Δράση, […]

Η κρίση της Σουηδικής Ακαδημίας, η αναβολή της απονομής του βραβείου, τα υποκατάστατα, η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου και η προίκα της νιτρογλυκερίνης

Στη Συκιά της Λακωνίας, τη δεκαετία του 1950. Οι άνθρωποι ξεκαλοκαιριάζουν «στ’ αμπέλια». Oχι, δεν είναι αμπελώνες. Αλλά μια περιοχή έξω από το χωριό, με μονόχωρα σπίτια, αλλά κυρίως υπαίθρια ζωή, όπου άντρες, γυναίκες και παιδιά βρίσκονται κοντά στα κτήματα με τις συκιές, το βασικό προϊόν που εμπορεύονται. Την εμπειρία της ζωής στ’ αμπέλια περιγράφει […]

Οι κατασκευασμένες και ψεύτικες ειδήσεις (τα περίφημα fake news ή hoaxes) δεν συνδέονται αποκλειστικά με την εποχή του Internet και των νέων μέσων, όπου ο έλληνας υπουργός Πολιτισμού μπορεί να αναγγείλει τον θάνατο ενός σκηνοθέτη και ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί, με πειθώ, ότι είναι ο πρίγκιπας της Ουαλίας. Πέθανε αυτές τις ημέρες ο Αλαν […]

έκδοση

Η νέα υπουργός Πολιτισμού κυρία Μυρσίνη Ζορμπά δημοσιοποίησε, μιλώντας κατά την τελετή έναρξης του 47ου Φεστιβάλ Βιβλίου στο Ζάππειο, την πρόθεσή της για την επαναλειτουργία του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) ή ενός αντίστοιχου οργανισμού. Κατά κάποιον τρόπο αυτή η εξαγγελία ήταν αναμενόμενη, καθώς το ΕΚΕΒΙ ήταν δημιούργημα της κυρίας Μυρσίνης Ζορμπά. Ηταν η πρώτη διευθύντριά […]

Αρκετοί διανοούμενοι που είχαν βρεθεί μέσα ή πολύ κοντά στο λεγόμενο εκσυγχρονιστικό ΠαΣοΚ του Κώστα Σημίτη έχουν μετακινηθεί προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ενας έλληνας λογοτεχνικός ήρωας μας έρχεται από τη Γαλλία.

«Περπάτησε μέχρι τα υπαίθρια καφέ της πλατείας Εξαρχείων.

Τον Ιούνιο του 1933 ο Ζορζ Σιμενόν, ως ρεπόρτερ της μεγαλύτερης γαλλικής εφημερίδας της εποχής, της Paris-Soir, ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη για να πάρει συνέντευξη από μια σημαντική προσωπικότητα, τον Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρόνσταϊν, που δεν ήταν άλλος από τον Τρότσκι.

Βρίσκομαι έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Χώρας, στην Πύλο, με τα ευρήματα από το παλάτι του Νέστορα και από τους μυκηναϊκούς τάφους της περιοχής, και κοιτάζω την προτομή του Καρλ Μπλέγκεν.

Φανταστείτε μια οικογενειακή φωτογραφία: ο πατέρας είναι απών, η μητέρα είναι εκεί, αλλά είναι μια άλλου τύπου μητέρα, «επιθυμητική», ο γιος είναι γκέι, η κόρη λεσβία και η άλλη κόρη τρανς. Μας ξενίζει αυτή τη φωτογραφία.

Ας αφήσουν λοιπόν οι πολιτικοί τον χώρο στους επιστήμονες να κάνουν αυτό που ξέρουν καλά, κι ας κάνουν οι ίδιοι (οι πολιτικοί) τη δουλειά που πρέπει να κάνουν, έστω και κρυπτόμενοι.