Β Χρήστος Μασσαλάς

Οι λέξεις που κυριαρχούν, ανακριβώς, στο λεξιλόγιο όλων σχεδόν των Υπουργών Παιδείας

Η χώρα μας επαναλαμβάνει το χειρότερο εαυτό της. Χάνει τη μνήμη της και δεν ξέρει πια κανείς με τι είναι φτιαγμένο το χθές. Σαν να μη φτάνει αυτό, όλοι μας τη ζωγραφίζουμε με τα χειρότερα χρώματα. Αλήθεια, πώς θέλουμε να είμαστε σεβαστοί αν δεν έχουμε αυτοσεβασμό;

Από μια αναδρομή στο παρελθόν διαπιστώνουμε ότι: η φαυλότητα της εξουσίας και η εξασθένηση του κύρους των

Όλοι μας αναζητούμε ένα σκοπό που να μας υπερβαίνει…Η ζωή μας αποκτά νόημα όταν δίνουμε αξία στο σκοπό μας και θεωρούμε ότι αξίζει τις θυσίες μας. Είναι αυτό που ονομάζουμε αφοσίωση, είναι το αντίθετο του ατομικισμού.

Η αναδρομή στη διακυβέρνηση της χώρας μας αποκαλύπτει τις ενέργειες των πολιτικών μας που την οδήγησαν στην ανυποληψία και την παρακμή. Άλλοτε από έλλειψη γνώσης, άλλοτε από σκοπιμότητες και άλλοτε από ανικανότητες.

Το διαδίκτυο και γενικά οι νέες τεχνολογίες έχουν αλλάξει το περιβάλλον της εκπαίδευσης, του πιο σημαντικού μοχλού της παιδείας.

Έχουμε την τύχη να ζούμε σ’ ένα ευλογημένο τόπο που είναι ανοιχτό μουσείο...

Η λειτουργική δημοκρατία προστατεύει τους αδύνατους και δίνει τη δυνατότητα...

Η τρομοκρατία είναι παλιό φαινόμενο. Οι πληρωμένοι δολοφόνοι που εκτελούσαν...

Ζούμε τις συνέπειες της «αρνητικής» παγκοσμιοποίησης, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη