Πέτρος Μαρτινίδης

«Να παρακαλάτε να έχουμε την Αριστερά στην εξουσία» συνέστησε ο κ. Τάσος Παππάς (ο επιφανέστερος, τηλεοπτικά τουλάχιστον, δημοσιογράφος της Εφημερίδας των Συντακτών) σε συνομιλητές του πρωινής εκπομπής στις 19/11, «διότι στην αντιπολίτευση η Αριστερά είναι μανούλα, δεν θα σας αφήσει σε χλωρό κλαδί»! Βεβαίως, το είπε χαμογελώντας, ως χαριτολόγημα. Μόνο που προκάλεσε παγωμάρα. Οι Αριστεροί […]

Στοιχηματίζω ότι όσοι με έμφαση υπερασπίζονται το πανεπιστημιακό άσυλο θα εναντιώνονται, το ίδιο εμφατικά, στη διάκριση της επικρατούσας θρησκείας. Και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο, πρόκειται για ιδεοληψίες που επιμένουν να διατηρούν νομικό στάτους. Στη δεύτερη περίπτωση το οξύμωρο είναι προφανές. Ενα στατιστικό δεδομένο μετατρέπεται σε θεολογικό τεκμήριο. Επειδή το 95% των Ελλήνων είναι ορθόδοξοι, άρα […]

Με κάτι σαν το «όλοι μαζί μπορούμε», ορισμένα συνθήματα της καμπάνιας του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν ενωτικά. Πίσω τους όμως δεν παύει να ηχεί αυτό που μέχρι πρόσφατα τόνιζαν κομματικά στελέχη και πολλοί δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, ότι στις επόμενες εκλογές «θα συγκρουστούν δύο τελείως διαφορετικοί κόσμοι». Κι ένα σύνθημα σαν το «η χώρα μάς ανήκει» μία μόνο […]

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι, αντάμα / προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα» έλεγε στο περίφημο Οι μοιραίοι ο Βάρναλης, το 1922. Κοντά έναν αιώνα μετά, μόλις το θάμα συνέβη, οι «πρώτη φορά Αριστερά» υπερασπιστές των απόκληρων αποδείχθηκαν δόλιοι, χυδαίοι κι άπληστοι, αντάμα. Δόλιοι στο πώς να πάρουν την εξουσία, χυδαίοι ασκώντας την, άπληστοι να την κρατήσουν όσο […]

Με την περίφημη «απεύθυνσή» του, ο Πρωθυπουργός εισήγαγε στο επίσημο πολιτικό λεξιλόγιο την ιδιόλεκτο αριστερίστικων φοιτητικών παρατάξεων του 1990. Τότε που αρειμάνια μέλη της ΕΑΑΚ ή συναφών σχημάτων μπούκαραν στις τάξεις για να κάνουν «μια απεύθυνση», εν όψει καταλήψεων. Σε σχέση με το τι εισήγαγαν στο πολιτικό λεξιλόγιο η κυρία Μεγαλοοικονόμου ή ο κ. Πολάκης, […]

Τα άλματα άνευ φοράς εντάχθηκαν στα αγωνίσματα του στίβου από την Ολυμπιάδα του 1900 στο Παρίσι και διατηρήθηκαν ως το 1912 στη Στοκχόλμη. (Με τον Ελληνα Κωνσταντίνο Τσικλητήρα, μάλιστα, να διακρίνεται σ’ αυτά.) Η ένταξή τους τιμούσε ένα αγώνισμα που, όπως τόσα άλλα, υφίστατο στους Ολυμπιακούς της αρχαιότητας. Συχνά τότε οι αθλητές χρησιμοποιούσαν «αλτήρες» – λίθινα […]

«Η Ιστορία έγραψε και δεν ξεγράφει. Και είναι αλήθεια αυτό που είπε κάποτε ο Αλτουσέρ: «Η Ιστορία διαρκεί πολύ»». Αυτά δήλωνε ο κ. Τσίπρας στις 14/12 στο Παλέ ντε Σπορ, αντιπαραβάλλοντας την εδώ σταδιακή επάνοδο της ευημερίας με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που, υπό δεξιές κυβερνήσεις, κατρακυλούν στον εθνικισμό και στην κοινωνική αναλγησία. Η παραπομπή, προφανώς, […]

Από εκείνο τον δρόμο όπου οι θνητοί αδαείς περιφέρονται, δικέφαλοι κουφοί αλλά και τυφλοί, έκθαμβοι, ορδές χωρίς κρίση. Παρμενίδης, Περί Φύσεως Μπορεί να είναι ματαιοπονία να αρθρογραφείς εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσα πολλά να ειπωθούν, τόσο μικρό αντίκρισμα. Από πού ν’ αρχίσεις και πού να τελειώσεις ως προς την ασυνέπεια, τον καιροσκοπισμό, τη μικρότητα, τη χυδαιότητα, τη […]

Από εκείνο τον δρόμο όπου οι θνητοί αδαείς περιφέρονται, δικέφαλοι κουφοί αλλά και τυφλοί, έκθαμβοι, ορδές χωρίς κρίση. Παρμενίδης, Περί Φύσεως Μπορεί να είναι ματαιοπονία να αρθρογραφείς εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Τόσα πολλά να ειπωθούν, τόσο μικρό αντίκρισμα. Από πού ν’ αρχίσεις και πού να τελειώσεις ως προς την ασυνέπεια, τον καιροσκοπισμό, τη μικρότητα, τη χυδαιότητα, […]

Αυτόν τον τίτλο - «Ιλιγγος από τις επιτυχίες» - είχε άρθρο του Στάλιν στην Πράβντα, στις 2 Μαρτίου 1930.

Συνέβη με τη συνέντευξη Μητσοτάκη στον Σκάι ό,τι με τη συνέντευξη Μπουτάρη στο CNN. Τοποθετήσεις αποσπάστηκαν από τα συμφραζόμενα.

Σε πρόσφατη συνέντευξη περί τη ζωή και την καριέρα της, η κυρία Αρβελέρ εξηγούσε ότι από τα πολλά χρόνια συμβίωσης με τον γάλλο σύζυγό της έφτασε να έχει τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα μαζί του.

Ισχύει για τον κομμουνισμό ό,τι και στο ανέκδοτο με τα προσκοπάκια που, για να κάνουν την καλή πράξη της μέρας, περνούν με το ζόρι μια γηραιά κυρία στο απέναντι πεζοδρόμιο, ενώ εκείνη δεν θέλει να διασχίσει τον δρόμο

«Μη χάνετε την ελπίδα!.. Θα τη βρουν και θα σας την ξαναπουλήσουν!» (Ο Προφήτης του Αρκά)

Καλώς ή κακώς, είχαμε συνηθίσει να είναι η δημόσια τηλεόραση, από καταβολής της, μια φιλοκυβερνητική τηλεόραση.