Γεράσιμος Μαρκαντωνάτος

Συμπληρώνεται φέτος μια εκατονταετία από την πρώτη έκδοση του πρώτου τόμου του μνημειώδους έργου του Οσβαλντ Σπένγκλερ «Η παρακμή της Δύσης» (1918), που προκάλεσε βαθύτατη εντύπωση όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε όλον τον κόσμο με τις βαρυσήμαντες διαπιστώσεις του και τις δυσοίωνες προβλέψεις του, ειδικότερα για τον δυτικό πολιτισμό

Στα τελευταία σαράντα χρόνια έχουν ως γνωστόν επιχειρηθεί στη χώρα μας αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση

Ο επικεφαλής και πολλά στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης, καθώς και όλοι σχεδόν οι βουλευτές που ανήκαν στη συμπολίτευση

Φαίνεται ότι είναι τέτοια η ανθρώπινη φύση που δεν μπορεί να αποφύγει τη μικροψυχία και την εμπάθεια.

Ενας από τους εδραίους στόχους της δευτεροβάθμιας κυρίως εκπαίδευσης είναι, ως γνωστόν, να καταστούν οι μαθητές ικανοί να παράγουν σωστό και οργανωμένο λόγο

Σφαλερή φαίνεται σήμερα η παλαιότερη εκείνη άποψη ότι ο Θουκυδίδης - ο μεγαλύτερος ιστορικός όλων των εποχών σύμφωνα με πολλούς ομοτέχνους του - δεν αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στον ρόλο και στη δράση των ατόμων.

Στην αρχαία Ελλάδα τα «άθλα» ή «αριστεία», δηλαδή το βραβείο, το έπαθλο των αρίστων, ήταν άρρηκτα συνδεδεμένα με όλες τις εκφάνσεις του πολιτικού

Ο τρόπος επιλογής των αποφοίτων της Μέσης Εκπαίδευσης για τις ανώτερες και ανώτατες σχολές της χώρας αποτέλεσε από χρόνια πραγματικό βραχνά όχι μόνο για τους μαθητές τους ίδιους

Oλοι ξέρουμε τι είναι φθόνος: το έντονο εκείνο συναίσθημα δυσαρέσκειας που μας κατακυριεύει για κάποιον ή κάποιους που υπερέχουν και είναι καλύτεροί μας· που προοδεύουν ή ευτυχούν·

Η δραματική κριτική αποπειράθηκε κατά καιρούς να δώσει πολιτικό περιεχόμενο στον γνωστό μύθο του Φιλοκτήτη και να ερμηνεύσει την ομότιτλη τραγωδία του Σοφοκλή με πολιτικά κριτήρια.

Σε προηγούμενο άρθρο μας στο «Βήμα» της Κυριακής (7.4.2014), επιχειρηματολογώντας υπέρ της διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στο γυμνάσιο,

Εχουμε την πεποίθηση ότι ελάχιστοι συνέλληνες υπάρχουν ακόμη σήμερα που πιστεύουν ότι είναι δυνατό να κατακτηθεί η νεοελληνική μας γλώσσα

Ακούοντας και διαβάζοντας για τις ανήκουστες αγριότητες που διαπράττονται αυτόν τον καιρό στη διάρκεια μακρόχρονης πολυαίμακτης εμφύλιας σύρραξης σε χώρα της Μέσης Ανατολής,

Η ελληνική γλώσσα είναι, ως γνωστόν, από τις ελάχιστες γλώσσες του κόσμου που διατηρήθηκε ενιαία και αδιάσπαστη χιλιετίες.

Σε προηγούμενο άρθρο μας στο «Βήμα της Κυριακής» (11.8.2013), συνηγορώντας υπέρ της επαναφοράς του πλατωνικού «Κρίτωνος» στο πρόγραμμα του Γυμνασίου, κάναμε υπαινιγμούς,

Εν όψει της σχεδιαζόμενης μεταρρυθμιστικής παρέμβασης στη δομή και στα προγράμματα

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης μια εντεινόμενη ανησυχία όσον αφορά στον κίνδυνο που διατρέχει η εθνική τους γλώσσα από την καταιγιστική ομολογουμένως εισβολή αγγλικών λέξεων και όρων.

Η επαναλειτουργία των πρότυπων πειραματικών σχολείων που αποφασίστηκε πρόσφατα από την Πολιτεία αποτελεί κατά τη γνώμη μας πρωτοβουλία όχι μόνο ορθή και επιβεβλημένη αλλά και έναν ακόμη ελπιδοφόρο οιωνό για τη μελλοντική πορεία του τόπου μας.

Σε προηγούμενο άρθρο μας στο κυριακάτικο «Βήμα» κάναμε νύξη στον πολυσυζητημένο αριστοτελικό όρο «κάθαρση».

Σε προηγούμενο άρθρο μας στο κυριακάτικο «Βήμα», κάναμε νύξη στον πολυσυζητημένο αριστοτελικό όρο «κάθαρση». Στο παρόν θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε ερμηνευτικά, όσο μας είναι δυνατόν, τον όρο αυτόν της «Ποιητικής» του Αριστοτέλη ‒ ακροπατώντας σε μερικά από τα βασικότερα μελετήματα της διεθνούς βιβλιογραφία