Σε παλαιότερα κείμενά μου, που χρονολογούνται από την εποχή, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχα (μάλλον τιμητικά) παρομοιάσει τον Αλέξιο τον Μικρό με τον ριψοκίνδυνο, αλλά και απερίσκεπτο, όμηρο της παιδικής άγνοιας του κινδύνου, τον θρυλικό Ίκαρο, που καταποντίστηκε με τα λιωμένα κέρινα φτερά του, στην άβυσσο του σημερινού, ομώνυμου Ικάριου Πελάγους.
Τι κρίμα, που το 44χρονο «γελαστό παιδί», σύμφωνα με τον Στέλιο Παππά, πατέρα του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής ή κατ’ επέκτασιν «υπουργού Διαστήματος» Νίκου Παππά
Καταγέλαστες και διόλου σοβαρές οι όψιμες περιβαλλοντικές ευαισθησίες και φοβέρες μιας κυβέρνησης, που μόλις πριν από περίπου 20 ημέρες εκδήλωσε την πρόθεσή της για νομιμοποίηση αυθαιρέτων κτισμάτων από το 1975 μέχρι σήμερα και μάλιστα με το bonus χαμηλών προστίμων και εκπτώσεων.
Οι κορυφαίες θρησκευτικές επέτειοι ήταν ανέκαθεν μια ευκαιρία ειλικρινούς προσωρινής, έστω και 24ωρης, ανακωχής ακόμη και στις πιο ανυποχώρητες αιματηρές αναμετρήσεις, ανάμεσα σε αντίπαλα ξένα στρατόπεδα, αλλά δυστυχώς και σε αποτρόπαιες εμφύλιες αδελφοκτόνες αναμετρήσεις.
Μόνον οι διαβόητοι ηγέτες σε προσωποπαγή αυταρχικά καθεστώτα (Στάλιν, Ντούτσε, Φύρερ, Αμίν Νταντά, Τρουχίλο, Πινοσέτ, Μαδούρο), αλλά και οι εξίσου περιβόητοι εγκληματίες με αντικοινωνική πατέντα και βούλα (Ντίλινγκερ, Αλ Καπόνε, Εσκομπάρ, Reggie και Ronnie, Demetrius Flenory κ.ά), είναι λοιπόν απολύτως φυσικό, όλα αυτά τα αντικοινωνικά αποβράσματα να μισούν τη λέξη «συγγνώμη»…
Το έσχατο σημείο αυτοδιασυρμού αυτής της ανεκδιήγητης κυβέρνησης είναι, ότι αμέσως μετά το Βατερλό της αντιπαλότητάς της με τους ανεμομύλους και τα ξωτικά του Δον Κιχώτη (εξαπατημένες εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρων, media, αντιπολίτευση), τώρα ανεκάλυψε τους… εχθρούς νεκρούς στο Νέο Βουτζά και στο Μάτι της Ανατολικής Αττικής.
Στο θεατρικό λεξιλόγιο, αυτό το άδοξο και γεμάτο από λαϊκές αποδοκιμασίες (καζούρες) προβλεπόμενο τέλος της κυβερνητικής θητείας εξομοιώνεται με τη μαύρη αυλαία
Είναι πλέον φανερό ότι η ερήμην του ελληνικού λαού και του συνόλου της αντιπολίτευσης συνυπογραφή
Οι πρωτοβουλίες του διδύμου Αλ. Τσίπρα-Ν. Κοτζιά για την με συνοπτικές διαδικασίες
Εάν η συκοφαντία και οι ύβρεις είναι εν πολλοίς η επίσημη κυβερνητική έκφραση της εκτροπής, από τους κανόνες του δημοκρατικού διαλόγου και της πολιτισμένης πολιτικής αντιπαράθεσης, η αυστηρή και αδυσώπητη γλώσσα των δημοσκοπήσεων αλλά και της οικονομικής εξαθλίωσης είναι για τους υβριστές και συκοφάντες κάτι χειρότερο από τις εφιαλτικές αποδοκιμασίες χιλιάδων εξαπατημένων πρώην ψηφοφόρων του ψευδο-αριστερο-ακροδεξιού κυβερνώντος μορφώματος.
Τόσο η αποχώρηση της υπό τον Σταύρο Θοεδωράκη ομάδας βουλευτών, από το ΚΙΝΑΛ (Κίνημα Αλλαγής), όσο και οι πληθυνόμενες ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών από κόμματα, που δεν εξασφαλίζουν την επάνοδό τους στο Κοινοβούλιο, όλο αυτό το φαινόμενο της περίεργης κινητικότητας και των μεταγραφών θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το φιλί της ζωής, που επιχειρούν οι ναυαγοσώστες προς τους ναυαγούς.
Δεν γνωρίζω ποιος ευφυής image maker, ποιος ακριβοπληρωμένος κατασκευαστής ειδώλων
Η 17η Ιουνίου 2018 έχει ήδη καταγραφεί ως υπόδειγμα παγκόσμιας πρωτοτυπίας
Η πιο λακωνική, ρεαλιστική και σοβαρή τοποθέτηση, αναφορικά με το αντιδημοκρατικό παρασκήνιο των ερήμην της
Η νομιμοποίηση αυθαιρέτων κτισμάτων σε δασικές και εντός του αιγιαλού εκτάσεις είναι παλιό, προ 50ετίας και πλέον
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μολονότι ξεκίνησε με μια σύνεση και μετριοπάθεια την πολιτική του σταδιοδρομία, ως
Τελικά αποδείχτηκε αγιάτρευτη απληστία η επιμονή του ετερόκλητου και ανεκδιήγητου κυβερνώντος μορφώματος να
Ο ελληνικός λαός έχει διατυπώσει σε σειρά πρόσφατων δημοσκοπήσεων και σε ποσοστό που υπερβαίνει το 75-80% την
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Μπεντζαμίν Νετανιάχου και η συμπατριώτισά του νικήτρια του διαγωνισμού της φετινής Γιουροβίζιον κατήγαγαν προχθές μια τριπλή «νίκη» της ντροπής:
Η πρωτεύουσά μας διεκδικεί πλέον την παγκόσμια πρωτιά ενός άβατου, γεμάτου από κατά το πλείστον ατιμώρητους