Μυρτώ Λοβέρδου

Η Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά βαφτίζεται και παίρνει το όνομα «Δημήτρης Ροντήρης».

O Zoέλ Πομερά επιστρέφει στην Αθήνα και στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση.

Πολλά από όσα δεσμεύθηκε να κάνει ο Στάθης Λιβαθινός στο Εθνικό Θέατρο αρχίζουν και παίρνουν τον δρόμο τους...

Μια ιστορία έρωτα και μνήμης, μια παράσταση με μουσική και τραγούδια.

Εκανε πρόβες στο Ωδείο Αθηνών. Εκεί τον είχα συναντήσει πέρυσι τον Ιούνιο,

Με σκέψεις και λέξεις θα τιμήσουν τη μνήμη της Ελευθερίας Σαπουντζή γυναίκες της τέχνης που έχoυν τιμηθεί με το βραβείο που φέρει το όνομά της ή έχουν υπάρξει υποψήφιες.

Δυόμισι χρόνια στο τιμόνι του ΔΣ του Εθνικού Θεάτρου, ο Θανάσης Παπαγεωργίου έχει πλέον αποκτήσει και την εμπειρία και τη γνώση ώστε να μπορεί να διακρίνει τα κακώς κείμενα του Δημοσίου και να μιλάει για αυτά, λίγο πριν από την έναρξη της νέας σεζόν.

Καλό φθινόπωρο.

Ο Γάλλος Ζοέλ Πομερά και ο Ρώσος Κονσταντίν Μπογκομόλοφ είναι οι δύο πρώτες αφίξεις στη Στέγη, μέσα στο φθινόπωρο.

«Είναι κωμωδία και έχει τρεις γυναικείους ρόλους, έξι ανδρικούς, τέσσερις πράξεις, ένα τοπίο (θέα σε λίμνη), πολλές λογοτεχνικές συζητήσεις, λίγη δράση και πέντε καντάρια έρωτα»:

Εξι χρόνια μετρά, επισήμως, στο θέατρο ο Δημήτρης Καραντζάς και είναι ίσως η μοναδική περίπτωση ενός πραγματικά νέου δημιουργού που σήμερα, στα τριάντα του, έχει τόσο πλούσιο παρελθόν στη σκηνοθεσία και ένα γεμάτο βιογραφικό.

Τον περιμένει ένα βαρύ πρόγραμμα το φθινόπωρο: Ιαπωνία, Ταϊβάν, περιοδείες (Κωνσταντινούπολη, Μόντενα, Μιλάνο, Βαρκελώνη, Παρίσι, Αγία Πετρούπολη). Στο Αττις θα επανέλθει γα δύο μήνες με το περσινό «Ανκόρ», ενώ η νέα παραγωγή, την άνοιξη του 2018, θα στηριχθεί στα διηγήματα του Μπέκετ, με τη Σοφία Χιλλ. Κάπου στο ενδιάμεσο, στο πέρασμά του από την Αθήνα, μοιράστηκε με «Το Βήμα» σκέψεις και απόψεις για το σήμερα - της τέχνης, του πολιτισμού, της ζωής.

Η Ατοσσα είναι ο δέκατος τρίτος ρόλος αρχαίου δράματος στην Επίδαυρο για την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, που με τους «Πέρσες» του Αισχύλου συμπληρώνει εφέτος δεκαεπτά παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο. Με τον σκηνοθέτη της νεότερης γενιάς Αρη Μπινιάρη και τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου θα ερμηνεύσει τη βασίλισσα της αλαζονείας και της κατάρρευσης.

Ανάμεσα στην τραγωδία και στην κωμωδία, ένα σατυρικό δράμα(;) ίσως, η «Αλκηστη» του Ευριπίδη έκανε αίσθηση στο πέρασμά της από την Επίδαυρο, στα τέλη Ιουλίου, με 16.500 θεατές συνολικά το διήμερο.

«Σαν αστυνομικό μυθιστόρημα, και μάλιστα μπεστ σέλερ, διάβασα τον "Ιωνα" του Ευριπίδη. Είχα αγωνία, σελίδα-σελίδα, να δω τι θα γίνει παρακάτω» λέει η Ιόλη Ανδρεάδη που αποδέχθηκε με το έργο του Ευριπίδη την πρόσκληση του Θοδωρή Γκόνη, καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Φιλίππων, να συμμετάσχει στον εορτασμό των εξήντα χρόνων του θεσμού.

Ο Χάρης Φραγκούλης είναι ποταμός. Ο ρόλος του Ιάσονα στη «Μήδεια» του Ευριπίδη, που σκηνοθετεί η Μαριάννα Κάλμπαρη, μοιάζει να τον έχει συνεπάρει με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ισως γιατί ο ήρωας που κλήθηκε να ερμηνεύσει τον ξεπερνά.

Δόθηκαν και οι θεατρικές επιχορηγήσεις, επιβεβαιώνοντας την τακτική «λίγα σε πολλούς».

Ετοιμος να παραδεχθεί τα λάθη του, να υπερασπιστεί τις επιλογές του και να αναγνωρίσει τα θετικά του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου εμφανίζεται ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, κάνοντας και την αυτοκριτική του.

Κάποιοι άνθρωποι γράφουν ιστορία με έναν τρόπο πολύ προσωπικό, ιδιαίτερο, σχεδόν σιωπηλό. Κάνοντας απλώς τη δουλειά τους. Κάνοντας καλά τη δουλειά τους.

Ο Παντελής Δεντάκης σκηνοθετεί τον «Κύκλωπα» του Ευριπίδη και εξηγεί την επιλογή του συγκεκριμένου σατυρικού δράματος αλλά και του αμιγώς γυναικείου θιάσου με τον οποίο θα κατέβει στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.