Σπύρος Λίτσας

Η έξυπνη εξωτερική πολιτική στοχεύει πρωτίστως στην ενίσχυση των διατιθέμενων μέσων ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται οι σκοποί.

Η μεγάλη χρονική διάρκεια της πανδημίας έχει δημιουργήσει σε πολλά κράτη ένα οργανωμένο κίνημα πολιτών που αμφισβητούν επιδερμικά την πανδημία και τους μηχανισμούς προστασίας της ανθρώπινης ζωής, αλλά στην ουσία αμφισβητούν ευθέως την ίδια την κρατική κυριαρχία.

Ποιος ήταν ο κυρίαρχος παράγοντας που βοήθησε στην επιβίωση και ενδυνάμωση των Ταλιμπάν; Η διαρκής υπενθύμιση από τις ΗΠΑ ότι οι αμερικανοί πεζοναύτες θα αποχωρήσουν

Η Τουρκία είναι ένα μεγάλο ποσοτικό μέγεθος με ανυπέρβλητες ποιοτικές παθογένειες. Ας μάθουμε να διαβάζουμε ορθά τα στοιχεία και να ενημερώνουμε την Ελληνίδα και τον Ελληνα με ορθολογική συνέπεια και όχι φοβικές αναφορές.

Τους τελευταίους μήνες ο μέσος τηλεθεατής έρχεται σε επαφή με συχνές και «πυκνές» τηλεοπτικές αναλύσεις γύρω από την τουρκική εξωτερική πολιτική προς την Ελλάδα. Υπεραναλύονται οι πιθανότητες ενός θερμού επεισοδίου μεταξύ Αθηνών και Αγκυρας – δίχως ασφαλώς να γίνεται αναφορά στο ότι η συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας εμπίπτει στο πλαίσιο του ατυχήματος, ή του τυχαίου και […]

ρόνια τώρα η ελληνική εξωτερική πολιτική κινείται με αργά βήματα, με αποτέλεσμα σε πολλές των περιπτώσεων, όχι πάντα, να χάνεται το momentum. Τα διεθνοπολιτικά και γεωστρατηγικά δεδομένα όμως μεταβάλλονται διαρκώς και στην εποχή του εδραιωμένου πολυπολισμού σε συστημικό επίπεδο απαιτούνται νέες μεθοδολογικές προσεγγίσεις ως προς τη χάραξη υψηλής στρατηγικής. Ορθώς η Αθήνα, από την εποχή […]

Εδώ και πολλές δεκαετίες το πολιτικό αφήγημα της χώρας είναι προσκολλημένο στην εννοιολογική διαστρέβλωση του να βαφτίζει «προοδευτικό» καθετί ιστορικά ξεπερασμένο. Οροι διαστρεβλώνονται ή ονόματα θεωρητικών φαντασμάτων ρίχνονται στον πολιτικό μονόλογο με μοναδικό σκοπό να σηκώσουν σκόνη και να ερεθίσουν τα αντανακλαστικά μιας αποδομημένης κοινωνίας που πλέον εισέρχεται στον ένατο χρόνο δημοσιονομικής λιτότητας και μικροοικονομικής […]

«Η μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» δεν φτάνει εδώ.

Τα υπερβολικά πολλά χρόνια της πολυεπίπεδης κρίσης, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής, θεσμικής, ιδεολογικής, έχουν δημιουργήσει μια λανθασμένη εντύπωση στην ελληνική κοινωνία, που ενισχύεται διαρκώς και από τις πολιτικές και πνευματικές δυνάμεις του λαϊκισμού.

Στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, ο πρόεδρος του Ισραήλ Ρούβεν Ρίβλιν μοιράστηκε μαζί μας ότι κάθε οκτώ ώρες στο Ισραήλ δημιουργείται μια νέα startup επιχείρηση. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου, κλείνουν κάθε ημέρα 95 επιχειρήσεις.

H γενιά μου, η πάλαι ποτέ generation X, οι σημερινοί +40άρηδες και +40άρες, εμείς που βιώσαμε ως παιδιά το «ασπρόμαυρο» της δεκαετίας του '80, ως έφηβοι το ξέφρενο της δεκαετίας του '90, στην πρώτη ενηλικίωση το ελπιδοφόρο άνοιγμα του 21ου αιώνα και στην πλέον δημιουργική μας φάση την ένταξη της Ελλάδας στον λαβύρινθο της κρίσης, φαίνεται πως έχει πλέον περάσει σε φάση δημιουργικής ωρίμανσης και αναστοχασμού.

Μία από τις πλέον συχνές ερωτήσεις που δέχομαι από τους φοιτητές μου είναι αν πλέον βρισκόμαστε σε μια νέα ψυχροπολεμική φάση εξέλιξης των αμερικανο-ρωσικών σχέσεων.

Μια από τις πολλές υποχρεώσεις που νιώθω ότι έχω απέναντι στην τριών ετών κόρη μου είναι να τη μάθω να ακούει σωστή μουσική. Δηλαδή, να τη μάθω ότι το να συνωστίζεται στις μεγάλες πίστες ακούγοντας νταλκαδιαρικοτσιφτετέλια θα της αφαιρέσει πολύτιμο χρόνο, φαιά ουσία αλλά και μεγάλες ποσότητες αυτοσεβασμού.

Πολλοί αναλυτές, δικαίως σε πολλές περιπτώσεις, έχουν κατηγορήσει την Ευρωπαϊκή Ενωση