Μυρτώ Ιωάννου

Το «πράσινο φως» πήρε από τους θεσμούς το σχέδιο νόμου του υπουργείου Παιδείας για τα ΑΕΙ. Παρά τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για πιέσεις που ασκούνται προκειμένου να επέλθουν αλλαγές στις επικείμενες ρυθμίσεις για τα πανεπιστήμια, προτού πάρουν τον δρόμο για τη Βουλή, αυτές τελικά δεν έγιναν.

Εάν δεχθούμε πως κάθε κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του, ο κανόνας που θέλει τα Μαθηματικά να είναι το πιο «επικίνδυνο» μάθημα των πανελλαδικών εξετάσεων μάλλον δεν έχει.

«Οι μαθηταί ούτοι, οι οποίοι έρχονται να δώσουν εξετάσεις εις το πανεπιστήμιον και να γίνουν ακαδημαϊκοί πολίται, δεν έχουν σαφή αντίληψιν των εννοιών. Η ασυνταξία, η ασυναρτησία, το πέλαγος των ιδεών και των εκφράσεών των είναι πράγματα ανεκδιήγητα».

Παρεξηγημένη και απαξιωμένη, η επαγγελματική εκπαίδευση στη χώρα μας ήταν για χρόνια ο τελευταίος τροχός της αμάξης. Κυριολεκτικά το αποπαίδι στην εκπαίδευση.

Ο «ομφάλιος λώρος» που συνέδεε το απολυτήριο Λυκείου με τις πανελλαδικές εξετάσεις κόπηκε. Το πρώτο βήμα για την αυτονομία του Λυκείου και την αποδέσμευσή του από το σύστημα πρόσβασης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ξεκινάει, τυπικά τουλάχιστον, από εφέτος.

Στα θρανία για να «μάθουν» το νέο μοντέλο διδασκαλίας των Θρησκευτικών άρχισαν να κάθονται από την περασμένη εβδομάδα 3.000 θεολόγοι σε όλη τη χώρα, οι οποίοι κλήθηκαν από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) σε υποχρεωτική επιμόρφωση.

Ισως αυτή να είναι από τις δυσκολότερες στιγμές της θητείας του υπουργού Παιδείας Κωνσταντίνου Γαβρόγλου. Αν για όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ήταν ένα σημείο τριβής, για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το «αγκάθι» είναι ακόμη μεγαλύτερο.

Στο 1 δις 630 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ανέρχεται το ποσό που πληρώνουν οι έλληνες γονείς για εκπαιδευτικές δαπάνες σε γυμνάσιο και λύκειο και σχεδόν σε 815 εκατομμύρια ευρώ το αντίστοιχο ποσό για το δημοτικό.

Με ενδιαφέρον παρακολουθούμε πάντα τις ανακοινώσεις με τις αξιολογήσεις διεθνών οργανισμών, όταν αυτές μάλιστα συμπεριλαμβάνουν κάποιο ελληνικό ίδρυμα, στις λίστες που δημοσιεύουν κατά καιρούς με τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου.

Οταν ένας επιστήμονας εγνωσμένου κύρους αναλαμβάνει το τιμόνι σε έναν καινούργιο θεσμό και όταν από τη θέση αυτή καλείται να «παντρέψει» την εκπαίδευση με την απασχόληση και την αγορά εργασίας τότε ψάχνεις να δεις περί τίνος πρόκειται.

Οσοι θυμούνται τα αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων του 2000, βλέποντας τον εφετινό αριθμό των εισακτέων που ανακοίνωσε ο υπουργός Παιδείας κ. Κώστας Γαβρόγλου στις 14 Μαρτίου 2017, θα έκαναν σίγουρα έναν εφιαλτικό συνειρμό.

Σε ποια χώρα το μάθημα της Ιστορίας διδάσκεται από ένα σχολικό εγχειρίδιο, το οποίο μάλιστα παράγεται από το κράτος;

Πριν από πολλά χρόνια, ένα δημοσίευμα ξάφνιασε την ελληνική κοινωνία προβληματίζοντας το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας. Το δημοσίευμα έλεγε ότι ο μαθητής είναι ο πιο σκληρά εργαζόμενος στη χώρα, γιατί εκτός από το σχολείο, δαπανά πολύ χρόνο για εξωσχολική βοήθεια.

Στην Αγγλία του 1984 και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη απεργία των ανθρακωρύχων

«Είμαι πτυχιούχος Μαθηματικός του 2014. Με ένα μεταπτυχιακό στην Ειδική Αγωγή μπορώ να εργαστώ ως αναπληρώτρια;»