Θανάσης Διαμαντόπουλος

Είναι ένα κόμμα, ασφαλώς εντασσόμενο σε μια μεγάλη παραταξιακή συνέχεια, της οποίας και διατηρεί πολλά από τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά. Εν πρώτοις τον σεβασμό στη δημοκρατική νομιμότητα. («Το Λαϊκόν Κόμμα είναι το κόμμα τού, έστω και επί ζημία του τόπου, σεβασμού προς τους νόμους» έγραφε ο Γεώργιος Βλάχος, αναφερόμενος στις αρχές της δεκαετίας του 1930 στον […]

Εχει γραφεί πως η Γαλλία ήταν πάντα άριστα προετοιμασμένη για τον προηγούμενο πόλεμο. Ετσι, ίσως, και η Φώφη Γεννηματά είναι πάντα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τον προηγούμενο – με άλλα λόγια, τον λάθος – εχθρό. Και να κάνει, αντίστοιχα, τις λάθος συγκλίσεις, τις λάθος συμμαχίες, τις λάθος συμπλεύσεις. Ας δούμε κάποιες βασικές επιλογές της, αναδεικνύοντας τη […]

Το – εν πολλοίς εκ της απαιδευσίας εκπηγάζον – θράσος… Η χυδαιότης και η δημαγωγική αμετροέπεια της αντιπολιτευτικής, αλλά και της πρώτης κυβερνητικής του περιόδου… Η πρωτοφανής περιπέτεια, ειδικότερα, στην οποία έριξε τη χώρα αμέσως μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνησή της («βαρουφάκειος περίοδος»), που παραλίγο να τη μεταφέρει πολιτικά, οικονομικά και πολιτισμικά κατά μια ήπειρο νοτιότερα, ακυρώνοντας όλη […]

Ηταν καλοκαίρι του 1917. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε μόλις παλινορθωθεί – χάρη στις ξιφολόγχες των Γάλλων, κυρίως δε των αποικιακών σενεγαλέζικων στρατευμάτων – στην πρωθυπουργία του επανενοποιηθέντος ελληνικού κράτους. Και ήταν καταπέλτης όταν καταλόγισε τις ευθύνες «του εκπεσόντος μονάρχου» [του Κωνσταντίνου]. Τις ευθύνες, δε, αυτές τις θεωρούσε τεράστιες όχι μόνο λόγω της γερμανόφιλης εξωτερικής πολιτικής […]

Ως καχεκτικό – ή με άλλους χαρακτηρισμούς, επίσης δηλωτικούς εύτρωτης φύσης – περιγράφεται συνήθως το δημοκρατικό μας πολίτευμα της προ της Μεταπολίτευσης περιόδου. Αντίθετα τώρα, που λήγει η περιπέτεια της συριζανέλειας διακυβέρνησης, η έμφαση ίσως πρέπει να δοθεί στην ανθεκτικότητα της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, η οποία βγαίνει ενισχυμένη(!) από την περιπέτεια αυτή. Ενισχυμένη όχι με την […]

Γεγονός είναι πως εξέπληξε: ελάχιστοι περίμεναν, όταν προ 50 περίπου μηνών έπαιρνε την εξουσία, ότι θα κυβερνούσε ακόμη την άνοιξη του 2019. Αυτό επειδή κέρδισε τις εκλογές του Γενάρη του 2015 με ένα πολιτικό πρόγραμμα ακραία βουλησιαρχικό (αλλά και διχαστικό, σε βαθμό που οι επιρρεπείς στην ιστορική μεταφυσική να διερωτώνται μήπως οι χρονιές που λήγουν […]

Σήμερα οι δύο δεσπόζουσες πολιτικές δυνάμεις του τόπου ομοφωνούν, διακηρυκτικά τουλάχιστον, στην ανάγκη αποσύνδεσης της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση του Κοινοβουλίου. Ανακάλυψαν ή ανακαλύπτουν την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας. Και το ανέδειξαν κατά τη σχετική συζήτηση στη Βουλή. Μέχρι πρόσφατα μάλιστα συνέκλιναν και σε μια θεσμικά περίεργη – διότι οδηγούσε σε μια «μεταβλητής γεωμετρίας» θεσμική […]

Προεκτείνοντας την τεράστια τιμή που μου είχε κάνει, όταν με επιφόρτισε με την ευθύνη της εκφώνησης του επικηδείου του αείμνηστου Προέδρου, η οικογένεια του Κωστή Στεφανόπουλου μου ζήτησε να μιλήσω στις 23 Ιανουαρίου στο Μέγαρο Μουσικής – μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ανδρέα Λοβέρδο – στο, τρόπον τινά, «πολιτικό μνημόσυνό του». Δηλαδή στην παρουσίαση της […]

Με την ταπεινότητά μου ασχολήθηκε εκτεταμένα στην πρόσφατη αρθρογραφία του ο επίτιμος αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Νίκος Ρόζος, σχολιάζοντας και κατακεραυνώνοντας όσα έγραψα προ ολίγων εβδομάδων για τον τρόπο λειτουργίας της τρίτης εξουσίας («Αναθεωρητέα/μετεξεταστέα Δικαιοσύνη», «Το Βήμα», 16.12.2018). Ας μου επιτραπεί λοιπόν να προσπαθήσω να αναδείξω κάπως συστηματικότερα πώς έχουν τα πράγματα. Υπό μορφή ερωτήσεων […]

Ασημάκης Πανσέληνος – Τότε που ζούσαμε – γράφει πως οι δικαστές τού έφερναν στον νου κάποιες φιγούρες αγίων που υπήρχαν σε μια παλαιική εικόνα της γιαγιάς του. Και είναι γεγονός πως η κοινωνία αξιώνει από τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης συμπεριφορά, επάρκεια, ήθος και ευθυδικία που παραπέμπουν σε οιονεί θεϊκά χαρακτηριστικά. (Τη σχέση Θεού και δικαστή εξετάζω σε […]

ΟΑσημάκης Πανσέληνος – Τότε που ζούσαμε – γράφει πως οι δικαστές τού έφερναν στον νου κάποιες φιγούρες αγίων που υπήρχαν σε μια παλαιική εικόνα της γιαγιάς του. Και είναι γεγονός πως η κοινωνία αξιώνει από τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης συμπεριφορά, επάρκεια, ήθος και ευθυδικία που παραπέμπουν σε οιονεί θεϊκά χαρακτηριστικά. (Τη σχέση Θεού και δικαστή εξετάζω […]