Γιώργης Γιατρομανωλάκης

Τον Λεωνίδα Ζενάκο τον γνώρισα από μακριά. Μια μέρα του 1971.

Λίγοι είναι οι συγγραφείς μας, ειδικά οι επιφανέστεροι από αυτούς, που εμπνέονται από τα Χριστούγεννα ή την Πρωτοχρονιά - σε αντίθεση με την Ανάσταση. Η μεγάλη εξαίρεση είναι ο Παπαδιαμάντης, πλην μάς είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πόσα, όντως, ευτυχισμένα Χριστούγεννα και ανάλογες Πρωτοχρονιές πέρασε ο ίδιος.

Προλογίζοντας η Ελένη Καζαντζάκη την έκδοση της Αναφοράς στον Γκρέκο (1961), τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα, μας δίνει ορισμένες πληροφορίες σχετικά με την απεγνωσμένη προσπάθειά του να τελειώσει αυτό το βιβλίο.

Στις 3 Δεκεμβρίου 1944 (σαν σήμερα δηλαδή), ξεκίνησε στην Αθήνα, τη ρημαγμένη από την Κατοχή, η δεύτερη φάση του Εμφυλίου, τα γνωστά Δεκεμβριανά. Υστερα από ολοήμερες μάχες το ΚΚΕ ηττάται και οπισθοχωρεί αφήνοντας πίσω του νεκρούς, και δικούς του και των αντιπάλων.

Οσο και να ακούγεται περίεργο, δεν πρέπει να είναι πολλοί οι έλληνες λογοτέχνες που ύμνησαν την Οκτωβριανή Επανάσταση ad hoc.

Παρακολουθώ ως απλός πολίτης την πολύμηνη και πολυσυζητημένη προσπάθεια να συσταθεί/συγκροτηθεί ένας νέος

Εξήντα χρόνια από τον θάνατό του, ο Νίκος Καζαντζάκης (Ηράκλειο, 8 Φεβρουαρίου/3 Μαρτίου 1883 - Φράιμπουργκ, 26 Οκτωβρίου 1957) παραμένει, ακόμη και σήμερα, ο πλέον μεταφρασμένος ανά την υφήλιο νεοέλληνας συγγραφέας.

«Ο πάππος μου Ανδρέας είχε εγκατασταθεί εις την παραδουνάβειον πόλιν της Ρουμανίας Βραΐλαν. Ητο πλοιοκτήτης μεγάλων ιστιοφόρων και ησχολείτο με το εμπόριον του σίτου.

Κάθε μετάφραση οποιουδήποτε νεοέλληνα συγγραφέως σε μια ξένη γλώσσα πρέπει να θεωρείται κέρδος για όλη τη νεοελληνική λογοτεχνία.

Έκανε πολύ καλά το χθεσινό «Βήμα» (13/9/) να προβάλει ως κύριο θέμα του τη θλιβερή ιστορία των 106 φοιτητών που κατέθεσαν ως προϊόν δικού τους πνευματικού μόχθου μια «κόπυ-πάστε» εργασία (όπως θα έλεγε και ο κ. Υπουργός).

Ενδεχομένως να ακούγεται υπερβολικό, αλλά όσο περνά ο καιρός τόσο ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τη μορφή ενός πάλαι ποτέ υπαρκτού ΠαΣοΚ.

Τον τελευταίο καιρό διάφοροι συριζαίοι κομισάριοι (προεξάρχοντος του κ. Koντονή) ανακάλυψαν, για λόγους που μόνο οι ίδιοι εννοούν, ότι ο φασισμός είναι πολύ κακός ενώ ο κομμουνισμός δεν είναι και τόσο κακός.

Η εξεικόνιση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι ένα από τα συνηθέστερα και παλαιότερα θέματα της χριστιανικής αγιογραφίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή Νίκο Ζία

Αν το έθνος μας ξεφύγει κάποτε από αυτή τη διαρκή ύβριν μέσα στην οποία ζούμε όλοι χρόνια τώρα και αν τελικά επιβιώσουμε, κάποια στιγμή, ίσως σε πολλά χρόνια από σήμερα, μετά από πολλές εκλογές και αλλαγές, νέοι και επιμελείς ερευνητές θα ανατρέξουν στα αρχεία της εποχής μας

Κανένα έκτακτο δελτίο καιρού δεν προοιωνίζεται αγαθές ειδήσεις. Aυτό ακριβώς ισχύει και για το τελευταίο ποιητικό βιβλίο του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου (Κ.Γ.Π.) με τον τίτλο Εκτακτο δελτίο καιρού. Ούτως ή άλλως η λογοτεχνία, και ειδικότερα η κοσμική ποίηση, δεν αποτυπώνει την ανθρώπινη ευτυχία. Ετσι κι εδώ.

Τους κ.κ. Νίκο Φίλη και Νίκο Ξυδάκη ουδέποτε συμπάθησα για τις ιδέες τους και τα πολιτικά πεπραγμένα τους.

Ο Κώστας Μουρσελάς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της εποχής μας. Θα τον έλεγα και τυχερό. Στα 37 του (1969) όντας δημόσιος υπάλληλος (παλιότερα είχε δοκιμάσει να γίνει βιολιστής) απολύεται από τη Χούντα. Τυχερός. Γίνεται γραφιάς. Συγγραφέας. Και όχι ένας όποιος-όποιος. Τα πεζογραφήματά του, τα θεατρικά του έργα, οι επιφυλλίδες του δείχνουν έναν εμπνευσμένο, […]

Ο Jesper Svenbro (1944) είναι μέλος της Σουηδικής Ακαδημίας, ελληνιστής, ποιητής και δοκιμιογράφος. Γνωστό είναι το βιβλίο του (η διδακτορική διατριβή του) La parole et le marble.

Ο κ. Μανόλης Κ. Χατζηγιακουμής (ΜΚΧ) είναι γνωστός φιλόλογος.

Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους επιστήμονες/εξεταστές των Πανελληνίων εξετάσεων...