«Η μόδα είναι μια από τις πιο βρώμικες μπίζνες του πλανήτη».
Το LSD αποτελεί το πλέον ισχυρό γνωστό παραισθησιογόνο. Στην καθαρή μορφή του είναι μια άσπρη, άοσμη κρυσταλλική σκόνη, διαλυτή στο νερό. Το LSD υπήρχε σε διάφορα φυτά και μύκητες, αλλά σε καθαρή μορφή το πήραμε για πρώτη φορά χάρη στις προσπάθειες του ελβετού χημικού Albert Hofmann (16 Νοεμβρίου 1938) στα εργαστήρια της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz, στη Βασιλεία της Ελβετίας. Θεωρείται ότι δεν δημιουργεί εξάρτηση, αλλά αυτό από μόνο του δεν σημαίνει ότι μια ουσία είναι και ακίνδυνη για τον άνθρωπο, αφού παίζουν ρόλο επίσης η ποσότητα της δόσης που εισάγεται στον οργανισμό και μπορεί από μόνη της να γίνει τοξική, η ψυχική κατάσταση στο παρόν και στο παρελθόν, η ηλικία (όσο νεότερος τόσο πιο επικίνδυνο) και οι συνθήκες της στιγμής (ελεγχόμενες ή ανεξέλεγκτες).
Είναι αλήθεια πως υπάρχει κάτι που λέγεται «the love molecule»;
Η Λίζα Ράντολ είναι αμερικανίδα φυσικός με κύριο αντικείμενο έρευνας τα δύο άκρα του ίδιου κλαδιού:
Είναι και λίγο σαν χημικός χαμαιλέων αλλά, προσοχή, μην πέσεις επάνω στην καυστική. Σόδα υπάρχει και βοηθάει όταν έχουμε φάει βαριά και άτσαλα, σόδα στο «άισ-κριμ-σόντα», σόδα για τα πλακάκια και το ψυγείο, σόδα και στα ρεβίθια και στα καραμελωμένα κρεμμύδια.
Η καφεΐνη, αντίθετα από ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί κάποιος, είναι μια λευκή κρυσταλλική ουσία με έντονα πικρή γεύση που δρα στον ανθρώπινο εγκέφαλο και δεν βρίσκεται μόνο στον καφέ αλλά και στα φύλλα του τσαγιού, στα αναψυκτικά με βάση τους καρπούς της κόλας και του γκουαρανά, στο νοτιοαμερικανικό τσάι μάτε και στους καρπούς του κακάο, άρα και στη σοκολάτα. Στα φυτά χρησιμεύει για την προστασία τους από διάφορους βιολογικούς εχθρούς, όπως είναι τα έντομα ή τα ζώα που θα ήθελαν να γευτούν τους καρπούς και τα φύλλα τους.
Οι «άνθρωποι του Ζεν» λένε: «Εκφράσου με τις ζωντανές λέξεις, όχι με τις νεκρές». Οι νεκρές λέξεις είναι εκείνες που δεν μεταδίδουν πια άμεσα και χειροπιαστά τα γεγονότα.