Ευάγγελος Βενιζέλος

Η δεκαετία 2009-2019 ήταν η δεκαετία της εκδήλωσης μιας κρίσης που επωάστηκε το λιγότερο όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο. Ηταν η δεκαετία της συνολικής δοκιμασίας των αντοχών της χώρας. Οικονομικών, θεσμικών, κοινωνικών, πολιτικών και κυρίως ηθικών. Τα οικονομικά μεγέθη απομειώθηκαν, η ίδια η κοινωνική διαστρωμάτωση μεταβλήθηκε, οι πολιτικές συμπεριφορές έφτασαν σε οριακό σημείο, οι συνταγματικοί όμως […]

Το στοίχημα του 2019 είναι αν θα ανήκει στις χιλιάδες του, δηλαδή στη δυναμική του 21ου αιώνα, ή στις δεκάδες του, στην αίσθηση που δημιουργούν οι πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. «Πάλιωσαν» πολύ πριν από το τέλος του αιώνα, ανήκαν στο παρελθόν, πριν καλά-καλά συναντηθούν με το παρόν. Συμβατικά θα λέγαμε ότι το 2019 είναι […]

Το στοίχημα του 2019 είναι αν θα ανήκει στις χιλιάδες του, δηλαδή στη δυναμική του 21ου αιώνα, ή στις δεκάδες του, στην αίσθηση που δημιουργούν οι πρώτες δεκαετίες του προηγούμενου αιώνα. «Πάλιωσαν» πολύ πριν από το τέλος του αιώνα, ανήκαν στο παρελθόν, πριν καλά-καλά συναντηθούν με το παρόν. Συμβατικά θα λέγαμε ότι το 2019 είναι […]

Παρέμβαση

Ο πρόεδρος Ματαρέλα, αρνούμενος να διορίσει υπουργό Οικονομικών το πρόσωπο που προτάθηκε από τον πρωθυπουργό στον οποίο έδωσε ο ίδιος εντολή, με την αιτιολογία ότι οι απόψεις του δημιουργούν ανησυχία σχετικά με τη θέση της Ιταλίας στην ευρωζώνη, διαφώνησε ουσιαστικά με τις προγραμματικές θέσεις της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που συγκροτήθηκε από τα «Πέντε Αστέρια» και τη Λέγκα

Ητυχοδιωκτική επιλογή της κυβέρνησης να διαχειριστεί το ζήτημα του ονόματος της πΓΔΜ με όρους τρέχουσας εσωτερικής πολιτικής και να επιχειρήσει να μεταφέρει το πρόβλημα της διαφωνίας των κυβερνητικών εταίρων στην αντιπολίτευση έφερε στην επιφάνεια το θεμελιώδες ζήτημα του τόπου που είναι η ιδιοσυστασία και η στάση της κοινωνίας των πολιτών.

Αποχαιρετούμε το 2017 και υποδεχόμαστε το 2018 με τον κίνδυνο να επικρατήσει μια βαθιά εσφαλμένη αντίληψη για το βασικό ζήτημα της νέας χρονιάς σε σχέση με την Ελλάδα.

Βασικό στερεότυπο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν η καταγγελία των «προηγούμενων» γιατί είχαν αποδεχθεί την επιδίωξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.

Ησυζήτηση των τελευταίων ημερών για τα κρίσιμα μακροοικονομικά «λάθη» του ΔΝΤ στον σχεδιασμό του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής, με αποτέλεσμα η επίπτωση των περιοριστικών δημοσιονομικών μέτρων στην ύφεση να είναι πολύ μεγαλύτερη από την προβλεφθείσα, με φοβίζει.

Από πού αντλεί άραγε η σημερινή κυβέρνηση τη νομιμοποίηση να διαπραγματεύεται δημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο που αρχίζει μετά το τέλος του τρέχοντος τρίτου προγράμματος, δηλαδή για το τέταρτο «μνημόνιο», ενδιαφερόμενη μόνο αυτά να μην εφαρμοστούν εντός των χρονικών ορίων της δικής της θητείας, με τη φρούδα ελπίδα ότι θα εξαντλήσει τα συνταγματικά περιθώρια παραμονής της στην εξουσία; Από πουθενά.

Εμαθα ανάγνωση - κατά κυριολεξία - με τις επιφυλλίδες του Παύλου Παλαιολόγου στο «Βήμα». Θυμάμαι ακόμη πολλές από αυτές, γραμμένες με το μοναδικό κοφτό και λιτό ύφος του, με τις σύντομες κύριες προτάσεις.

Θα ξεκινήσω με τον δράστη του βιβλίου. Ο Θανάσης Νιάρχος είναι ένας αεικίνητος και ακαταπόνητος άνθρωπος των γραμμάτων.

Το περιεχόμενο της χθεσινής (5.12.2016) απόφασης του Eurogroup, χωρίς εξωραϊσμούς και συγκαλύψεις, έχει ως εξής :