Σθεναρά αριστερών φρονημάτων, στην πιο εξτρέμ πτέρυγα του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, ο Μπενουά Αμόν
Είναι ένα ανέκδοτο που κυκλοφορεί στις Βρυξέλλες, δείχνοντας καθαρά το κλίμα και τις διαθέσεις. «Μα γιατί είναι το Brexit πέμπτο θέμα στην ατζέντα;» ρωτάει με παράπονο η Τερέζα Μέι.
Πρώτα ήταν η «μετα-δημοκρατία», όταν ας πούμε πρωθυπουργός της Ιταλίας ανέλαβε ο «τεχνοκράτης» Μάριο Μόντι από τον εκλεγμένο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, καθ' υπόδειξιν του ευρω-ιερατείου, χωρίς να μεσολαβήσουν κάλπες. Τώρα ακούμε πολύ το «πολιτική μετά-την-αλήθεια», με αφορμή την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.
Η φτώχεια σε ψήφους φέρνει γκρίνια και πισώπλατα μαχαιρώματα μεταξύ συντρόφων για το ποιος έχει προδώσει την «ψυχή και τις αξίες» της Αριστεράς. Φέρνει διαφωνίες, συγκρούσεις και διάσπαση που έχουν καταδικάσει σε εκλογικό «κώμα» το άλλοτε κραταιό Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας.
Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω αυτούς τους ανθρώπους που αφήνουν πίσω τα ερείπια της πατρίδας τους για να
«Είμαι κόρη και μάνα της Ινδίας».
Ηταν ο Μοσέ Νταγιάν, ο ήρωας της νίκης του Ισραήλ, που έδωσε τον τόνο για όσα θα ακολουθούσαν.
Ερωτας και χρήμα δεν κρύβονται.
Προεκλογικά ο νέος πρόεδρος της Αμερικής είχε επιτεθεί ανοιχτά εναντίον της Λαϊκής Κίνας. «Μας κλέβουν τις δουλειές... κρατάνε επίτηδες υποτιμημένο το νόμισμά τους... Ολα αυτά θα αλλάξουν. Θα επιβάλουμε δασμούς 45% στο εμπόριο».
Annus horribilis, έτος φοβερό και τρομερό για την Ευρώπη μπορεί να είναι το 2017. Του χρόνου τέτοια εποχή η ευρωζώνη ίσως και να έχει διαλυθεί.
Καθοριστικό για τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και αβέβαιο ως προς τις διεθνείς σχέσεις θα είναι το 2017 για τον ανερχόμενο γίγαντα της Ασίας.
Κρίσιμη χρονιά για το μέλλον της ευρωζώνης θα είναι το 2017, καθώς ο πολιτικός και οικονομικός κίνδυνος φτάνει στον «σκληρό πυρήνα» της ΕΕ, με εκλογές στη Γαλλία, στη Γερμανία και ίσως στην Ιταλία.